Φίλες και Φίλοι,
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Είναι μεγάλη χαρά και τιμή για μένα, για το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και για τον ελληνικό λαό, αυτή η συνάντηση, σήμερα, σ’ αυτήν εδώ την αίθουσα.
Δεν είναι μια τυπική συνάντηση, σ’ ένα κομματικά οργανωμένο και περιχαρακωμένο ακροατήριο.
Είναι συστράτευση πολιτών για αυτο-οργάνωση και ενιαία παρουσία στην κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση της 25ης Μαΐου – αλλά και μετά.
Είναι το προσκλητήριο ελπίδας και αλλαγής.
Αυτό δεν είναι το «ψηφοδέλτιο Τσίπρα», όπως το ονομάζετε.
Αυτό είναι το δικό σας ψηφοδέλτιο.
Είναι το ψηφοδέλτιο της Ιταλικής αριστεράς, της αριστεράς των κοινωνικών κινημάτων.
Είναι το ψηφοδέλτιο του ιταλικού λαού.
Που συγκροτήθηκε με δημοκρατία και στοχεύει στη δημοκρατία στην Ευρώπη.
Που διαμορφώθηκε από την κοινωνία.
Με την πρωτοβουλία των οργανικών διανοούμενων της και με την αυτο-οργάνωση των πολιτών.
Είναι ψηφοδέλτιο ελπίδας και αλλαγής.
Η τιμητική αναφορά στο όνομά μου συμπυκνώνει και κωδικοποιεί τους αγώνες του ελληνικού λαού και του ΣΥΡΙΖΑ για δημοκρατία και δικαιοσύνη.
Για να μπει τέρμα στο μαρτύριο της λιτότητας.
Για να βγει η Ελλάδα, ο Νότος της Ευρώπης και όλη η Ευρώπη, από το μακρύ σκοτάδι του νεοφιλελευθερισμού.
Η ενότητα δυνάμεων και η δυναμική των προσώπων που περικλείει αυτό το ψηφοδέλτιο, αντικατοπτρίζει τη συνταγή και τα βήματα που κι εμείς στην Ελλάδα ακολουθήσαμε για να φέρουμε τον ΣΥΡΙΖΑ, ένα βήμα πριν τη μεγάλη εκλογική νίκη και τη διακυβέρνηση της χώρας.
Η άμεση και δημοκρατική συγκρότηση, η ενότητα στη δράση όλων των δυνάμεων της αριστεράς, ο παραμερισμός των διαφορών για χάρη του κοινού στόχου είναι η συνταγή του δικού μας «success story».
Και εσείς εδώ με τη δράση σας στην Ιταλία θα το μετατρέψετε σε «success story» του ιταλικού λαού, του ευρωπαϊκού Νότου, αλλά και κάθε πολίτη ξεχωριστά, σε κάθε γωνιά της Ευρώπης, που αντιστέκεται στη νεοφιλελεύθερη λιτότητα.
Γιατί εμείς έχουμε στόχο να ενώσουμε όλους εκείνους που ο νεοφιλελευθερισμός διαιρεί.
Τους νέους και τις νέες της Ευρώπης.
Τους εργαζόμενους, τους εργάτες της γης, τους επισφαλώς εργαζόμενους, τους άνεργους, τις γυναίκες και τους άντρες που αγωνίζονται για να ζήσουν με αξιοπρέπεια.
Γι’ αυτό, και το δικό μας ψηφοδέλτιο φιλοδοξούμε να γίνει το «success story» της Ευρώπης των λαών, της Ευρώπης της κοινωνικής συνοχής και της δημοκρατίας.
Φίλες και Φίλοι,
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Αυτή η πρωτοβουλία της κοινωνικής Αριστεράς για τον τερματισμό της λιτότητας και την εμβάθυνση της δημοκρατίας στην Ευρώπη δεν θα μπορούσε να είχε ξεκινήσει από κάποια άλλη χώρα, εκτός από την Ιταλία.
Γιατί, στις ράγες της Ιστορίας, η δική σας Αριστερά, η Ιταλική Αριστερά ήταν πάντοτε το εργαστήρι των εμπνευσμένων αναλύσεων και των τολμηρών πρωτοβουλιών.
Και θέλω να σας πω ότι παρακολουθούσαμε πάντοτε εμείς στην Ελλάδα, με μεγάλο ενδιαφέρον, τις πρωτοπόρες ιδεολογικές σας επεξεργασίες.
Τουλάχιστον εμείς, το διακριτό ιστορικό ρεύμα της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς, που συνέθεσε προγραμματικά και ένωσε πολιτικά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Για αυτό θέλω να σας μεταφέρω ότι εμείς στον ΣΥΡΙΖΑ αισθανόμαστε δυο φορές περήφανοι, που η πρωτοβουλία σας να ενώσετε τις δυνάμεις σας για να συμβάλετε στην αλλαγή των συσχετισμών στην Ευρώπη, απευθύνεται στον ΣΥΡΙΖΑ.
Όχι τόσο γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σήμερα αξιωματική αντιπολίτευση και σε λίγους μήνες θα είναι κυβέρνηση στην Ελλάδα.
Όσο γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα μπορέσει να γίνει κυβέρνηση ανατροπής στην Ελλάδα αν ταυτόχρονα αυτή η ανατροπή δε σημάνει το μήνυμα της αλλαγής σε όλη την Ευρώπη.
Αλλά και αντίστροφά, η αλλαγή που όλοι προσδοκούμε στην Ευρώπη, δε μπορεί παρά να έρθει κοντύτερα από μια μεγάλη πολιτική ανατροπή, με τον ΣΥΡΙΖΑ στη κυβέρνηση στην Ελλάδα.
Για αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ φιλοδοξεί να είναι η κυβέρνηση της ελπίδας και της αλλαγής όχι μόνο για τον Ελληνικό λαό αλλά για όλους τους λαούς της Ευρώπης.
Εύστοχα το επισήμανε η Μπάρμπαρα Σπινέλι ότι από το μέλλον της Ελλάδας εξαρτάται και η τύχη της Ευρώπης.
Γιατί η επερχόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και η άνοδος του ελληνικού λαού στην εξουσία θα φέρει μια ευρύτερη αλλαγή πολιτικών συσχετισμών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και, γι’ αυτό, θα είναι εν τέλει νίκη και για όλους τους λαούς της Ευρώπης.
• Γιατί η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ για την «Ευρωπαϊκή Διάσκεψη Χρέους» δε θα αφορά μόνο την Ελλάδα. Θα αφορά όλη την Ευρώπη. Γιατί θα αφαιρέσει ένα μεγάλο βάρος από τη βιωσιμότητα και την προοπτική της ίδιας της Ευρωζώνης. Και θα απελευθερώσει αναγκαίους πόρους για την ανάπτυξή ιδιαίτερα της Ευρωπαϊκής περιφέρειας που σήμερα στενάζει κάτω από βάρβαρα και αναποτελεσματικά μέτρα λιτότητας.
• Γιατί η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ για ένα «ευρωπαϊκό New Deal» για τη βιώσιμη και ισόρροπη ανάπτυξη της Ευρώπης μας αφορά όλους.
• Γιατί η αδιαπραγμάτευτη θέση του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησής του για τον άμεσο τερματισμό της λιτότητας στην Ελλάδα, δεν αφορά μόνο την Ελλάδα.
Αφορά όλο το Νότο της Ευρώπης – αλλά και όλη την Ευρώπη. Γιατί όταν ο γυάλινος τοίχος του νεοφιλελεύθερου δογματισμού σπάει, σπάει για όλους – όχι μόνο για εκείνον που τον χτύπησε.
• Αλλά και γιατί, σήμερα, που με πρόσχημα την κρίση, το νεοφιλελεύθερο κατεστημένο της Ευρώπης επιχειρεί τη βίαιη αναδιοργάνωση του ευρωπαϊκού καταμερισμού εργασίας, δεν είναι μόνο η Ελλάδα που ήδη υφίσταται μια πρωτοφανή καταστροφή του ανθρώπινου κεφαλαίου και του παραγωγικού δυναμικού της.
Είναι το σύνολο της ευρωπαϊκής περιφέρειας που υφίσταται μια πρωτοφανή αφαίμαξη.
Είτε με μνημόνια είτε χωρίς, η ακραία και τιμωριτική λιτότητα, εξαφανίζει το στίγμα του ευρωπαϊκού Νότου στον ευρωπαϊκό παραγωγικό χάρτη.
Το επιβεβαιώνουν, δύο δυσάρεστα παραδείγματα από την ειδησεογραφία των ημερών.
Η FIAT, που μεταφέρει τη νομική της έδρα στην Ολλανδία και τη φορολογική στη Μεγάλη Βρετανία.
Και η Σουηδική Electrolux, που απαιτεί μείωση μισθών κατά 50% στα τέσσερα εργοστάσιά της εδώ, ώστε να προσεγγίσουν τις αμοιβές στις μονάδες της στην Πολωνία.
Άρα, η επιτυχία της ευρωπαϊκής διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ δε θα είναι μόνο υπόθεση της Ελλάδας που μετά από τέσσερα χρόνια με μνημόνια βρίσκεται κάτω από ανθρωπιστική κρίση, είναι υπόθεση όλης της δημοκρατικής Ευρώπης.
Γιατί, στην πραγματικότητα, έχουμε στόχο να διαπραγματευτούμε για την ανάπτυξη και τη δημοκρατία σε όλη την Ευρώπη.
Για να μπει τέλος στον Καισαρισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως θα έλεγε ο Γκράμσι.
Στον αυταρχισμό ως εργαλείο διαχείρισης της κρίσης.
Αυτόν πληρώνουμε όλοι μας.
Και με την άνοδο της ακροδεξιάς και του λαϊκισμού ως αταβιστική αντίδραση.
Με την ακροδεξιά και τις νεοναζιστικές συμμορίες να εμφανίζονται ως δήθεν αντισυστημικές δυνάμεις.
Ενώ είναι η εφεδρεία του νεοφιλελευθερισμού και του συστήματος.
Και σε τι μας καλούν όλοι αυτοί οι δήθεν αντισυστημικοί;
Στην επιστροφή στο εθνικό κράτος, που δεν οδηγεί πουθενά.
Γιατί σε βασικές οικονομικές λειτουργίες του έχει ξεπεραστεί από την κλίμακα των κοινών προβλημάτων.
Είτε μας αρέσει είτε όχι, η Ευρώπη είναι πλέον το πεδίο των αποτελεσματικών κοινωνικών, ταξικών και πολιτικών αντιπαραθέσεων.
Η Ευρώπη είναι το πεδίο του αγώνα για τους συσχετισμούς της εξουσίας.
Η Ευρώπη είναι το πεδίο πάλη για την αλλαγή των ταξικών συσχετισμών.
Άρα η Ευρώπη είναι το προνομιακό πεδίο της Αριστεράς.
Για να αλλάξουμε τους πολιτικούς συσχετισμούς προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας.
Αλλά και για να ξαναφέρουμε στο προσκήνιο την Ευρώπη των λαών, που σημαίνει την Ευρώπη που θα σέβεται τη λαϊκή κυριαρχία σε κάθε χώρα ξεχωριστά, αλλά και στο σύνολό της.
Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,
Ποτέ στο μεταπολεμικό παρελθόν της Ευρώπης, η μοίρα μας δεν ήταν τόσο αυτονόητα και τόσο καθοριστικά δεμένη.
Ποτέ άλλοτε η αλληλεγγύη δεν ήταν τόσο απαραίτητη, για να βγούμε συντεταγμένα από την κρίση και να θεμελιώσουμε το κοινό μας αύριο.
Το νεοφιλελεύθερο ευρωπαϊκό κατεστημένο διαχειρίστηκε την κρίση, όχι για να την επιλύσει, αλλά για να αναθεωρήσει τη μεταπολεμική πολιτική οικονομία της Ευρώπης.
Για να πυροδοτήσει την επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στην εργασία.
Για να ξηλώσει τα δικαιώματα και τα κεκτημένα των δυνάμεων της εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο.
Και για να δημιουργήσει μια διευρυμένη ζώνη φθηνά αμειβόμενης και επισφαλούς εργασίας στη περιφέρεια.
Για το σκοπό αυτό καταστρατήγησε το ίδιο το θεσμικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έπνιξε τη δημοκρατία.
Αγνόησε την πολυμορφία των θεσμών σε εθνικό επίπεδο.
Φίμωσε τους λαούς.
Και τους εξανάγκασε να φορέσουν το ζουρλομανδύα της λιτότητας, της πειθαρχίας και της απορρύθμισης.
Αυτή δε μπορεί να είναι η Ευρώπη που οι λαοί επιθυμούν.
Αλλά η Ευρώπη που με μεγάλη ταχύτητα οι λαοί θα μισήσουν.
Εμείς που υπερασπιζόμαστε την Ενωμένη Ευρώπη, δε μπορούμε να δεχτούμε αυτήν την Ευρώπη.
Αυτή είναι η Ευρώπη των συντηρητικών, των φιλελεύθερων και των σοσιαλδημοκρατών.
Αυτή είναι η Ευρώπη που θέλουμε ν’ αλλάξουμε.
Στη θέση της Ευρώπης των Μνημονίων, του φόβου, της ανεργίας και της φτώχειας.
Στη θέση της Ευρώπης της οικονομικής και της τραπεζικής ολιγαρχίας.
Θέλουμε την Ευρώπη των λαών.
Την Ευρώπη της αλληλεγγύης.
Μια Ευρώπη στην υπηρεσία των ανθρωπίνων αναγκών.
Για αυτό και παλεύουμε να τερματιστεί η λιτότητα, να διαγραφεί το μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου χρέους και να χρηματοδοτηθεί από τον κοινό ευρωπαϊκό προϋπολογισμό η ενίσχυση της απασχόλησης και η ανάπτυξη.
Στη θέση της αυταρχικής και αντιδημοκρατικής Ευρώπης
Θέλουμε μια Ευρώπη δημοκρατική.
Για αυτό και παλεύουμε για τη δημοκρατική αναδιοργάνωση των ευρωπαϊκών θεσμών.
Να μην αποφασίζουν στις κλειστές αίθουσες των Βρυξελών για το μέλλον των λαών.
Αλλά οι λαοί της Ευρώπης να ορίζουν το κοινό τους μέλλον.
Στη θέση της Ευρώπης φρούριο, που αφήνει τους μετανάστες αβοήθητους να πνίγονται στα νερά της Μεσογείου, στη Λαμπετούσα ή στο Φαρμακονήσι.
Ή τους στοιβάζει στις χώρες προσέλευσης, απαγορεύοντάς τους να μετακινηθούν στο Βορά, κλείνοντάς τους σε αποθήκες ανθρώπινων ψυχών.
Θέλουμε μια Ευρώπη ουμανιστική. Που θα σέβεται την ανθρώπινη ζωή, για αυτό και παλεύουμε για τη μεταρρύθμιση του ευρωπαϊκού πλαισίου για τη μετανάστευση και τη κατάργηση της Συνθήκης Δουβλίνο 2.
Στη θέση της Ευρώπης που καταστρέφει τους φυσικούς της πόρους και το περιβάλλον, για τα κέρδη των πολυεθνικών.
Θέλουμε μια Πράσινη Ευρώπη οικολογική.
Που θα βάζει το περιβάλλον πάνω από τα κέρδη.
Που θα οργανώνει τις ανανεώσιμες μορφές ενέργειας, που θα προωθεί τον οικολογικό μετασχηματισμό της παραγωγικής διαδικασίας.
Φίλες και Φίλοι,
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Δέχτηκα την τιμητική πρότασή σας, γι’ αυτό που εσείς αποκαλείτε «ψηφοδέλτιο Τσίπρα», όχι για να γίνω μέρος της εσωτερικής πολιτικής αντιπαράθεσης στη χώρα σας ή για να κάνω υποδείξεις σε οποιονδήποτε.
Ούτε και βρίσκομαι, σήμερα ανάμεσά σας, ως επικεφαλής ενός νέου πολιτικού κόμματος.
Είμαι μαζί σας, ένας από σας, για να σας μεταφέρω την εμπειρία ενότητας που έχει οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ ένα βήμα πριν από την εξουσία, μέσα σε λίγα χρόνια.
Είμαι μαζί σας να ενώσω – όχι να διαιρέσω.
Για να συμβάλω στη συγκρότηση ενός κινήματος ελπίδας και αλλαγής. Που ξεκινάει από τ΄αριστερά, απευθύνεται, όμως, σε όλη την κοινωνία.
Σε όλους τους πολίτες.
Ανεξάρτητα από την ψήφο τους στις βουλευτικές εκλογές.
Ανεξάρτητα από την ιδεολογική αφετηρία τους.
Συγκροτούμε μαζί ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο της Αριστεράς για τις Ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου, από τα κάτω.
Με πρωτοβουλία των κινημάτων, των διανοουμένων, της κοινωνίας των πολιτών.
Με την αυτο-οργάνωση των πολιτών σε επιτροπές στήριξης σε κάθε γωνιά αυτού του τόπου.
Ένα ψηφοδέλτιο που προτρέπει σε συμμετοχή και στήριξη και όλες τις συλλογικότητες και τις οργανωμένες δυνάμεις που θα το θελήσουν.
Γιατί στις μέρες της κρίσης, αριστερό και ριζοσπαστικό είναι ό,τι ενώνει.
Ας βάλουμε λοιπόν όλοι τις διαφορές μας στην άκρη.
Ας κάνουμε ο καθένας ένα βήμα πίσω, για να κάνουμε όλοι μαζί, πολλά βήματα μπροστά.
Αυτο-οργάνωση και αποκλεισμός στους αποκλεισμούς.
Έτσι μόνο θα έχει θετικό αποτέλεσμα αυτό το πρωτότυπο εγχείρημα.
Και δέχτηκα την τιμητική σας πρόσκλησή, για να μεταφέρω και το εξής μήνυμα: κανένας άλλος λαός στην Ευρώπη και οπουδήποτε στον κόσμο ας μην υποστεί το μαρτύριο που βιώνει εδώ και, περίπου, τέσσερα χρόνια ο ελληνικός λαός.
Κανείς. Ποτέ. Πουθενά.
Φίλες και Φίλοι,
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Ξεκινάμε, σήμερα, όλες και όλοι μαζί, το δύσκολο, αλλά συναρπαστικό ταξίδι της ελπίδας και της αλλαγής.
Γιατί εμείς είμαστε το νέο που προσπαθεί να γεννηθεί, όταν το παλιό πεθαίνει.
Σήμερα πορευόμαστε στους δρόμους της έμπνευσης, του αγώνα και της ελπίδας που άνοιξαν ο Αντόνιο Γκράμσι, ο Παλμίρο Τολιάτι, ο Ενρίκο Μπερλινγκουέρ.
Αφήνουμε πίσω μας τα χαμένα χρόνια για την ενότητα της Αριστεράς.
Εσείς, η κοινωνία της δημοκρατίας και της Αριστεράς, ανοίγετε σήμερα, νέους δρόμους για την ενότητα και την ανασυγκρότησή της από τα κάτω.
Γιατί, εσείς η κοινωνία της ιταλικής Αριστεράς ήσασταν – και σήμερα θα αποδείξετε, για μία ακόμα φορά, ότι παραμένετε – φάρος για όλους εμάς και προάγγελος προοδευτικών πολιτικών εξελίξεων για όλη την Ευρώπη.
Όλες και όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε.
Έχουμε και την αισιοδοξία της γνώσης και την αισιοδοξία της θέλησης – για να διαφωνήσω κάπου με τον Γκράμσι.
Ενωμένοι θα τα καταφέρουμε.
Θα πάμε μπροστά.
Εμείς θα είμαστε η θετική και ευχάριστη έκπληξη στις 25 Μαΐου.
Στην Ελλάδα, στην Ιταλία και σε όλη την Ευρώπη.
Γεια σας, σας ευχαριστώ και καλό αγώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου