Η υποψηφιότητα του Αλέξη Τσίπρα για τη θέση του Προέδρου της ΕΕ ως εκπροσώπου του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) έτυχε θετικής γενικά υποδοχής από την ευρωπαϊκή και ελληνική κοινή γνώμη. Την αντιμετώπισαν ως αφετηρία ενός μακρύ δρόμου εναλλακτικής ιδεολογικής, πολιτικής και οργανωτικής συγκρότησης και πορείας της ΕΕ.
Μόνον ορισμένοι εκπρόσωποι της ηγετικής ομάδας της ΝΔ, που έχουν εμφυλιοπολεμική νοοτροπία, προσπάθησαν να υποβαθμίσουν την τιμητική για την ελληνική κοινωνία υποψηφιότητα με την κωμικοτραγική αιτιολογία ότι πρόκειται για πρόταση των εξτρεμιστικών ευρωπαϊκών κομμάτων!!
Είναι προφανές ότι οι πολλοί Ευρωπαίοι πολιτικοί ακτιβιστές και διανοούμενοι, που εμπνεύστηκαν και προωθούν την υποψηφιότητα Τσίπρα, θέλουν να δώσουν τον ειδικό αυτό συμβολισμό τοποθετώντας στην εμπροσθοφυλακή των αγώνων των ευρωπαίων πολιτών, τον αγώνα που δίνει σήμερα ο μαρτυρικός ελληνικός λαός και ο Ευρωπαϊκός Νότος. Γιατί αυτοί έχουν
-πρώτοι και κυρίως- υποστεί την πιο βίαιη υποτίμηση των δικαιωμάτων τους και τη λεηλασία του διαχρονικού κοινωνικού τους πλούτου.
Έτσι με την πρόταση της υποψηφιότητας Τσίπρα επιδιώκουν να στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα στην Ευρώπη και τον κόσμο, ανυψώνοντας τον ηγέτη της Αριστεράς του λαού εκείνου που έχει γίνει το «πειραματόζωο» της νέας καπιταλιστικής συσσώρευσης. Και του οποίου το κρατικό φαινόμενο υποβαθμίζεται (για πρώτη φορά από την επανασυγκρότησή του) στην τάξη του «παρία», μεταλλασσόμενο σε μια μεταμοντέρνα αποικίας χρέους.
Και επειδή εκτιμάται ότι η μεγέθυνση του ΣΥΡΙΖΑ αντικατοπτρίζει την ιδεολογική και χρονική πρωτοπορία του ελληνικού λαού έναντι των άλλων ευρωπαϊκών, έδωσαν υπόσταση στο κάλεσμα της ενωτικής δράσης και σε όλους τους λαούς του Βορρά, αφού και αυτοί με τη σειρά τους θα υποστούν τις συνέπειες του τρόπου αντιμετώπισης της καπιταλιστικής κρίσης.
Ορισμένοι σύντροφοι της βάσης και των οργάνων διατυπώνουν έναν σκεπτικισμό, που εκφράστηκε και στην ΚΕ της προηγούμενης εβδομάδας, με την επιφύλαξη ότι η αποδοχή της πρότασης από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα μπορεί να αποτελέσει την απαρχή της ενσωμάτωσής του στην αλλοτριωτική Ευρωπαϊκή Τεχνοδομή και στις πολιτικές που διαχέει. Κατ’αυτούς, θα έπρεπε να απορριφθεί αφού το ζητούμενο είναι να γκρεμιστεί το συγκεκριμένο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Η ταύτιση όμως του ευρωπαϊκού μεγαχώρου με την «σφηκοφωλιά» του καπιταλισμού, είναι μια αντιδιαλεκτική και ανιστόρητη σύλληψη που δημιουργεί ένα φανταστικό μόνο πεδίο των λαϊκών ταξικών αγώνων. Αυτές τις έννοιες, δηλαδή τις χωρητικότητες και τις οριοθετήσεις του πεδίου των αγώνων των εργαζομένων και των Οργανώσεών τους, τις είχαν ξεκαθαρίσει νωρίς οι κλασικοί του μαρξισμού, του διαλεκτικού και ιστορικού υλισμού, που πάντα εξόρκιζαν την απομάκρυνση από το ευρύτερο πεδίο του ταξικού αγώνα και της εργατικής-προλεταριακής αλληλεγγύης.
Επομένως η μάχη σήμερα στην ΕΕ δεν είναι μάχη υπέρ των θεσμών, της δομής, της ιδεολογίας της… Είναι μάχη για τη συσπείρωση των λαών, την ένωση των ταξικών δυνάμεων, την εξέγερσή τους έναντι του Διευθυντηρίου, που οδηγεί κυρίαρχα κράτη σε καθεστώς πολύπλευρης υποτέλειας, παράδοσης και ενσωμάτωσης.
Από καιρό άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει των Ευρωεκλογών, αποφάσισε να δώσει τη μάχη της ανεύρεσης συμμάχων και λαϊκών ερεισμάτων για να πετύχει η επιθετική-συγκρουσιακή καταγγελτική διαπραγμάτευση της Δανειακής Σύμβασης που θα ακολουθήσει μετά την εσωτερική κατάργηση των Μνημονίων. Υπ’αυτή την έννοια δεν πρέπει να συγχέεται το ενδεχόμενο σύγκρουσης σε περίπτωση αδιεξόδου και μονομερών ενεργειών, με την κινητοποίηση των λαών που προωθεί η διεκδίκηση της θέσης. Γιατί με αυτό το πανευρωπαϊκού επιπέδου εγχείρημα ενισχύεται η διαπραγματευτική μας δύναμη.
Μόνον θετικά λοιπόν η συνόλη Αριστερά, αλλά και ο Νότος, μπορούν να προσδοκούν από την εύστοχη και εμπνευσμένη αυτή υποψηφιότητα.-
O Αλέξης Π. Μητρόπουλος είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και Πρόεδρος της Ένωσης για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους-ΕΝΥΠΕΚΚ.
avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου