Με τη σκέψη στους συντρόφους Γκουίντο Τσιόφφι και Αλέκο Λύτρα
Να που καμιά φορά τα πράγματα, έστω και δια της… τεθλασμένης, έρχονται όπως τα θέλουμε. Η δημιουργία της Ομάδας Ρόζα αποτέλεσε απόρροια της ιδιότυπης οργανωτικής δομής του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως ομοσπονδιακό σχήμα αυτόνομων οργανώσεων, δεν έδινε την παραμικρή δυνατότητα στους μη συμμετέχοντες σε κάποια συνιστώσα να έχουν λόγο στη χάραξη της πολιτικής του. Πολύ περισσότερο, σε ένα αρχικό στάδιο δεν έδινε καν τη δυνατότητα σε ανένταχτους αγωνιστές-τριες να συμμετέχουν στις τοπικές οργανώσεις. Κατά συνέπεια, ένας κύκλος συντρόφων-ισσών της κινηματικής ελευθεριακής Αριστεράς, μελών του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα αλλά και ανένταχτων αγωνιστών-τριών , που επιθυμούσαμε να συμμετάσχουμε στον ΣΥΡΙΖΑ εκφράζοντας τις δικές μας ιδεολογικές προσεγγίσεις, συγκροτήσαμε την Ομάδα Ρόζα. Επρόκειτο δηλαδή για μια ad hoc συνιστώσα, που εξαρχής είχε σκοπό τη διασφάλιση της συμμετοχής μας στον ΣΥΡΙΖΑ, και όχι την ανεξάρτητη δημόσια παρουσία της. Την είπαμε Ομάδα γιατί δεν ήμαστε ούτε οργάνωση ούτε κόμμα και θέλαμε να είμαστε εξαρχής ειλικρινείς τόσο σε ό,τι αφορούσε την ταυτότητά μας όσο και σε ό,τι αφορούσε το μέγεθός μας. Την είπαμε Ρόζα γιατί αντλώντας έμπνευση από το παράδειγμα της Ρόζας Λούξεμπουργκ, θέλαμε να προωθήσουμε την ιδέα μιας Αριστεράς επαναστατικής και ταυτόχρονα μαζικής, ρηξικέλευθης και ταυτόχρονα γειωμένης στην κοινωνία, μιας Αριστεράς που θεωρεί την ανατροπή θεμελιωδώς δημοκρατική διαδικασία και που δεν μπορεί να αντιληφθεί την ισότητα ξέχωρα από την ελευθερία. Την είπαμε επίσης Ομάδα Ρόζα γιατί θελήσαμε να αποφύγουμε τους πομπώδεις βαρύγδουπους τίτλους στους οποίους συνήθως αρέσκεται η Αριστερά.
Από την πρώτη στιγμή είχαμε δηλώσει ότι όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου και το όραμα του ενιαίου πλουραλιστικού ΣΥΡΙΖΑ γίνει πραγματικότητα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ θα στηρίζεται στην αρχή του ένα μέλος-μία ψήφος, η Ομάδα Ρόζα δεν θα έχει λόγο ύπαρξης. Η στιγμή αυτή έχει φτάσει. Για να είμαστε ακριβείς, η Ρόζα έχει αδρανήσει εδώ και μήνες, όχι μόνο γιατί ενεργοποιήθηκε η αρχή του ένα μέλος-μία ψήφος, ούτε μόνο γιατί στο εσωκομματικό πεδίο εκφραζόμαστε μέσα από το ανοιχτό ιδεολογικό ρεύμα της ΑΝΑΣΑ. Εξίσου σημαντικό είναι ότι πλέον λειτουργούν κανονικά οι τοπικές οργανώσεις όπου δεν έχει νόημα καμία ξεχωριστή αυτόνομη συγκρότηση. Εκεί που η ριζοσπαστική ανασύνθεση της Αριστεράς γεννάει την καινούργια συλλογικότητα, δεν έχει νόημα η επιμονή στα παλιά σχήματα –όσο χρήσιμα και αν ήταν στη συγκυρία που τα γέννησε.
Μέσα από τις γραμμές του ενιαίου πλέον ΣΥΡΙΖΑ, και στηρίζοντας πιο ενεργά την ΑΝΑΣΑ, όχι ως παράταξη μέσα στο κόμμα αλλά ως ρεύμα ιδεών, θα επιμείνουμε σε όλες εκείνες τις ιδεολογικές-πολιτικές κατευθύνσεις που αποτελούν οδηγό στην πορεία μας:
Κατάργηση του Μνημονίου και των εφαρμοστικών νόμων, όποιες και αν είναι οι απειλές και οι εκβιασμοί ξένων και ντόπιων παραγόντων.
Άμεση κάλυψη των βασικών βιοτικών αναγκών των λαϊκών στρωμάτων.
Διεθνιστική απάντηση στην κρίση, κόντρα στην εθνική αναδίπλωση και την πατριωτική πλειοδοσία.
Ριζική αναδιανομή του κοινωνικού εισοδήματος προς όφελος των ασθενέστερων.
Προτεραιότητα στην κοινωνική οικονομία και την αυτοδιαχειριζόμενη παραγωγή ως μέσο για την άμεση αντιμετώπιση της ανεργίας καθώς και ως όχημα κοινωνικού μετασχηματισμού.
Αντίθεση στη λογική του «ανάπτυξη πάνω απ’ όλα» και πρόταξη της περιβαλλοντικής προστασίας σε βασικό κριτήριο των οικονομικών επιλογών.
Προώθηση της συμμετοχικής και άμεσης δημοκρατίας όχι μόνο στην κοινωνία αλλά και μέσα στην ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αντιμετώπιση των μεταναστών ως αναπόσπαστο κομμάτι της εργατικής τάξης και της ελληνικής κοινωνίας.
Τοποθέτηση των πολιτικών φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της Αριστεράς.
Και πάνω απ’ όλα, η αντίληψη ότι τα πράγματα αλλάζουν μόνο μέσα από τη μαζική κινητοποίηση, ότι η Αριστερά μπορεί να υπάρξει μόνο αν τα κοινωνικά κινήματα είναι ισχυρά, ότι η στήριξη στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι επιλογή ανάθεσης αλλά συλλογικής και ατομικής ενεργοποίησης, ότι το Μνημονιακό καθεστώς ή θα πέσει από το «πεζοδρόμιο» ή θα μας φορτωθεί για πάντα στον σβέρκο, ότι μια ενδεχόμενη κυβέρνηση της Αριστεράς δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς “τους από κάτω” να είναι στους δρόμους· σε αυτούς ακριβώς τους δρόμους που εντέλει θα κριθεί το δίκιο.
Την Ομάδα Ρόζα την αφήνουμε λοιπόν. Όμως τη Ρόζα, και όσα συμβολίζει, δεν την αφήνουμε. Θα είναι σταθερά πλάι μας, όσο ακολουθούμε την κατεύθυνση “πραγμάτων μακρινών που είδαμε κάποτε σ᾿ ένα αβέβαιο όνειρο”.
Ομάδα Ρόζα, 9/7/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου