Εισηγητική ομιλία του Αλέξη Τσίπρα, στο 1ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

 

Συντρόφισσες και σύντροφοι, 
Αγωνιστές και αγωνίστριες της Δημοκρατίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης,
Καλώς βρεθήκαμε όλοι και όλες στο Συνέδριο της ελπίδας και της δημιουργίας.
Καλώς ορίσαμε στο ιστορικό αυτό αντάμωμα για την αριστερά και για το τόπο.
Σε ένα Συνέδριο που θα γεννήσει τον νέο ενιαίο και ισχυρό ΣΥΡΙΖΑ, που θέλει, ξέρει και μπορεί να αναλάβει την ευθύνη της μεγάλης ανατροπής αλλά και την ευθύνη της ανοικοδόμησης της πατρίδας μας.
Σε ένα συνέδριο που φιλοδοξεί να αποτελέσει σημαντικό σταθμό, αφετηρία στη προσπάθειά μας να ξαναχτίσουμε σε στέρεα θεμέλια τη προοπτική και το μέλλον του λαού και της πατρίδας μας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Εδώ και ένα χρόνο, μετά τις εκλογές του περασμένου Μάη που ανέτρεψαν το πολιτικό σκηνικό, ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ελλάδα:
Το φάντασμα του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς που καταφέρνει να ενώνει το λαό μας σε ένα ευρύ μέτωπο νίκης και ανατροπής.
Όλες οι γερασμένες δυνάμεις της χώρας, όλες οι γερασμένες δυνάμεις του παλιού κόσμου που φεύγει, ενώθηκαν σε μια ιερή συμμαχία για να κυνηγήσουν αυτό το φάντασμα.
Τα κόμματα του χθες, τα υπεύθυνα για το κατάντημα της χώρας και του λαού, που έριξαν την οικονομία στα βράχια, οι ακροδεξιοί του κου Σαμαρά και του κου Βορίδη, οι καιροσκόποι του κου Βενιζέλου, οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής, οι βαρόνοι των μίντια και της οικονομικής διαπλοκής, οι φοροφυγάδες των διαφόρων λιστών με τις αφορολόγητες καταθέσεις, οι πλιατσικολόγοι της δημόσιας περιουσίας, οι δανειστές της διεθνούς τοκογλυφίας.
Όλοι τους ενώθηκαν για να μας αντιμετωπίσουν.
Γιατί βλέπουν τις μέρες της εξουσίας τους να είναι μετρημένες.
Γιατί φοβούνται τον ΣΥΡΙΖΑ, μα πιο πολύ ακόμα φοβούνται τη δύναμη του λαού μας και την ίδια τη δημοκρατία.
Για αυτό και βάλθηκαν να την ανατρέψουν.
Φοβούνται ότι ο λαός μας θα βάλει τέλος στην παντοδυναμία τους.
Και φοβούνται εμάς, παρόλο που εμείς δεν έχουμε ούτε τα χρήματα και τη δύναμη που αυτοί διαθέτουν, ούτε τα μέσα ενημέρωσης για να διαμορφώνουμε αντιλήψεις, ούτε διασυνδέσεις με διεθνή κέντρα εξουσίας.
Αλλά φοβούνται εμάς γιατί εμείς έχουμε το πιο σημαντικό όπλο που δε μπορούν να νικήσουν:
Έχουμε χέρια καθαρά, μυαλό ανοιχτό και ψυχή βαθιά.
Έχουμε αγάπη για την Ελλάδα και το λαό μας.
Έχουμε το δίκιο με το μέρος μας και δεν έχουμε εξάρτηση από κανένα.
Δεν διεκδικούμε τίποτα για εμάς.
Για αυτό και είμαστε σε θέση να διεκδικήσουμε τα πάντα για όλους.
Όλα για όλους και τίποτα για εμάς.
Ε, αυτό είναι που δε μπορούν να αντέξουν, αυτό είναι που δε μπορούν να κατανοήσουν, αυτό είναι που δε μπορούν να νικήσουν όσα μέσα και όσα όπλα κι αν διαθέτουν.
Απέναντι στις μεθοδεύσεις και στους μηχανισμούς της σάπιας εξουσίας τους, στα παραμύθια των βολεμένων του παλιού κόσμου, εμείς αντιπαραβάλουμε τη δύναμη των ιδεών μας, τον πολιτισμό των ανθρώπων μας, τη δημοκρατική μας συστράτευση, το σχέδιό μας για την αναγέννηση της χώρας.
Και κυρίως τη ανίκητη δύναμη του λαού μας. Την ασταμάτητη ορμή που θα τους σαρώσει.
Για αυτό και συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ στην Αθήνα, σε αυτό το ιστορικό συνέδριο αριστερής επανίδρυσης.
Αριστεροί και αριστερές όλων των γενεών, δημοκράτες και πατριώτες από διαφορετικές πολιτικές καταγωγές, από διαφορετικές παραδόσεις, από διαφορετικές θεωρήσεις, για να διατρανώσουμε αυτό που όλος ο ελληνικός λαός, ο κόσμος της εργασίας, περιμένει από εμάς:
Την ετοιμότητά μας και την πίστη μας να αναλάβουμε την ευθύνη της ανατροπής της μνημονιακής τυραννίας και της παλαιοκομματικής φαυλοκρατίας.
Και να κυβερνήσουμε το τόπο στη πιο δύσκολη στιγμή της νεότερης ιστορίας του, με στόχο να αποκαταστήσουμε τη δημοκρατία, την εθνική ανεξαρτησία και την αξιοπρέπεια του Ελληνικού λαού.
Σε αυτό το προσκλητήριο, στο δημοκρατικό προσκλητήριο της μαχόμενης Αριστεράς είμαστε σήμερα παρόντες και παρούσες, όλες και όλοι.
Και έχουν όλοι και όλες την ισότιμη θέση που τους αναλογεί.
Κανείς αγωνιστής και καμιά αγωνίστρια δεν περισσεύει.
 Οι αγωνιστές της γενιάς της Εθνικής Αντίστασης.
 Οι  σύντροφοι της ΕΔΑ και της Νεολαίας Λαμπράκη.
Οι μαχητές της αντιδικτατορικής πάλης.
Ο πολιτικός πλούτος της Μεταπολίτευσης.
Αλλά και ο πλούτος των κινημάτων, νέων και παλιών.
Του  κινήματος του εργοστασιακού συνδικαλισμού, των πρώτων δειλών κινημάτων στις συνοικίες και στις πόλεις, των φεμινιστικών οργανώσεων, των οικολογικών ομάδων, των κινημάτων υπεράσπισης των δικαιωμάτων.
Τέλος, ο πολιτικός και θεωρητικός πλούτος της δεκαετίας του 2000, των κινημάτων ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, του Ευρωπαϊκού και του Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ, των αντιρατσιστικών κινημάτων και οργανώσεων αλλά και του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς που αναδεικνύεται ως αξιόπιστη εναλλακτική δύναμη στην Ευρώπη.
Είμαστε όλοι και όλες παρόντες και παρούσες.
Και δεν ανταμώσαμε από τύχη.
Είμαστε όλοι μας παιδιά και εγγόνια εκείνων που από τα πρώτα βήματα του εργατικού κινήματος, άναψαν το φως της κομμούνας και της ταξικής χειραφέτησης.
Είμαστε παιδιά και εγγόνια εκείνων που στη δικτατορία του Μεταξά έδωσαν μέσα στην παρανομία, αλλά και μέσα από Ακροναυπλίες και τα ξερονήσια, τη μάχη της δημοκρατίας.
Είμαστε παιδιά και εγγόνια εκείνων που στη γερμανική κατοχή δημιούργησαν με τον πατριωτισμό και το αίμα τους το θαύμα της εθνικής αντίστασης.
Της μεγάλης δημοκρατικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού,  που έζησε επί δεκαετίες με το φόβο και τη τρομοκρατία του παρακράτους.
Και που έδωσε τις μεγάλες μάχες της δημοκρατίας, του 114, των Λαμπράκηδων.
Τη δύσκολη και αιματηρή μάχη κατά της  δικτατορίας των συνταγματαρχών, για ψωμί-παιδεία και ελευθερία.
Αυτοί είμαστε.
Δεν είμαστε σπορά της τύχης.
Ερχόμαστε από πολύ μακριά και πάμε πολύ μακριά.
Και ξέρουμε σε κάθε στιγμή, σε κάθε στροφή, σε κάθε περίπτωση με ποιον είμαστε, προς τα πού πηγαίνουμε.
Κι αυτό δεν το διαπραγματευόμαστε με κανέναν και για τίποτε.
Αλλά αυτό που μας κάνει εντελώς διαφορετικούς δεν είναι μονάχα οι ρίζες μας και η ουμανιστική απελευθερωτική μας ιδεολογία.
Είναι οι αξίες μας, είναι η ανιδιοτέλειά μας.
Οι ίδιες αξίες για τις οποίες αξίζει κανείς να ζήσει, ακόμα και να θυσιαστεί.
Όπως θυσιάστηκαν χιλιάδες αγωνιστές της κοινωνικής απελευθέρωσης στη χώρα μας και στο κόσμο.
Αυτή είναι η διαφορά μας.
  Εμείς δεν έχουμε την πολιτική ως επάγγελμα και την εξουσία ως λάφυρο.
Η πολιτική είναι για μας μέσο για να μπορέσει ο λαός και η πατρίδα να δουν και να ζήσουν καλύτερες μέρες.
 Και έχουμε πλήρη συνείδηση ότι καμιά εξουσία δεν ανήκει σε μας.
 Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό και ανήκουν στο λαό.
Έχουμε πατρίδα, έχουμε ρίζες, έχουμε θέση που καθορίζεται από τα συμφέροντα του λαού και της Ελλάδας.
Είμαστε με κείνους που θέλουν να γνωρίσουν τον κόσμο όχι για να τον κατακτήσουν, αλλά για να τον αλλάξουν.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Το ιδρυτικό Συνέδριο του νέου ενιαίου και δημοκρατικού ΣΥΡΙΖΑ, διεξάγεται τη πιο κρίσιμη περίοδο αλλά και τη πιο κατάλληλη στιγμή.
Ίσως εδώ να ταιριάζει γάντι η φράση : Λίγο πριν θα ήταν νωρίς και πρόωρο, λίγο μετά θα ήταν αργά.
Το Συνέδριό μας διεξάγεται ακριβώς πάνω στην ώρα που ο τόπος έχει ανάγκη να πιαστεί από μας.
Την ώρα που ωριμάζει πια η ανάγκη μιας μεγάλης πολιτικής ανατροπής, μιας μεγάλης πολιτικής αλλαγής.
Την ώρα που ωριμάζει πια η ανάγκη για μια Κυβέρνηση της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ, που θα θέσει τέλος στα Μνημόνια και στην απειλή της Δημοκρατίας.
Αυτή είναι η ώρα να κάνουμε ένα ακόμη βήμα μπροστά με αποφασιστικότητα.
Και να δεσμευτούμε συλλογικά απέναντι στις Ελληνίδες και στους Έλληνες για τους στόχους και τις προθέσεις μας.
Να προχωρήσουμε με τις αποφάσεις του Συνεδρίου μας σε μια Μεγάλη Πολιτική Δέσμευση απέναντι στον ελληνικό λαό και στην ελληνική κοινωνία.
Αντιλαμβανόμαστε όλοι το μέγεθος της ιστορικής ευθύνης που μας αναλογεί.
Ευθύνη  πρώτα απ’ όλα να διασωθεί η χώρα από την κοινωνική καταστροφή, να επιστρέψει η κοινωνική αυτοπεποίθηση, να ξαναφτιάξουμε κοινωνικούς θεσμούς, να σταματήσει η λεηλασία των δημόσιων αγαθών.
Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σήμερα μπροστά στην πρόκληση μιας καίριας, μιας απόλυτης επιλογής.
Σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι
Ή Θα επιλέξει το δρόμο της ακύρωσης των Μνημονίων ή θα επιλέξει το δρόμο της συνέχισής τους.
Ή Θα επιλέξει το δρόμο της δημοκρατικής αναγέννησης ή το δρόμο της δημοκρατικής συρρίκνωσης.
Ή τo δρόμο της κοινωνικής δικαιοσύνης και της κοινωνικής απελευθέρωσης ή το δρόμο της διαπλοκής και της τραπεζοκρατίας.
Ή Θα επιλέξει το δρόμο της περηφάνιας ή το δρόμο της εθελοδουλίας.
Η δική μας ευθύνη είναι να οργανώσουμε άρτια τον πρώτο δρόμο και να πείσουμε τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού ότι στο δικό μας σχέδιο για τη χώρα, έχει τη δική του θέση ο κάθε μη ευνοημένος και μη προνομιούχος, ο καθένας και η καθεμιά που έχει πληγεί, έχει ματώσει από τα μνημόνια της βαρβαρότητας.
Η ακύρωση των μνημονίων και η επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης, είναι η βάση, πάνω στην οποία χτίζουμε τον οδικό χάρτη της εξόδου από τη κρίση.
Το προηγούμενο διάστημα καταθέσαμε τις βασικές προγραμματικές μας κατευθύνσεις, ενώπιον του ελληνικού λαού.
Είναι η δική μας προοπτική η δική μας δέσμευση.
Για μια Ελλάδα δημοκρατική και κοινωνικά δίκαιη.

Δεσμευόμαστε για ριζοσπαστικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα. 
•Με δυνατότητα δημοψηφισμάτων, γιατί ο λαός πρέπει να είναι συμμέτοχος στις κρίσιμες αποφάσεις.
•Με απλή αναλογική, γιατί κάθε ψήφος έχει την ίδια ισχύ.
•Με ανώτατο όριο βουλευτικής θητείας, γιατί ο «βουλευτής» δεν είναι επάγγελμα.
•Με κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, γιατί με το ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, τίποτα δεν θα παραγράφεται.

Δεσμευόμαστε για εκδημοκρατισμό στη λειτουργία των ΜΜΕ
•Με διαδικασίες αδειοδότησης από μηδενική βάση. Γιατί το επάγγελμα του καναλάρχη πρέπει να πάψει να είναι το μόνο κλειστό επάγγελμα στη χώρα..
•Με στήριξη στα συνεργατικά δημοσιογραφικά εγχειρήματα. Με αδειοδότηση κοινωνικών οργανώσεων και φορέων. Γιατί η ενημέρωση δεν μπορεί να συναρτάται με την κερδοσκοπία.
•Με διασφάλιση της νόμιμης λειτουργίας του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, γιατί η απαξίωση του υπηρετεί το καθεστώς ασυδοσίας.
•Και βέβαια με ισχυρή δημόσια ΕΡΤ.
Γιατί με το ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση  η δημόσια τηλεόραση δεν θα είναι παρίας αλλά κυρίαρχος παίχτης στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο.
Η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή παρανομεί.
Και αναρωτιόμαστε: Υπάρχει ένας εισαγγελέας για να ζητήσει το λόγο από τους υπεύθυνους για το μαύρο υπουργούς;

Δεσμευόμαστε για ριζική αλλαγή στη δημόσια διοίκηση και το κοινωνικό κράτος
•Με τη κατάργηση του Καλλικράτη και τη μεταφορά πόρων και αρμοδιοτήτων στην αυτοδιοίκηση
•Με τις περιφέρειες να είναι βασικοί θεσμοί ανάπτυξης και τους δήμους συνδιαμορφωτές του κοινωνικού κράτους.
•Με τη δημόσια περιουσία όχι να εκποιείται αλλά να αποδίδεται στα ασφαλιστικά ταμεία, ώστε να αποκατασταθεί η ρημαγμένη από το PSI περιουσία τους.

Δεσμευόμαστε για την καταπολέμηση της ανεργίας και την προστασία των ανέργων. 
•Με παρέμβαση στο πτωχευτικό δίκαιο
•Με άρση της απελευθέρωσης απολύσεων από τον ιδιωτικό τομέα
•Χωρίς απολύσεις από το δημόσιο τομέα.
•Με ρήτρα απασχόλησης, ώστε όποιος επιδοτείται από δημόσιο χρήμα, είτε ευρωπαϊκό είτε ελληνικό, να υποχρεούται να δημιουργεί θέσεις απασχόλησης.
•Με τόνωση της ζήτησης των λαϊκών τάξεων.
Γιατί κάθε ευρώ που παίρνει ο φτωχός το δαπανά, και κινεί την οικονομία. Δεν το αποθησαυρίζει. Δεν το στέλνει στην Ελβετία. Δε θα βρούμε κανένα φτωχό στη Λίστα Λαγκάρντ.
•Και βέβαια με ολόπλευρη ενίσχυση της κοινωνικής οικονομίας και δομών κοινωνικής αλληλεγγύης.


Δεσμευόμαστε για άμεσα μέτρα ανακούφισης από τη φτώχεια. 
•Με μια νέα σεισάχθεια για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
•Με φορολογική ελάφρυνση για τους μη έχοντες.
•Με τα προγράμματα «Σπίτι για όλους» και «Τροφή για όλους»
•Με εγγυημένη πρόσβαση στα βασικά αγαθά, της ενέργειας, του νερού, της τηλεπικοινωνίας, του φαρμάκου,  της μετακίνησης.

Δεσμευόμαστε για την παραγωγική ανασυγκρότηση της Ελλάδας
•Διότι ανάπτυξη δε γίνεται με τον Τουρισμό του all inclusive που δεν αφήνει τίποτα στην τοπική οικονομία.
Ούτε με το ΦΠΑ στην εστίαση στο 23%.
•Διότι ανάπτυξη δεν είναι να καταστρέψετε την Χαλκιδική, για να ευνοηθούν οι μονίμως ευνοούμενοι.
Διότι με το ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση η Χαλκιδική θα σωθεί. Δε θα καταστραφεί. Το περιβάλλον θα προστατευθεί. Δεν θα ισοπεδωθεί.
•Διότι ανάπτυξη δε γίνεται χωρίς δημόσιες τράπεζες, που θα βοηθούν τα μεγάλα αναπτυξιακά έργα, τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις
•Διότι ανάπτυξη δε γίνεται με την αγροτική γη ερημωμένη και τους αγρότες να αδυνατούν να παράξουν και τη Αγροτική Τράπεζα στα ιδιωτικά συμφέροντα.
•Διότι ανάπτυξη δε γίνεται επαιτώντας την εξαγορά των δημοσίων επιχειρήσεων με φυσική κατάληξη το φιάσκο.
Προσπάθησε με πάθος ο κος Σαμαράς, να πουλήσει τη ΔΕΠΑ.

Αυτό δε θα βοηθούσε την ανάπτυξη.
Αυτό που θα βοηθήσει την ανάπτυξη είναι να σταματήσουν οι ελληνικές επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά να πληρώνουν καπέλο 30% στις τιμές του αερίου.
Αλλά αυτό δεν απασχόλησε καθόλου τον πρωθυπουργό.
Αντιθέτως εμάς δε μας απασχολεί καθόλου το φιάσκο του κου Σαμαρά.
Μας απασχολεί που νοικοκυριά και επιχειρήσεις αγκομαχούν επειδή οι μεσάζοντες που μπαινοβγαίνουν στο Μαξίμου, κάνουν πάρτυ.
Αυτό το πάρτυ θέλουμε να σταματήσει.
Και αυτή είναι η δική μας δέσμευση.
Αυτή την εντολή θα ζητήσουμε από το λαό, αυτή την εντολή θα τηρήσουμε, αυτή η εντολή θα είναι αδιαπραγμάτευτη.
Και πιστέψτε με. Αυτή η εντολή θα γίνει σεβαστή, θέλουν δε θέλουν.
Και από την κ. Μέρκελ και από τον κ. Σόιμπλε.


Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Μετά από δέκα και πλέον χρόνια συμπόρευσης στη πρωτόγνωρη περιπέτεια του ενωτικού μας σχήματος, του ΣΥΡΙΖΑ, φτάνουμε σε μια ιστορική στιγμή τομής και συνέχειας.
Όπως είπε και ο Γιάννης Ρίτσος: «Άξιζε να υπάρχουμε για να συναντηθούμε».
Άξιζε να συναντηθούμε για να δώσουμε ελπίδα και προοπτική στους αγώνες του λαού μας.

Αυτή μεγαλειώδης συνεύρεση διαφορετικών πολιτικών ρευμάτων, οργανώσεων, κομμάτων και τάσεων της αριστεράς, δεν ήταν αποτέλεσμα κάποιων ευκαιριακών γραφειοκρατικών επεξεργασιών.
 Υπήρξε απαίτηση και δημιούργημα της ελληνικής κοινωνίας.
Είναι οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι του μόχθου και της εργασίας που πήραν από το χέρι τον ΣΥΡΙΖΑ πέρυσι τον Μάιο και του επέβαλλαν να γίνει η πρωταγωνιστική δύναμη που θα αναλάβει να βγάλει την ελληνική κοινωνία από την οικονομική και  ανθρωπιστική κρίση.
Επέβαλλαν στον ΣΥΡΙΖΑ το καθήκον να σκεφτεί τα πράγματα διαφορετικά.
Τα κόμματα και οι οργανώσεις της Αριστεράς μέχρι τώρα κατήγγειλαν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, οργάνωναν  την αντίσταση της κοινωνίας, ασκούσαν έλεγχο και κριτική.
Θα μπορούσαμε όμως να πούμε, παραφράζοντας την περίφημη φράση του Μαρξ:
Το ζήτημα δεν είναι να καταγγέλλουμε τις αντιλαϊκές πολιτικές, αλλά να τις αλλάξουμε.
Να εφαρμόσουμε μαζί με την ελληνική κοινωνία ένα νέο δημοκρατικό παράδειγμα πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής δημοκρατίας.

Η ίδια η συγκρότηση και η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ συνιστά ένα λαμπρό εγχείρημα ισότιμης συνάντησης των μεγάλων ρευμάτων της ιστορικής Αριστεράς.
Χρειάστηκε χρόνο, πειραματισμούς, κοινωνικές δράσεις και μέτωπα. Δοκιμάστηκε στην πορεία του χρόνου.
Κατάφερε να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια, όλες τις καχυποψίες, όλες τις παρεξηγήσεις.
Και να που σήμερα, η οργανική ενότητα των ρευμάτων της Αριστεράς ολοκληρώνεται με τη συγκρότηση ενός νέου πολιτικού φορέα.
 Ενός νέου συλλογικού διανοούμενου που είναι έτοιμος να αφήσει πίσω εγωισμούς, ιστορικές δικαιώσεις, ιδεολογικές καθαρότητες και απόλυτες αλήθειες.
Και να αποτελέσει ένα σύγχρονο, μαζικό πλουραλιστικό και δημοκρατικό κόμμα, που η μόνη του δικαίωση θα είναι η εμπιστοσύνη και η ενεργός στήριξη των δυνάμεων της εργασίας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, 
Ο ώριμος μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα μαζικό δημοκρατικό κόμμα, δεν είναι αποκλειστικά μια εσωτερική μας υπόθεση, αλλά αποτελεί μια μείζονα ανάγκη για τα λαϊκά στρώματα.
Απέναντι σε ένα πολιτικό-οικονομικό σύμπλεγμα που είναι αποφασισμένο να μη χαρίσει ούτε πόντο απ’ όσα κέρδισε στα χρόνια της κυριαρχίας του, προβάλλει το καθήκον της συγκρότησης μιας πολιτικής δύναμης ισχυρής, αποφασιστικής, ενιαίας, μαζικής.
Ο ΣΥΡΙΖΑ των μελών είναι το απαραίτητο εκείνο εργαλείο για να οργανώσουμε καλύτερα την αυθεντική πολιτική εκπροσώπηση των δυνάμεων της εργασίας.
Έχω πει πολλές φορές ότι ο ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ, δε θα είναι ένα κόμμα, σαν όλα τα άλλα.
Γιατί για εμάς το κόμμα δεν είναι αυτοσκοπός.
Το κόμμα δεν είναι οι γραφειοκρατικές δομές.
Το κόμμα δεν είναι το εφαλτήριο κοινωνικής ανόδου των «επιτηδείων».
Το κόμμα δεν είναι σημαία ευκαιρίας για προσωπικές στρατηγικές ή για στρατηγικές μικρο-ομάδων.
Το κόμμα είναι το «σπίτι» του κάθε εργαζόμενου, του κάθε άνεργου, του κάθε φτωχού ανθρώπου.
Το κόμμα είναι αυτό που δεν θα αφήσει κανέναν άνθρωπο μόνο του στην κρίση.
Το κόμμα που συγκροτούμε είναι η συλλογική έκφραση των «από κάτω», των ανθρώπων που ζουν από τον κόπο της εργασίας τους.
Ένα εύπλαστο εργαλείο που στηρίζεται στη συγχώνευση της ριζοσπαστικής κοινωνικής θεωρίας με τις κοινωνικές δυνάμεις της εργασίας.
 Και μέσα από λειτουργίες άμεσα δημοκρατικές και ισότιμες για όλους και όλες, ολοκληρώνει αυτή την πορεία ενότητας σε πολιτικό πρόγραμμα για την αλλαγή της κοινωνίας.
Οι διαφορετικές απόψεις δε μας φοβίζουν. Είναι ο πλούτος μας.

Το κόμμα που εμείς θέλουμε είναι βαθειά δημοκρατικό, είναι ένας δημοκρατικός συλλογικός διανοούμενος, που αφήνει» όλα τα λουλούδια να ανθίσουν», αλλά ταυτόχρονα στηρίζεται στην ενότητα, στην ανιδιοτέλεια, στο σεβασμό, στη συνειδητή πειθαρχία.
Το κόμμα που θέλουμε αποτελεί και μια έμπρακτη αυτοκριτική στα μοντέλα κομμάτων που όλοι και όλες κουβαλάμε ιστορικά, καθένας ανάλογα με την ιδιαίτερη καταγωγή του.
Απορρίπτουμε την ιδέα ενός κόμματος του γραφειοκρατικού συγκεντρωτισμού, ενός κόμματος – καρτέλ.
Απορρίπτουμε την ιδέα ενός κόμματος του κράτους.
Ναι, είμαστε πια ώριμοι για ένα άλμα στον ουρανό, για ένα κόμμα της κοινωνίας, των μελών, της βάσης, για ένα κόμμα των «από κάτω», αυτών που πραγματικά έχουν ανάγκη το κόμμα για να υπερασπίζεται τα συμφέροντά τους.

 Θα ήθελα, όμως, στο σημείο αυτό να δώσω έμφαση σε ένα θέμα το οποίο κατά τη γνώμη μου είναι η ψυχή όχι μόνο της συζήτησης που έγινε και θα γίνει, αλλά και του ίδιου του κόμματος όπως το καταλαβαίνουμε και το χρειάζονται οι καιροί.

Στο θέμα του μέλους του ΣΥΡΙΖΑ.
Έχουμε καταλήξει όλοι, σχεδόν ομόφωνα, και υπήρξε απαίτηση της πλατιάς πλειοψηφίας της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ, η δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ των μελών του.
ΣΥΡΙΖΑ των μελών του σημαίνει ΣΥΡΙΖΑ δημοκρατικός, πολυτασικός, που δίνει χώρο σε όλες τις γνώμες και επιτρέπει να ανθίζουν όλες οι γνώμες -συλλογικές ή ατομικές.
Σημαίνει ότι συνεχίζουμε και αναπτύσσουμε την παράδοση της ριζοσπαστικής αριστεράς να διαλέγεται και να συνθέτει.
Σημαίνει δικαιώματα ελέγχου, δικαιώματα γνώμης, δικαιώματα διαφωνίας για όλους και  για κάθε μέλος.
Μιλώντας όμως για κόμμα των μελών, αναδεικνύουμε συντρόφισσες και σύντροφοι και πρέπει να αναδεικνύουμε όχι μόνο τα δικαιώματα αλλά και τις υποχρεώσεις όσων φέρουν τον τίτλο του μέλους.
Αν μιλάμε για μέλη του κόμματος αφοσιωμένα στην υπόθεση των μεγάλων ανατροπών και αλλαγών, σε ένα τιτάνιο δηλαδή έργο που έχει μπροστά του ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αν μιλάμε για μέλη του κόμματος που υπερασπίζονται την πολιτική και τη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ
Τότε, συντρόφισσες και σύντροφοι, δεν μπορούμε να μιλάμε για μέλη μειωμένης ευθύνης.
Για μέλη που αντιμετωπίζουν το κόμμα ως μαζικό χώρο ζύμωσης.
Κανένας ΣΥΡΙΖΑ των μελών δεν πρόκειται να υπάρξει αν δεν αποφασίσουμε ότι τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι μέλη με όλα τα δικαιώματα αλλά και όλες τις υποχρεώσεις που αυτό συνεπάγεται και όχι διχασμένες προσωπικότητες.
Αυτό είναι βαθιά δημοκρατικό, συμβαδίζει με το ήθος και τη διαδρομή της αριστεράς και με την παράδοση της προσφοράς που τη διακρίνει.
Όλη η εξουσία, αλλά και όλη η ευθύνη στα μέλη του κόμματος.
Έτσι νομίζω πρέπει να καταλαβαίνουμε το ΣΥΡΙΖΑ των μελών.
Αλλά και τις αυτονόητες καταστατικές υποχρεώσεις των μελών του ΣΥΡΙΖΑ.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, 
Ο ΣΥΡΙΖΑ των μελών αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ της κοινωνίας, είναι σήμερα περισσότερο απαραίτητος από ποτέ.
 Γιατί η δυναμική της πολιτικής σκηνής ορίζεται σήμερα από τρεις πολιτικούς πόλους: τον πόλο της ΝΔ που στρέφεται ολοένα και περισσότερο προς την άκρα δεξιά, τον πόλο της φασιστικής απειλής και τον πόλο του ΣΥΡΙΖΑ και της ευρύτερης πολιτικής και κοινωνικής Αριστεράς.
Η προσπάθεια να συγκροτηθεί πόλος συμπλήρωμα στη ΝΔ στο όνομα μάλιστα προοδευτικών καταβολών, φαίνεται πλέον ότι αποτυγχάνει οριστικά.
Η άποψη ότι μπορεί να υπάρξει «εφαρμογή του Μνημονίου» με κοινωνική ευαισθησία και «κόκκινες γραμμές», ο «αριστερός κυβερνητισμός» δηλαδή που εξέφρασε κυρίως η ΔΗΜΑΡ το προηγούμενο διάστημα και δευτερευόντως το ΠΑΣΟΚ, αποδείχτηκε όλον τον τελευταίο χρόνο πόσο ανεδαφικός και έωλος είναι.
Από τις δυνάμεις αυτές διέφυγε πλήρως η ουσία του Μνημονίου και των Μνημονιακών πολιτικών: τα Μνημόνια δεν είναι μια τεχνική διαδικασία.
Τα Μνημόνια είναι ο απόλυτος οδικός χάρτης της νεοφιλελεύθερης θεραπείας – σοκ, που όχι μόνο αμφισβητεί αλλά προχωρά εμπράκτως στην ολική κατεδάφιση όλων των  δικαιωμάτων.
Δεν μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς ανοικτές πλέον εκφράσεις πολιτικής και συνταγματικής εκτροπής.
Εδώ και ένα χρόνο η Δημοκρατία στην Ελλάδα συρρικνώνεται, το Σύνταγμα γίνεται κουρελόχαρτο, ακόμα και η στοιχειώδης τυπική διάκριση των εξουσιών καταργείται.
Η ηγεσία Σαμαρά και η ηγετική ομάδα γύρω από αυτόν, γνωρίζει πολύ καλά ότι η σταθερότητα της Κυβέρνησής του περνάει από την πλήρη υποταγή στις διαταγές των δανειστών και των Μνημονίων, και επομένως θα συνοδεύεται υποχρεωτικά από αυταρχισμό, αντισυνταγματικές πρακτικές, ασφυκτικό περιορισμό της δημοκρατίας.
Ο ιδεολογικός της λόγος επανέρχεται στις ράγες της εμφυλιοπολεμικής δεξιάς, αναδεικνύοντας ένα πρωτοφανή αλλά και ιστορικά αφύσικο ρεβανσισμό απέναντι στην Αριστερά και την κοινωνία.
Η ιδεοληψία των φανατικών της σημερινής ΝΔ έχει σβήσει τα ίχνη της Καραμανλικής μεταπολιτευτικής παράδοσης του «ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού» και του αστικού κοινοβουλευτισμού, μεταβάλλοντάς την σε υβρίδιο ακροδεξιού νεοφιλελευθερισμού, που θα στηρίζεται από τη διαπλοκή και το μεγάλο κεφάλαιο.
Απέναντι σε αυτό το διαφαινόμενο «μαύρο μέτωπο», που αποτυπώθηκε τόσο γλαφυρά και συμβολικά με το «μαύρο» στις οθόνες μας, οφείλουμε να διαμορφώσουμε ένα ηγεμονικό πρόγραμμα υπεράσπισης της πολιτικής Δημοκρατίας και των οικονομικών, κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων.
Οφείλουμε να γίνουμε ο πολιτικός εκπρόσωπος μιας ευρείας λαϊκής κοινωνικής συμμαχίας, που θα περιλαμβάνει όλα τα φτωχά και νεόπτωχα κοινωνικά στρώματα.
 Στο κοινωνικό αυτό μέτωπο δεν ξεχνάμε – και δεν αγνοούμε – τις άλλες αριστερές πολιτικές δυνάμεις.
Κυρίως τις δυνάμεις του ΚΚΕ.
Θεωρούμε αδιανόητο, τη στιγμή που οι εργαζόμενοι δέχονται αυτή την τρομακτική και απολύτως συντονισμένη επίθεση του κεφαλαίου, οι δυνάμεις της αριστεράς να μην είναι όλες ενωμένες.
Όπως θεωρούμε αδιανόητο στο όνομα των όποιων μικροκομματικών σκοπιμοτήτων να εκπέμπεται πολλές φορές ένα μήνυμα ματαίωσης της πάλης του λαού μας.
Ιδίως όταν από διαφορετική σκοπιά επιβεβαιώνεται η κυρίαρχη επιχειρηματολογία μερί μονόδρομων της μνημονιακής βαρβαρότητας.
Το μνημόνιο δεν είναι μονόδρομος.
Το μνημόνιο είναι η συμπυκνωμένη επίθεση του κεφαλαίου στα δικαιώματα και στις κατακτήσεις του εργατικού και λαϊκού κινήματος.
Κατακτήσεις που κερδήθηκαν και για χρόνια διατηρήθηκαν, στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος και της αστικής δημοκρατίας.
Εντούτοις ήταν κατακτήσεις προοδευτικές.
Η κατάργησή τους αποτελεί μεγάλο πλήγμα για τις δυνάμεις της εργασίας και πισωγύρισμα.
Αν δεν αντισταθούμε ενωμένοι σε αυτό το πισωγύρισμα, τότε οι επιπτώσεις θα είναι για όλους και όλες τεράστιες.
Γιατί ποτέ στην ιστορία, η εξαθλίωση και η ήττα του λαϊκού και εργατικού κινήματος, δεν οδήγησε σε προοδευτικές εξελίξεις και μετασχηματισμούς.
Η επιμονή, λοιπόν, της ηγεσίας του ΚΚΕ να υποβαθμίζει την αναγκαιότητα ανατροπής της μνημονιακής βαρβαρότητας, η αμφισβήτηση της αναγκαιότητας ενός πλατιού αντιμνημονιακού μετώπου και η εξίσωση του ΣΥΡΙΖΑ με τα κόμματα του μνημονίου, αποτελούν αντιεπιστημονική και ανιστόρητη προσέγγιση.

Καμία πολιτική ηγεσία, όμως, δεν μπορεί για καιρό να παραγνωρίσει το ενωτικό μήνυμα της βάσης.
Των εργαζομένων, των ανέργων, των ανθρώπων που πένονται.
Το ΚΚΕ για εμάς, έχει και θα έχει πάντοτε τη θέση του σ’ αυτό το δημοκρατικό, ταξικό μέτωπο.
Στο αναγκαίο μέτωπο όλων των δυνάμεων της αριστεράς.
Πόσο δε μάλλον στην ευρεία πολιτική και κοινωνική συμμαχία για τη προάσπιση της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων απέναντι στην επέλαση του πολιτικού σκοταδισμού.
Εμείς, παρά τις αρνήσεις, θα επιμείνουμε στο κάλεσμα της ενότητας, κυρίως μέσα στα μέτωπα της κοινωνικής πάλης, αλλά και στο πολιτικό μέτωπο.
Την επόμενη μιας μεγάλης εκλογικής νίκης του λαού μας, ανεξάρτητα από τη δυνατότητά μας να σχηματίσουμε κυβέρνηση, εμείς θα απευθυνθούμε σε όλες τις δυνάμεις της αριστεράς, για να οδηγήσουμε από κοινού τη χώρα και το λαό στο μεταμνημονιακό ξέφωτο.
Στο ξέφωτο της δημοκρατίας, της λαϊκής κυριαρχίας, της εθνικής ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας.  

Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Από το βήμα αυτό του ιστορικού Συνεδρίου μας, θέλουμε να απευθύνουμε ένα παλλαϊκό προσκλητήριο και στον απλό δημοκρατικό κόσμο που στήριξε στη μεταπολίτευση το αίτημα της Αλλαγής και απόθεσε τις ελπίδες του στο τότε ΠΑΣΟΚ.
Ο κόσμος αυτός παρακολουθεί σήμερα έκπληκτος, να μετατρέπεται το κόμμα του κ. Βενιζέλου σε συνιστώσα της δεξιάς και της ακροδεξιάς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί όλο αυτόν τον κόσμο, κόσμο έντιμο που βιώνει τις πληγές αυτής της βίαιης ταξικής αναδιάρθρωσης, να στρατευθεί μαζί με την Αριστερά, στον αγώνα για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και της πολιτικής αξιοπρέπειας.

Ήρθε η ώρα να ξανασυναντηθούμε.
Μας ενώνουν οι κοινές μας αξίες και η ειλικρινής μας δέσμευση, ότι εμείς αυτές τις αξίες, δεν θα τις προδώσουμε ποτέ.
Γιατί οι έλληνες αριστεροί και τα κόμματά τους, λάθη μπορεί να έκαναν πολλά.
Ποτέ όμως δεν πρόδωσαν τη πίστη και την αφοσίωσή τους στη  Δημοκρατία, την  Λαϊκή Κυριαρχία, την Εθνική Ανεξαρτησία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη.

Καλούμε τέλος από αυτό το βήμα αυτό και όλους εκείνους τους πολίτες που δεν ανήκαν ποτέ στην Αριστερά, αλλά που εμφορούμενοι από τις ιδέες του πολιτικού φιλελευθερισμού, αντιλαμβάνονται σήμερα το πρόβλημα της Δημοκρατίας που βιώνεται η χώρα, από το απροκάλυπτο πια φλερτ της ΝΔ με την ακροδεξιά και τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής.
Η αριστερά και ιδιαίτερα η δική μας πολιτική παράδοση της ριζοσπαστικής αριστεράς, είναι η μόνη πολιτική δύναμη που σεβάστηκε και υπερασπίστηκε μέχρι θανάτου την ελευθερία του κάθε ατόμου στη γνώμη του, στην ιδιαιτερότητά της ατομικής του ύπαρξης.
Όσοι και όσες αντιλαμβάνονται το μέγεθος της απειλής για τη δημοκρατία σήμερα στην Ελλάδα, μπορούν να ακουμπήσουν στο ΣΥΡΙΖΑ.
Όχι γιατί απαραίτητα θα συμφωνήσουν μαζί μας στις θέσεις μας για την οικονομία ή τη πολιτική συγκυρία.
Αλλά γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σήμερα η μόνη πολιτική δύναμη με προοπτική διακυβέρνησης, που μπορεί να εγγυηθεί τα ατομικά δικαιώματα κάθε ανθρώπου και κάθε συλλογικότητας απέναντι σε έναν ισοπεδωτικό αυταρχισμό, που συρρικνώνει ακόμα και τις κατακτήσεις του διαφωτισμού, τις κατακτήσεις της αστικής δημοκρατίας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, 
Η ιστορία τα έφερε έτσι, ώστε να είμαστε πάλι αντιμέτωποι με κείνους που οδηγούν την Ελλάδα στην εξαθλίωση, στον αυταρχισμό, στην απεμπόληση της κυριαρχίας και της ταυτότητά της.
Αυτοί -η Ελλάδα των μνημονίων, της παρακμής, της καθυστέρησης, της υποταγής στα νεύματα της Μέρκελ και στα πνεύματα της εθνικοφροσύνης.
Αυτοί -που εμφανίζουν σήμερα την υποταγή ως μόνο δρόμο, τη φτώχεια ως μόνη επιλογή, την κατάργηση δικαιωμάτων και ελευθεριών ως εθνική επιταγή.
Κι εμείς, η Ελλάδα του αύριο που ακυρώνει τα μνημόνια, που βάζει τέλος σε πολιτικές υποδούλωσης, ταπείνωσης και καταστροφής.
Εμείς -η Ελλάδα της δημοκρατίας, της μεγάλης παράταξης εκείνων που αρνούνται να παραδεχτούν το αναπόφευκτο της υποταγής και αναζητούν ένα δρόμο εθνικής ανασυγκρότησης και ανόρθωσης.
Εμείς -η Ελλάδα της διανόησης της δημιουργίας, της τέχνης, της σκέψης, της διαλεκτικής, της αμφισβήτησης, που και στα πιο σκοτεινά χρόνια ξέρει να κρατάει αναμμένο το κεράκι του πολιτισμού
Εμείς -η Ελλάδα που επιλέγει την ελευθερία, τη δημοκρατία, την αξιοπρέπεια, την κοινωνική δικαιοσύνη.
Και θέλει και ξέρει να αγωνίζεται για όλα αυτά που σήμερα αποτελούν το άλφα και το ωμέγα της εθνικής και προσωπικής μας ύπαρξης.
Εμείς -που ξέρουμε, θέλουμε και μπορούμε να αλλάξουμε την Ελλάδα.

Αυτή είναι σήμερα η πολιτική, κοινωνική και ταξική σύγκρουση, που το αποτέλεσμά της θα καθορίσει τη ζωή των ανθρώπων για πολλά χρόνια.

Τα διλλήματα είναι μεγάλα και καθοριστικά :
Μνημόνια ή δημοκρατία.
Μνημόνια ή κοινωνική δικαιοσύνη.
Μνημόνια ή εθνική ανεξαρτησία.
Και τελικώς όλα αυτά τα διαζευκτικά συμπυκνώνονται πολιτικά σε ένα που πολλαπλασιάζει τις ευθύνες μας:
Μνημόνια ή ΣΥΡΙΖΑ!

Συντρόφισσες και σύντροφοι.
 Έχουμε σχέδιο.
Έχουμε πρόγραμμα.
Θέλουμε και ξέρουμε πώς πρέπει να είναι η Ελλάδα που μας αξίζει.
Το ερώτημα είναι: Μπορούμε να τα καταφέρουμε; Μπορούμε να νικήσουμε;
Η απάντηση είναι μια μόνο λέξη: Μπορούμε.
Πρώτα-πρώτα γιατί πιστεύουμε βαθιά, αμετακίνητα, αταλάντευτα, ότι ο λαός μας μπορεί.
Μπόρεσε σε συνθήκες πολύ πιο δύσκολες.
Μπόρεσε όταν όλα τα σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά.
Μπόρεσε όταν η μπότα του κατακτητή του πλάκωνε το στήθος και η λέξη ελευθερία σήμαινε θάνατο.
Μπορεί και τώρα να αλλάξει τη μοίρα του.
Και μαζί του μπορούμε κι εμείς, γιατί ο λαός και η θέλησή του είναι η δική μας δύναμη.
Μπορούμε γιατί βάζουμε την Ηθική οδηγό της πολιτικής μας.
Γιατί βάζουμε τις ανάγκες του λαού πάνω από τις απαιτήσεις των δανειστών.
Γιατί βάζουμε τη δημοκρατία πάνω από τις τρόικες.
Την αντίσταση πάνω από το φόβο.
Και τολμάμε να διακηρύξουμε ότι ένα μόνο χρέος εμείς αναγνωρίζουμε:
Το χρέος της επιβίωσης, της αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων του ελληνικού λαού.
Τελεία και παύλα.
Όποιος φαντάζεται ότι θα υποχωρήσουμε από αυτή την κόκκινη γραμμή δεν ξέρει πού πατάει και πού πηγαίνει.
Όποιος φαντάζεται ότι θα υποχωρήσουμε από την κατάργηση, την ακύρωση, την ανατροπή των μνημονίων δεν έχει ιδέα για την πολιτική και τη θέλησή μας.
Δεν έχει καταλάβει με ποιους έχει να κάνει.

Μπορούμε επίσης, συντρόφισσες και σύντροφοι,  γιατί δεν θα είμαστε μόνοι σε αυτό το δύσκολο αγώνα.
Δεν θα είναι αγώνας μιας φωτισμένης πρωτοπορίας που διαθέτει λύσεις και απαντήσεις για όλα.
Θα είναι ο αγώνας των εκατομμυρίων Ελλήνων, που με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, θα αποκτήσουν ένα πολύτιμο προγεφύρωμα για την αντεπίθεσή τους.
Θα είναι αγώνας όλων των λαών του Ευρωπαϊκού Νότου, που με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα δουν να ανατρέπεται μια πολιτική που διαφημίζεται και θεωρείται ως μονόδρομος.
 Θα είναι αγώνας όλων των λαών της Ευρώπης, που βλέπουν να έρχεται η δική τους σειρά, μετά το πείραμα της Ελλάδας.
Δε θα είμαστε ,λοιπόν, μόνοι σε αυτόν τον αγώνα.
Θα έχουμε τη στήριξη και την υποστήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας των λαών της Ευρώπης, αλλά της κοινής γνώμης σε ολόκληρο τον κόσμο.
Γιατί επιτέλους θα δουν ένα λαό και μια κυβέρνηση να αμφισβητούν την πολιτική της ευρωπαϊκής νομενκλατούρας που οδηγεί την Ευρώπη στη καταστροφή.
Γιατί επιτέλους θα δουν ένα λαό και μια κυβέρνηση αποφασισμένους να ανοίξουν δρόμους προοδευτικούς, για λογαριασμό όλων των λαών της Ευρώπης.

Με σκληρή διαπραγμάτευση για το χρέος.
Με στόχο διαγραφή μεγάλου μέρους του, τη ρήτρα ανάπτυξης και το πάγωμα αποπληρωμής των τόκων.
Με δυνατή Συμμαχία του Νότου
Με στόχο μια Διεθνή διάσκεψη για το χρέος, στα πλαίσια της διάσκεψης του Λονδίνου το 1953, για τη Γερμανία.

Οι θέσεις μας αυτές, που τώρα σε ορισμένους φαντάζουν ουτοπικές, θα γίνουν υλική δύναμη και θα αποκτήσουν πολλαπλάσια απ' ότι σήμερα διεθνή στήριξη, όταν ο λαός μας, αναδείξει το ΣΥΡΙΖΑ σε πλειοψηφική δύναμη και την αριστερά σε κυβέρνηση.
Και ξέρετε ποιοι δείχνουν με τη στάση τους ότι πιστεύουν στο ΣΥΡΙΖΑ; Αυτοί που τον φοβούνται.
Η κυρία Μέρκελ και οι αυτουργοί της σημερινής πολιτικής πιστεύουν ότι είμαστε ο βασικός τους αντίπαλος.
Μας αντιμετωπίζουν σαν τον βασικό τους αντίπαλο.
Κάνουν ότι μπορούν για να μας διαβάλουν, να μας συκοφαντήσουν ως τυχοδιώκτες, να μας δυσφημίσουν.
Γιατί πιστεύουν ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Γιατί φοβούνται ότι μπορούμε να  απειλήσουμε την παντοκρατορία τους.
Να ανοίξουμε νέους δρόμους για την Ελλάδα και την Ευρώπη.
Δε θα διαψεύσουμε τους φόβους τους.
Σ' αυτό συμφωνούμε. Το πιστεύουμε κι εμείς.
Σήμερα κάνουμε το μεγάλο βήμα για το ΣΥΡΙΖΑ των μελών.
Αύριο προχωράμε στο μεγάλο άλμα της ανατροπής και της δημιουργίας.
Γκρεμίζουμε το φαύλο πολιτικό κατεστημένο της διαπλοκής, γκρεμίζουμε τα μνημόνια της βαρβαρότητας και ξαναχτίζουμε την Ελλάδα που μας αξίζει.
Ξαναγυρνάμε πίσω στη χώρα τους χιλιάδες νέους και νέες επιστήμονες και ερευνητές που εγκαταλείπουν τη χώρα για ένα κομμάτι ψωμί.
Αποκαθιστούμε την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια του λαού μας.


Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Σας καλώ όλους και όλες να κάνουμε μαζί το βήμα.
Να μη διστάσουμε να πάρουμε γενναίες και ιστορικές αποφάσεις.
Αξίζει το κόπο να τολμήσουμε μαζί.
Οφείλουμε απέναντι στην ιστορική ευθύνη που μας αναλογεί να τολμήσουμε μαζί.
Εμείς θα μπορούσαμε να περιμένουμε.
Η Ελλάδα όμως δε μπορεί να περιμένει.
Τώρα είναι η ώρα να ξελασπώσουμε το μέλλον.
Να κάνουμε το ΣΥΡΙΖΑ ισχυρό, να κάνουμε το λαό μας αυτοδύναμο.

Ευχαριστώ και Καλή δύναμη.