Το Πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ.

 

Να κάνουμε το 2014 τη χρονιά που η δημοκρατία θα νικήσει τον αυταρχισμό.

Τη χρονιά που φεύγει συμπληρώθηκαν 3 χρόνια από την υπαγωγή της χώρας σε καθεστώς μνημονίου, τρία χρόνια από τη στιγμή που το φθαρμένο πολιτικό προσωπικό του δικομματισμού παρέδωσε τα κλειδιά της χώρας στους δανειστές. Οι ίδιοι που ψήφιζαν νέους μνημονιακούς νόμους ύφεσης και ανεργίας, συνέχισαν να μιλούν για μεταρρυθμίσεις και ανάκαμψη και για ένα success story που υπήρχε μόνο μέσα στο μυαλό τους.
Δεν δίστασαν ακόμα και να φιμώσουν τη φωνή της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, ρίχνοντας μαύρο στην ενημέρωση, τον πολιτισμό και τη δημοκρατία. Συνέχισαν με ψέματα και συκοφαντίες, με το φόβο και τον αυταρχισμό, να προσπαθούν να γαντζωθούν στην εξουσία.
Έφτασαν στο σημείο να στοχοποιούν τους κοινωνικούς αγώνες και την Αριστερά, θυμίζοντας τις χειρότερες στιγμές ενός εμφυλιοπολεμικού κλίματος που είχαμε αφήσει προ πολλού πίσω μας. Είναι οι ίδιοι που εξέθρεψαν το αβγό του φιδιού, που επέτρεψαν στη Χρυσή Αυγή να δρα ανενόχλητη, σκορπίζοντας το ναζιστικό της μίσος, φτάνοντας και στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Η χρονιά όμως που έφυγε ήταν και μια χρονιά αντίστασης και αγώνων, υπενθύμισης ότι ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να σταματήσει να διεκδικεί τα δικαιώματά του, μέχρι να πάρει πίσω όλα όσα του ανήκουν. Μια χρονιά όπου η Αριστερά συνέχισε να αντιπροσωπεύει την Ελπίδα απέναντι στο φόβο και το Μέλλον απέναντι στους εκπροσώπους του παλιού και του φθαρμένου.
Είναι καθήκον όλων μας να κάνουμε το 2014 τη χρονιά που η δημοκρατία θα νικήσει τον αυταρχισμό και οι ανάγκες των ανθρώπων θα μπουν πάνω από τις ανάγκες των δανειστών. Να μην αφήσουμε κανένα συμπολίτη μας μόνο του στην κρίση, να δυναμώσουμε τα δίκτυα αλληλεγγύης, να στηρίξουμε δομές αυτοδιαχείρισης και να προβάλουμε ένα διαφορετικό παράδειγμα οργάνωσης της ζωής και της καθημερινότητάς μας.
Η χρονιά που θα βάλουμε τέλος στα μνημόνια και θα ανοίξουμε νέους δρόμους αλληλεγγύης και ανατροπής σε όλη την Ευρώπη. Θα ενώσουμε τις φωνές μας με τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς, θα δώσουμε -και με την υποψηφιότητα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ για την Κομισιόν- ένα πανευρωπαϊκό μήνυμα υπεράσπισης της δημοκρατίας. Η ελπίδα θα νικήσει το φόβο και η αλληλεγγύη θα νικήσει την καταστροφή. Ευχόμαστε σε όλους τους πολίτες, υγεία και δύναμη.
Και καλούς αγώνες.

Τη χρονιά που φεύγει συμπληρώθηκαν 3 χρόνια από την υπαγωγή της χώρας σε καθεστώς μνημονίου, τρία χρόνια από τη στιγμή που το φθαρμένο πολιτικό προσωπικό του δικομματισμού παρέδωσε τα κλειδιά της χώρας στους δανειστές. Οι ίδιοι που ψήφιζαν νέους μνημονιακούς νόμους ύφεσης και ανεργίας, συνέχισαν να μιλούν για μεταρρυθμίσεις και ανάκαμψη και για ένα success story που υπήρχε μόνο μέσα στο μυαλό τους.
Δεν δίστασαν ακόμα και να φιμώσουν τη φωνή της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, ρίχνοντας μαύρο στην ενημέρωση, τον πολιτισμό και τη δημοκρατία. Συνέχισαν με ψέματα και συκοφαντίες, με το φόβο και τον αυταρχισμό, να προσπαθούν να γαντζωθούν στην εξουσία.
Έφτασαν στο σημείο να στοχοποιούν τους κοινωνικούς αγώνες και την Αριστερά, θυμίζοντας τις χειρότερες στιγμές ενός εμφυλιοπολεμικού κλίματος που είχαμε αφήσει προ πολλού πίσω μας. Είναι οι ίδιοι που εξέθρεψαν το αβγό του φιδιού, που επέτρεψαν στη Χρυσή Αυγή να δρα ανενόχλητη, σκορπίζοντας το ναζιστικό της μίσος, φτάνοντας και στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Η χρονιά όμως που έφυγε ήταν και μια χρονιά αντίστασης και αγώνων, υπενθύμισης ότι ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να σταματήσει να διεκδικεί τα δικαιώματά του, μέχρι να πάρει πίσω όλα όσα του ανήκουν. Μια χρονιά όπου η Αριστερά συνέχισε να αντιπροσωπεύει την Ελπίδα απέναντι στο φόβο και το Μέλλον απέναντι στους εκπροσώπους του παλιού και του φθαρμένου.
Είναι καθήκον όλων μας να κάνουμε το 2014 τη χρονιά που η δημοκρατία θα νικήσει τον αυταρχισμό και οι ανάγκες των ανθρώπων θα μπουν πάνω από τις ανάγκες των δανειστών. Να μην αφήσουμε κανένα συμπολίτη μας μόνο του στην κρίση, να δυναμώσουμε τα δίκτυα αλληλεγγύης, να στηρίξουμε δομές αυτοδιαχείρισης και να προβάλουμε ένα διαφορετικό παράδειγμα οργάνωσης της ζωής και της καθημερινότητάς μας.
Η χρονιά που θα βάλουμε τέλος στα μνημόνια και θα ανοίξουμε νέους δρόμους αλληλεγγύης και ανατροπής σε όλη την Ευρώπη. Θα ενώσουμε τις φωνές μας με τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς, θα δώσουμε -και με την υποψηφιότητα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ για την Κομισιόν- ένα πανευρωπαϊκό μήνυμα υπεράσπισης της δημοκρατίας. Η ελπίδα θα νικήσει το φόβο και η αλληλεγγύη θα νικήσει την καταστροφή. Ευχόμαστε σε όλους τους πολίτες, υγεία και δύναμη.
Και καλούς αγώνες.
- See more at: http://left.gr/news/syriza-na-kanoyme-2014-ti-hronia-poy-i-dimokratia-tha-nikisei-ton-aytarhismo#sthash.gVKZE0IZ.dpuf

Να κάνουμε το 2014 τη χρονιά που η δημοκρατία θα νικήσει τον αυταρχισμό - See more at: http://left.gr/news/syriza-na-kanoyme-2014-ti-hronia-poy-i-dimokratia-tha-nikisei-ton-aytarhismo#sthash.gVKZE0IZ.dpuf

Να κάνουμε το 2014 τη χρονιά που η δημοκρατία θα νικήσει τον αυταρχισμό - See more at: http://left.gr/news/syriza-na-kanoyme-2014-ti-hronia-poy-i-dimokratia-tha-nikisei-ton-aytarhismo#sthash.gVKZE0IZ.dpuf

Να κάνουμε το 2014 τη χρονιά που η δημοκρατία θα νικήσει τον αυταρχισμό - See more at: http://left.gr/news/syriza-na-kanoyme-2014-ti-hronia-poy-i-dimokratia-tha-nikisei-ton-aytarhismo#sthash.gVKZE0IZ.dpuf

Quo vadis, Κεντροαριστερά; Του Μουλόπουλου Βασίλη.

Υπάρχει ένα λογικό κενό στις πολιτικές προτάσεις των διαφόρων συνιστωσών της λεγόμενης εκσυγχρονιστικής Αριστεράς. Θέλουν ένα κόμμα ή μια ομοσπονδία κομμάτων που να αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας τη Ριζοσπαστική Αριστερά (εκτσογλανισμένη κατά τον κ. Βενιζέλο, λαϊκίστικη κατά τον κ. Κουβέλη, αναχρονιστική κατά τους "58") και να δώσει όρκους αιώνιας συμβίωσης με τη Δεξιά, χωρίς να εξηγούν ποιον λόγο ύπαρξης θα έχει ένα τέτοιο πολιτικό υποκείμενο, γιατί θα το προτιμήσουν οι ψηφοφόροι.
Το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο άντεξε στην αποχώρηση των ροζ πανθήρων της ΔΗΜ.ΑΡ., αλλά βρίσκεται προ των πυλών της εξουσίας χάριν των αριστερών ψήφων της Κεντροαριστεράς, είναι ένα δεδομένο που παρακάμπτουν γιατί αποκαλύπτει την εικονική πραγματικότητα της "ρεαλιστικής" πολιτικής πρότασής τους.
Η κυβέρνηση, το μπλοκ εξουσίας ως μοναδικός στόχος και με κάθε μέσο είναι τελείως ξένη σε μια Αριστερά, με οποιοδήποτε πρόθεμα, που θέλει να είναι έκφραση των εργαζομένων, της κοινωνικής δικαιοσύνης. Η εξαέρωση του ΠΑΣΟΚ δεν οφείλεται στο "δυσανάλογο βάρος που επωμίσθηκε για να σώσει την Ελλάδα", όπως αρέσκεται να λέει ο κ. Ευ. Βενιζέλος. Ούτε η αποτυχία του πειράματος της Αριστεράς της ευθύνης να αντικαταστήσει το ΠΑΣΟΚ οφείλεται στον "νέο δικομματισμό" όπως παραπονιέται ο κ. Φ. Κουβέλης.
Ο κόσμος δεν ψηφίζει πλέον Κεντροαριστερά, επειδή η Κεντροαριστερά (σε όλες τις εκδοχές της) έχει πεισθεί ότι ο νεοφιλελευθερισμός είναι κυρίαρχος όχι μόνο γιατί συσπειρώνει τα ισχυρά κέντρα εξουσίας στην Ευρώπη, με τα οποία "δεν μπορούμε να αντιπαρατεθούμε", αλλά επειδή αποτελεί το καλύτερο σύστημα που υπάρχει. Ότι με οποιοδήποτε άλλο η ζωή μας θα ήταν χειρότερη και άρα δεν πρέπει να τον ανατρέψουμε, αλλά να τον βελτιώσουμε. Είναι αυτή η νομοτελειακή αποδοχή του "θαυμαστού κόσμου" της Νέας Οικονομίας, της κοινωνίας της ανισότητας, που υπονομεύει κάθε προσπάθεια αναβίωσης της Κεντροαριστεράς. Αυτή η κρυφή και φανερή γοητεία της μπουρζουαζίας, αυτή η εθελοντική υποδούλωση -όπως την έχει αποκαλέσει η Ροσάνα Ροσάντα- είναι ο βρόχος στον λαιμό που την πνίγει: "Αφού δεν μπορούμε να αλλάξουμε τίποτα, ας παραδοθούμε".
Αποτέλεσμα: Η Κεντροαριστερά έχει πάψει πλέον να αποτελεί πρόταση και δύναμη εξουσίας. ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜ.ΑΡ., "58" και λοιπές δυνάμεις του λεγόμενου "δημοκρατικού σοσιαλισμού" συζητούν σήμερα (κάλλιο αργά παρά ποτέ) για την κρίση της πολιτικής, για την κρίση της Κεντροαριστεράς. Όμως, όχι μόνο αποφεύγουν να συζητήσουν, αλλά επιπλέον καταγγέλλουν ως επικίνδυνους λαϊκιστές όσους το κάνουν, αν μια άλλη από την κυρίαρχη πολιτική στην Ελλάδα και την Ευρώπη είναι εφικτή. Όχι στο αόριστο μέλλον, όταν οι συνθήκες ωριμάσουν και οι συσχετισμοί δυνάμεων αλλάξουν, αλλά εδώ και τώρα.

avgi.gr

Ελλοχεύει ο κίνδυνος κοινωνικής έκρηξης. Του Δρεττάκη Μανόλη.

Στο άρθρο αυτό θα αναφερθώ μόνο στην υπονόμευση των θεσμών, στην καταστρατήγηση διατάξεων του Συντάγματος και στην υπονόμευση της κοινωνικής συνοχής. Η υπονόμευση αυτή πηγάζει από την πιστή εφαρμογή των μέτρων των Μνημονίων, στις συνέπειες της οποίας έχω αναφερθεί αναλυτικά σε πολλά άρθρα μου στην «Αυγή» και στα οποία παραπέμπω.

Ι. Η υπονόμευση βασικών θεσμών και η καταστρατήγηση διατάξεων του Συντάγματος

Η υπονόμευση των θεσμών ξεκινά από τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι διαδοχικές κυβερνήσεις μετά τον Απρίλιο του 2010. Οι κυβερνήσεις αυτές έχουν επιβάλει ένα σημαντικό τμήμα των μέτρων που προβλέπουν τα Μνημόνια με έναν πρωτοφανή αριθμό Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου και Υπουργικών Αποφάσεων, το περιεχόμενο των οποίων έχει εγκρίνει η τρόικα παρακάμπτοντας ουσιαστικά τη Βουλή. Η τρόικα έχει επίσης προ-εγκρίνει όσα από τα μέτρα αυτά οι κυβερνήσεις φέρνουν ως νομοσχέδια στη Βουλή προς ψήφιση. Η υποτέλεια αυτή της κυβέρνησης στην τρόικα υπονομεύει την εκτελεστική εξουσία.
Πολλές Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και Υπουργικές Αποφάσεις, όσο και πολλές διατάξεις Νόμων που έχουν ψηφιστεί από την κυβερνητική πλειοψηφία καταστρατηγούν πολλά άρθρα του Συντάγματος της χώρας. Την καταστρατήγηση αυτή έχουν επισημάνει επανειλημμένα πολλοί καθηγητές του Συνταγματικού Δικαίου και πρόσφατα ο καθηγητής Κ. Χρυσόγονος σε βιβλίο του με αυτό το θέμα. Ο ίδιος, σε άρθρο του στην «Αυγή» της 13.12.13, προσθέτει ότι η εφαρμοζόμενη πολιτική παραβιάζει και άρθρα της «Χάρτας Θεμελιωδών Δικαιωμάτων» της Ε.Ε.
Στις παραπάνω επισημάνσεις ήρθαν να προστεθούν και εκείνες της «Εταιρείας Ελλήνων Δικαστικών Λειτουργών για τη Δημοκρατία και τις Ελευθερίες», με μια ανακοίνωσή της στις 12.12.13 στην οποία αναφέρονται οι 10 σημαντικότερες καταστρατηγήσεις του Συντάγματος (π.χ. τα δικαιώματα στην κοινωνική ασφάλιση και την υγεία, η συνεισφορά των πολιτών στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις τους, η ανάπτυξη της προσωπικότητας των πολιτών κ.λπ). Το ότι όλα αυτά εξαναγκάζονται να τα ψηφίσουν οι βουλευτές των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση, έχει μετατρέψει τη Βουλή σε όργανο - σφραγίδα της τρόικας, γεγονός που υπονομεύει και τη νομοθετική εξουσία.
Η ανακοίνωση αυτή καταλήγει στο ότι όλα όσα προαναφέρθηκαν «απειλούν την ίδια τη Δημοκρατία στον τόπο μας». Η κατακλείδα αυτή της ανακοίνωσης, πιστεύω ότι συνοψίζει τη σοβαρότητα της υπονόμευσης των θεσμών και της καταστρατήγησης του Συντάγματος.

ΙΙ. Υπονόμευση της κοινωνικής συνοχής

Η εφαρμογή των μέτρων των Μνημονίων υπονομεύει και την κοινωνική συνοχή. Στη υπονόμευση αυτή αναφέρεται και η ανακοίνωση της «Εταιρείας Δικαστικών Λειτουργών», στην οποία τονίζεται ότι: «Η λειτουργία του κοινωνικού κράτους δικαίου, που προβλέπει το Σύνταγμα (άρθρο 25, παρ. 1), έχει φτάσει σε οριακό σημείο και απειλεί την κοινωνική συνοχή».
Πράγματι δεν είναι υπερβολή να επισημάνει κανείς ότι τα οικονομικά μέτρα που έχουν ληφθεί έχουν προκαλέσει επικίνδυνα διαλυτικά φαινόμενα και ρήγματα στην ελληνική κοινωνία. Ο τριπλασιασμός των ανέργων, που πλησιάζουν το 1.400.000, η δραστική μείωση των εισοδημάτων σε συνδυασμό με τη συρρίκνωση του όποιου κράτους πρόνοιας υπήρχε πριν από την κρίση, έχει βυθίσει πάνω από 2.000.000 κατοίκους της χώρας σε επίπεδο διαβίωσης κάτω από το όριο της φτώχειας. Η κατάσταση αυτή έχει προκαλέσει σοβαρότατα άμεσα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα προβλήματα.
Τα άμεσα και πιεστικά προβλήματα είναι ορατά τόσο στην Αθήνα όσο και σε πόλεις, αλλά ακόμα και σε χωριά σε όλη τη χώρα. Εκτός από την παραπέρα αύξηση του αριθμού όσων καταφεύγουν στα συσσίτια των Μητροπόλεων και των ενοριών καθώς και των δήμων, εκτός από τον μεγαλύτερο αριθμό οικογενειών στις οποίες παραδίδονται τρόφιμα και άλλα εφόδια τόσο από την Εκκλησία όσο και από φιλανθρωπικά σωματεία, υπάρχουν και πολλές οικογένειες στις οποίες οι γονείς ντρέπονται να καταφύγουν στα παραπάνω και γι' αυτό περιορίζουν οι ίδιοι το φαγητό τους για να μην στερήσουν τα παιδιά τους από τις απαραίτητες θρεπτικές τροφές. Το χειρότερο είναι ότι όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά και σε πολλές άλλες πόλεις, αυξάνεται ο αριθμός των συμπολιτών μας που αναζητούν τροφή σε κάδους σκουπιδιών καθώς και ο αριθμός των αστέγων που κοιμούνται όπου βρουν κάποιο υπήνεμο μέρος και κάποιοι από αυτούς αφήνουν την τελευταία τους πνοή εκεί όπου κοιμούνται.
Όλα τα παραπάνω αποτυπώθηκαν και στην τακτική έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ, τα αποτελέσματα της οποίας για το έτος 2012 δημοσιεύτηκαν και από τη Στατιστική Υπηρεσία της Ε.Ε. (τη Eurostat) στις 13.12.13. Σύμφωνα με την έρευνα αυτή το 20% των κατοίκων της χώρας στερούνται βασικά αγαθά, δηλαδή τρόφιμα, και το 27% επαρκή θέρμανση. Και είναι γνωστό ότι η ΔΕΗ έχει κόψει το ηλεκτρικό ρεύμα σε εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς της.
Η κάθετη μείωση των μισθών και των συντάξεων (για όσους δεν έχουν άλλα εισοδήματα), η μεγάλη μείωση των εισοδημάτων μεγάλου αριθμού επαγγελματιών και η εκτίναξη της ανεργίας στα ύψη έχουν προκαλέσει πραγματική αδυναμία μεγάλου αριθμού φορολογουμένων να εξοφλήσουν τους φόρους που οφείλουν (τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο έφτασαν τα 62 δισ. ευρώ) καθώς και πολλών δανειοληπτών να πληρώσουν τις δόσεις δανείων που έχουν συνάψει με τις τράπεζες (τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια πλησιάζουν το 30% του συνόλου), με κίνδυνο να χάσουν τα σπίτια τους σε πλειστηριασμό.
Η οικονομική αδυναμία, όμως, εκτός από τις άμεσες, έχει, όπως προαναφέρθηκε, πολύ σοβαρές βραχυπρόθεσμες και μακροχρόνιες συνέπειες τόσο σε οικογένειες όσο και σε πολλούς που μένουν μόνοι. Πρόσφατα η ΜΚΟ «Γιατροί Χωρίς Σύνορα» έδωσε στοιχεία για σημαντικό αριθμό συνανθρώπων μας που δεν μπορούν να πληρώσουν τα εντελώς απαραίτητα φάρμακα θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία τους. Επιπλέον ζευγάρια που επιθυμούν να αποκτήσουν παιδιά (όσα δεν έχουν) ή περισσότερα παιδιά (όσα έχουν) αποφεύγουν την εγκυμοσύνη, ενώ άλλα καταφεύγουν, δυστυχώς, σε (ανεπιθύμητη γι' αυτά) έκτρωση, είτε διότι είναι ανασφάλιστοι και δεν μπορούν να πληρώσουν το νοσοκομείο είτε διότι το πολύ περιορισμένο εισόδημά τους ή η ανεργία δεν τους επιτρέπει να τα αναθρέψουν. Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης οδήγησε σε πρωτοφανή μείωση των γεννήσεων κατά πάνω από 14.000 τη διετία 2011-2012.
Το πολύ υψηλό ποσοστό ανεργίας των νέων, το οποίο έχει ξεπεράσει το 50%, έχει αναγκάσει ένα μεγάλο αριθμό από αυτούς που έχουν τα απαιτούμενα από τις χώρες υποδοχής προσόντα να μεταναστεύσουν σ' αυτές (μερικοί μαζί με τις οικογένειές τους). Πρόκειται για ένα νέο κύμα μετανάστευσης των πιο προσοντούχων (και πολύτιμων για την ανάπτυξη της χώρας) νέων επιστημόνων, τελείως διαφορετικό από τη μαζική μετανάστευση της δεκαετίας του '60 ανειδίκευτων εργατών. Ταυτόχρονα έχει αρχίσει η παλιννόστηση στις πατρίδες τους αλλοδαπών, λόγω του γεγονότος ότι το ποσοστό ανεργίας τους είναι πολύ υψηλότερο από εκείνο των Ελλήνων.
Τόσο η μείωση των γεννήσεων (αλλά και η αύξηση των θανάτων τη διετία 2011-2012), όσο και η μετανάστευση Ελλήνων και η παλιννόστηση αλλοδαπών, έχουν προκαλέσει για πρώτη φορά μείωση του συνολικού πληθυσμού της χώρας, ενώ η μείωση του ελληνικού πληθυσμού, που έχει αρχίσει εδώ και πάνω από 15 χρόνια (εξαιτίας του γεγονότος οι θάνατοι Ελλήνων ξεπερνούν τις γεννήσεις από Ελληνίδες), επιταχύνθηκε τη διετία 2011-2012. Οι εξελίξεις αυτές στον πληθυσμό έχουν πολύπλευρες και πολύ σοβαρές μακροχρόνιες (εθνικές, οικονομικές, κοινωνικές κ.λπ.) συνέπειες για το μέλλον της χώρας (βλέπε σχετικά πρόσφατα και παλαιότερα σχετικά άρθρα μου στην «Αυγή»).
Η τραγικότερη συνέπεια των όσων προαναφέρθηκαν είναι δυστυχώς η αύξηση των αυτοκτονιών, κυρίως για οικονομικούς λόγους. Ανάμεσα στους αυτόχειρες είναι και οικογενειάρχες με παιδιά, ακόμη και μητέρες.
Θα κλείσω την, αναγκαστικά σύντομη, αυτή επισκόπηση της συνέχισης της υπονόμευσης των θεσμών, της καταστρατήγησης διατάξεων του Συντάγματος και της υπονόμευσης της κοινωνικής συνοχής το έτος 2013 επισημαίνοντας ότι είναι προφανές πως η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί. Είναι επιτακτική ανάγκη να αλλάξει άμεσα και ριζικά με δημοκρατικό και ειρηνικό τρόπο, ώστε η χώρα να μπει στον μακρύ και δύσκολο δρόμο της αποκατάστασης των θεσμών και της κοινωνικής συνοχής. Διαφορετικά ελλοχεύουν κίνδυνοι κοινωνικής έκρηξης με απρόβλεπτες εξελίξεις.

* Ο Μανόλης Γ. Δρεττάκης είναι τέως αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ

avgi.gr

Στα όρια των αντοχών της η... ραχοκοκαλιά της οικονομίας. Της Ζούντα Αντιγόνης.

 

Απόγνωση, αισθήματα αποτυχίας, οικονομική αποστράγγιση, ανασφάλεια είναι μερικές μόνο από τις "παρενέργειες" στη συστηματική αποδόμηση της μεσαίας τάξης που συντελείται τα τελευταία τουλάχιστον τρία χρόνια.

Οι "επιθέσεις" κυβερνήσεων - τρόικας κατά των μικρομεσαίων στρωμάτων γίνονται πλέον σε όλα τα επίπεδα, σαρώνοντάς τα σε ένα καθεστώς εσωτερικής υποτίμησης, που ετοιμάζει την υποδοχή ξένων κεφαλαίων, ξένων εμπορευμάτων και υπηρεσιών σε μια μικρού μεγέθους αλλά απόλυτα ελεγχόμενη αγορά.
Η καταβαράθρωση της καταναλωτικής δαπάνης των νοικοκυριών συνδυάστηκε με παντελή έλλειψη ρευστότητας από την αγορά και τις τράπεζες, συνεχείς φοροεπιδρομές, αδυναμία κάλυψης ασφαλιστικών εισφορών, δανεισμό, επέκταση ωραρίου, άνοιγμα εμπορικών μισθώσεων, απελευθέρωση και συγκέντρωση των αγορών σε "μεγάλους παίκτες" και μια γενικότερη απαξίωση των ρόλου τους, που κάποτε χαρακτηριζόταν ως "η ραχοκοκαλιά της οικονομίας", δεδομένης της υψηλής συμμετοχής τους στην απασχόληση αλλά και της προστιθέμενης αξίας τους στην οικονομία. Μετά τη διάλυση των εργατικών - υπαλληλικών στρωμάτων ήρθε η σειρά της μεσαίας τάξης, που πλέον "εμποδίζει" τα μνημονιακά σχέδια του ακραίου νεοφιλελευθερισμού.
Η ιδιαιτερότητα των ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων έγινε "στίγμα" για εκατοντάδες χιλιάδες υγιείς και βιώσιμες, προ λίγων ετών, εμπορικές - βιοτεχνικές δραστηριότητες, αλλά και ελεύθερους επαγγελματίες που έχασαν ή εξωθούνται στο να χάσουν τα πάντα για να προστεθούν στους νεόπτωχους, κυρίως, των πόλεων.

Η κρίση σε αριθμούς

Οι προβλέψεις των φορέων για το 2013 έκαναν λόγο για 170.000 νέα "λουκέτα" και απώλεια 195.000 θέσεων απασχόλησης (εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι και μισθωτοί), ενώ, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, από το 2008 έως και το 2011 έκλεισαν συνολικά 121.538 επιχειρήσεις και έχουν χαθεί 310.062 θέσεις απασχόλησης. Το σύνολο των επιχειρήσεων από 849.820 το 2008 έφτασε το 2011 σε 728.282, ενώ η προστιθέμενη αξία των επιχειρήσεων από 79 δισ. ευρώ το 2008 συρρικνώθηκε σε 66 δισ. ευρώ το 2011.
Χιλιάδες "λουκέτα" μετρούν πλέον και οι βιοτέχνες καθώς στο τέλος της χρονιάς και μόνο στην Αθήνα αναμένεται να ξεπεράσουν τις 10.000. Τα τελευταία στοιχεία του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθήνας (ΒΕΑ) είναι αποκαρδιωτικά: από το 2009 έως το 2012 έχουν "χαθεί" 7.747 επιχειρήσεις (διαμορφώνονται σε 41.433 από 49.180) ενώ το 2013 αναμένεται να καταλήξει με ακόμα 2.500 "λουκέτα" μικρομεσαίων βιοτεχνών. Μεγάλο πλήγμα έχουν δεχτεί οι "παραδοσιακοί" κλάδοι των εργασιών οικοδομών (1.575 "λουκέτα") και του υποδήματος - ένδυσης (1.230 "λουκέτα").

Πώς βλέπουν οι άνθρωποι της αγοράς το 2014

Τις συνέπειες της κρίσης, της βαθιάς ύφεσης και κυρίως των μνημονιακών πολιτικών της κυβέρνησης ζουν καθημερινά την τελευταία πενταετία οι άνθρωποι της αγοράς, επικεφαλής φορέων που σε άλλες εποχές μέλημά τους ήταν η ενίσχυση του αναπτυξιακού ρόλου των κλάδων που εκπροσωπούν, ενώ σήμερα το ζητούμενο είναι κατά βάση η επιβίωση.
Οι απώλειες είναι δεδομένες και πια μετρήσιμες, τα προβλήματα υπαρκτά, καθημερινά, που διαρκώς οξύνονται και επεκτείνονται πέρα από την οικονομική κατάσταση, στην κοινωνική ζύμωση.
Αν και η ελπίδα δεν σβήνει, οι πληγές είναι ήδη πολλές και οι προβλέψεις για το 2014 σκοτεινές.
Τρεις άνθρωποι της αγοράς δίνουν την εικόνα με βάση τις δικές τους εμπειρίες ως προς τις απώλειες, τα προβλήματα και τις προσδοκίες τους για το μέλλον.

Παύλος Ραβάνης - πρόεδρος Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθηνών

Δυσοίωνες οι εκτιμήσεις για το 2014, ιδίως για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις
Συνεχής συρρίκνωση την τελευταία πενταετία
* Ποιες απώλειες μετρά ο χώρος της ελληνικής βιοτεχνίας στο κλείσιμο της φετινής χρονιάς, αλλά και της πενταετίας από την έναρξη της κρίσης;
Η υφεσιακή πορεία της ελληνικής οικονομίας την τελευταία πενταετία είχε φυσικά τον αντίκτυπό της και στον χώρο της βιοτεχνίας, ο οποίος συνδέεται άμεσα με το βιοτικό επίπεδο των πολιτών. Έτσι στον χώρο που καλύπτει το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθήνας (ΒΕΑ), δηλαδή τις βιοτεχνικές επιχειρήσεις του μεγαλύτερου μέρους της Αττικής, είχαμε μια μείωση του αριθμού των επιχειρήσεων - μελών μας κατά 5% τον τελευταίο χρόνο και συγκεκριμένα πάνω από 2.000 επιχειρήσεις έκλεισαν με συνέπεια την απώλεια, κατά την εκτίμησή μας, άνω των 6.500 θέσεων απασχόλησης. Η αρνητική αυτή εξέλιξη αποτελεί το τελευταίο επεισόδιο μιας συνεχούς την τελευταία πενταετία συρρίκνωσης του επιχειρηματικού δυναμικού της χώρας που στην περίπτωσή μας, δηλαδή του ΒΕΑ, αυτό μεταφράζεται σε μια μείωση των μελών μας κατά 18% ή κατά 8.700 επιχειρήσεις και απώλεια περίπου 30.000 θέσεων εργασίας.
Τη συγκεκριμένη κατάσταση επιβεβαιώνουν τα ευρήματα πολύ πρόσφατης έρευνας του Επιμελητηρίου μας (Νοέμβριος 2013) που διεξήγαγε το ΒΕΑ στις επιχειρήσεις - μέλη του, με βασικά τα εξής:
Τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις σχετίζονται κατά βάση με τη δραματική μείωση της κατανάλωσης, την έλλειψη ρευστότητας και χρηματοδότησης της αγοράς και την υπερφορολόγηση.
Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει σε πολύ σημαντικό βαθμό οριζόντια όλες τις επιχειρήσεις ανεξαρτήτως κλάδου, δραστηριότητας και μεγέθους, όπως πιστοποιείται και από την εξέλιξη της δύναμης του Επιμελητηρίου. Μέσα σε αυτή την κατάσταση, σχετικά λιγότερο φαίνεται να έχουν επηρεαστεί οι ενδιάμεσου μεγέθους επιχειρήσεις (μικρομεσαίες - Ο.Ε., Ε.Ε.) ενώ οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις, αν και δηλώνουν ότι έχουν επηρεαστεί πολύ από την κρίση, εμφανίζουν μια σχετικά μεγαλύτερη ανθεκτικότητα.
Οι επιλογές αντιμετώπισης της κρίσης εντοπίζονται πρωτίστως στη μείωση του κόστους λειτουργίας της επιχείρησης και στον αναπροσανατολισμό σε νέες αγορές - πελάτες, με τις μικρότερες επιχειρήσεις να εστιάζουν περισσότερο σε επιλογές που σχετίζονται άμεσα με τη ρευστότητά τους, ενώ οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις προσθέτουν στις επιλογές τους και κινήσεις περισσότερο στρατηγικού χαρακτήρα, όπως η εξωστρέφεια και η χρήση της καινοτομίας.
Οι εκτιμήσεις για το 2014 είναι γενικά δυσοίωνες, με τις πολύ μικρές επιχειρήσεις να είναι σχετικά περισσότερο απαισιόδοξες για τη συνέχιση της λειτουργίας τους σε σύγκριση με τις μικρομεσαίες και τις μεγαλύτερες. Το συγκεκριμένο εύρημα της έρευνας συνάδει και με τον ρυθμό κλεισίματος των επιχειρήσεων, όπως αυτό φαίνεται στα στοιχεία διαγραφών του Επιμελητηρίου τα τελευταία χρόνια 2009-2012, όπου οι πολύ μικρές επιχειρήσεις (ατομικές - αυτοαπασχολούμενοι) μειώθηκαν κατά σχεδόν 18%, ενώ οι μικρομεσαίες (Ο.Ε., Ε.Ε.) και οι μεγαλύτερες (ΕΠΕ, Α.Ε.) κατά 9% και 4% αντίστοιχα.
* Ποια είναι σήμερα τα κρισιμότερα προβλήματα του κλάδου - σε σχέση με τις ακολουθούμενες πολιτικές;
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική βιοτεχνία είναι τα ίδια με αυτά του συνόλου της οικονομίας, αλλά και της κοινωνίας μιας χώρας που έφτασε κοντά στην άτακτη χρεωκοπία και προσπαθεί να επιβιώσει. Όμως, η υποχρεωτική πολιτική της δημοσιονομικής τακτοποίησης - εξυγίανσης και του εκσυγχρονισμού του κράτους δεν θα πρέπει να γίνεται με ισοπεδωτικό τρόπο αλλά με όρους δίκαιου καταμερισμού των βαρών ώστε να περισωθεί το μεγαλύτερο δυνατό τμήμα του παραγωγικού ιστού της χώρας σε βάρος του παρασιτικού, για να πούμε ότι υπάρχει ελπίδα ανάκαμψης και ανάπτυξης στη συνέχεια.
* Τι προβλέπετε και τι προσδοκάτε για το 2014;
Συμφωνώντας με τις απόψεις των συναδέλφων, όπως προέκυψαν από την έρευνά μας, θα πρόσθετα ότι όχι μόνο το 2014 αλλά και τα επόμενα χρόνια θα είναι πολύ δύσκολα για τη χώρα μας και κατά συνέπεια και για τις επιχειρήσεις. Η βασική προϋπόθεση για την οικονομική σταθεροποίηση και την ανάκαμψη, που είναι η πολιτικοκοινωνική σταθερότητα, δυστυχώς δεν βλέπουμε να επιτυγχάνεται και να εμπεδώνεται το προσεχές διάστημα.
Θεωρώ ότι η εθνική συνεννόηση, δηλαδή ένα ελάχιστο συνεννόησης μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, αν ήταν αναγκαίο πριν και κατά τη διάρκεια καταφυγής στα Μνημόνια, τώρα πλέον αναδεικνύεται ως όρος επιβίωσης της χώρας. Οι συνεχιζόμενες υποχρεώσεις μας προς τους δανειστές, το τεράστιο εσωτερικό ιδιωτικό χρέος, η αδυναμία χρηματοδότησης των καταρρεουσών κοινωνικών δομών (ασφάλιση, υγεία, παιδεία, πρόνοια κ.λπ.) και η προοπτική μιας αναιμικής ή και ανύπαρκτης οικονομικής ανάπτυξης, καθιστούν τεράστιες τις ανάγκες χρηματοδότησης της οικονομίας με πολύ επισφαλή τη διέξοδο στις αγορές και εξίσου πιθανή την προσφυγή στη διεθνή βοήθεια. Εκεί λοιπόν απαιτείται η ύπαρξη ενός αρραγούς εσωτερικού μετώπου τόσο για την επίτευξη των καλύτερων δυνατών όρων σε περίπτωση λήψης νέας βοήθειας όσο και για τη διαπραγμάτευση σε νέες βάσεις της ήδη υφιστάμενης με στόχο τη βιωσιμότητα, αλλά και την ελάφρυνση των όρων εξυπηρέτησης του χρέους της χώρας.

Γιάννης Ρεκλείτης - πρόεδρος Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών

Πτώση 40% στον τζίρο μόνον τον τελευταίο χρόνο
Χωρίς ρευστό, κατανάλωση και δάνεια, τι να την κάνεις την επέκταση ωραρίου;
* Πώς κλείνει η χρονιά για τους επαγγελματίες;
Ο τζίρος των μικρομεσαίων μόνο από πέρσι έχει απώλειες της τάξεως του 40% και, αν προστεθεί από πρόπερσι μείωση κατά 25%-30%, είναι προφανές ότι βρισκόμαστε σε δεινή θέση. Τεράστια είναι η καθίζηση, η φθορά και η ταλαιπωρία κυρίως στους κλάδους της ένδυσης - υπόδησης και του οικιακού εξοπλισμού, καθώς ήταν τα πρώτα πράγματα που "έκοψαν" τα νοικοκυριά με τη μείωση των εισοδημάτων.
* Ποια είναι είναι τα κρισιμότερα προβλήματα του κλάδου σήμερα;
Δεν υπάρχει καθόλου ρευστό στην αγορά, καθόλου δάνεια από τις τράπεζες, καθόλου αγοραστική δύναμη από τα νοικοκυριά... Και η κυβέρνηση θέσπισε τη λειτουργία της Κυριακής λες και λείπει από τον κόσμο ο χρόνος και όχι τα χρήματα. Στο χωριό μου λένε "του διακονιάρη δώσ' του καρβέλια και σοκάκια βρίσκει". Δεν είναι το ωράριο που φταίει. Έτσι, τελικά, κλείνει μια ώρα αρχύτερα τα μικρομεσαία καταστήματα και πολλοί καταναλωτές στρέφονται σε κέντρα και πολυκαταστήματα, αν και αυτών η κίνηση περίπου στα σημερινά επίπεδα βρίσκεται.
Ένα πολύ σοβαρό ζήτημα για τους επαγγελματίες είναι και το ασφαλιστικό. Εγώ για παράδειγμα βρίσκομαι στο παρά πέντε της εξόδου μου από την εργασία και δεν ξέρω αν θα πάρω ποτέ σύνταξη. Η οικονομική κατάσταση στον ΟΑΕΕ είναι δραματική, δεν υπάρχουν έσοδα εξαιτίας αδυναμίας εκπλήρωσης των υποχρεώσεων των μικρομεσαίων, με αποτέλεσμα σήμερα 1,3 εκατομμύριο κόσμος, άμεσα και προστατευόμενα μέλη, να είναι ανασφάλιστα. Δεν υπάρχουν πόροι. Η πρόταση των μικρομεσαίων ήταν να "παγώσουν" οι υπάρχουσες υποχρεώσεις και να ξεκινήσουν πληρωμές για τις τρέχουσες εισφορές, ώστε και το ταμείο να αποκτήσει ρευστότητα και να μην υπάρχουν ανασφάλιστοι.
Λες και είναι όλα μέτρα πάταξης της επιχειρηματικότητας... με τόσο οξυμμένα προβλήματα.
Να σας δώσω μια εικόνα... Παρατηρείται στο Επιμελητήριο φέτος ότι οι εγγραφές είναι περισσότερες από τις διαγραφές μελών, ωστόσο δεν υπάρχει ανάκαμψη στην αγορά. Τι συμβαίνει: Κλείνουν επιχειρήσεις νομικής μορφής και ανοίγουν μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις αυτοαπασχολούμενων, με αποτέλεσμα να παρατηρείται το φαινόμενο αυτό. Δηλαδή μιλάμε για μια "εύκολη" επιχειρηματικότητα, ανάγκης, για να υπάρχει δουλειά.
Δυστυχώς όσοι είχαν μεγάλη πιστοληπτική ικανότητα την περίοδο 2007-2008 και την πρόνοια να σκεφτούν να αναπτύξουν τις επιχειρήσεις τους έχουν χάσει όχι μόνο τα δικά τους χρήματα, αλλά και τις δουλειές τους. Τα δύο πρώτα χρόνια της κρίσης βγήκαν εκτός αγοράς οι επιχειρήσεις με ξύλινα πόδια, όμως μέχρι σήμερα κλείνουν βιώσιμες επιχειρήσεις, που υποθήκευσαν ακόμα και τις προσωπικές τους περιουσίες.
Όσο για τη ρύθμιση για τους πλειστηριασμούς, έρχεται πολύ αργά για να είναι αποτελεσματική. Σήμερα δεν υπάρχει επιχείρηση που να έχει έστω και μικρή ρευστότητα για να ανταποκριθεί.
* Ποιες είναι οι προσδοκίες σας για τη νέα χρονιά;
Διεγράφη στις αρχές του φθινοπώρου μια αισιόδοξη πορεία, που, αν και ήταν επικοινωνιακό όλο αυτό, εντούτοις δεν τη χειρίστηκε σωστά η κυβέρνηση. Υπήρξε μια κινητικότητα και ήταν λίγο καλοί οι μήνες, Σεπτέμβριος - Οκτώβριος, όμως τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο είναι τέτοια η πτώση της αγοράς, που αν και 40 χρόνια στον χώρο δεν θυμάμαι κάτι αντίστοιχο.
Το 2014 δεν μπορεί να είναι καλύτερη χρονιά, δεν υπάρχουν λόγοι για να είναι καλύτερη χρονιά, αφού πρόκειται να υλοποιηθούν αποφάσεις και μέτρα που δεν δίνουν καμία προοπτική για το άμεσο μέλλον. Να μιλήσω για τη φορολογία; Δεν ξέρεις πού να σταθείς πλέον, κάθε εβδομάδα ισχύει κι ένα καινούργιο σύστημα, τη μια ελέγχουν τα σπίτια, την άλλη κάτι άλλο... Η κυβέρνηση κάθε τόσο προχωρά και σε μια καινούργια μπλόφα. Όμως και γενικότερα από τους πολιτικούς δεν ακούμε κάτι πιο συγκεκριμένο.
Θέλω όμως να είμαι αισιόδοξος. Μακάρι να επιστρέψουμε σε καλύτερες μέρες. Παρά τα δύσκολα, πιστεύω ότι θα λειτουργήσει τελικά η ευρηματικότητα και το πνεύμα του Έλληνα και θέλω να πιστεύω ότι θα αλλάξει η κατάσταση. Εύχομαι στους μικρομεσαίους αίσιο, χαρούμενο και ευτυχές -όσο μπορεί να είναι- το 2014.

Νίκος Σκορίνης - αντιπρόεδρος Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ), μέλος της ΓΣΕΒΕΕ

Καταρρέουν συντάξεις, παροχές υγείας, εργασιακές σχέσεις
Αποκλεισμένοι από χρηματοδοτικά προγράμματα και ΕΣΠΑ οι μικρομεσαίοι
Με προβλέψεις για περίπου 200.000 νέα λουκέτα του χρόνου και αντίστοιχες απώλειες θέσεων εργασίας, το 2014 αναμένεται ακόμη χειρότερο -και απαντά ρητά στα περί πλεονασμάτων και αισιοδοξίας της συγκυβέρνησης.
Τα προβλήματα έχουν γίνει μεγαλύτερα: φτωχοποιείται ένας κόσμος που βλέπει να περιορίζονται κι άλλο τα εισοδήματά του, με χαράτσια, διάφορους φόρους κ.λπ., χρήματα δεν υπάρχουν στην αγορά, δεν υπάρχει κανένα σχέδιο ανάπτυξης παρά μόνο μνημονιακές πολιτικές, συρρικνώνεται η παραγωγική διαδικασία, οι νέες επιχειρήσεις είναι κυρίως ανάγκης, παρασιτικές, με μικρή βιωσιμότητα, σε μια μεταπρατική οικονομία που δεν παράγει, οι μικρομεσαίοι είναι αποκλεισμένοι από χρηματοδοτικά προγράμματα, ΕΣΠΑ κ.λπ., αφού όλοι βρίσκονται σε black lists, τα οικονομικά δεδομένα συγκεντρώνονται στις μεγάλες επιχειρήσεις όπου στρέφεται μαζικά ο κόσμος για φθηνές και λιγότερο ποιοτικές αγορές.
Η παράλυση των ασφαλιστικών ταμείων του ΟΑΕΕ και του ΙΚΑ είναι μια ακόμα απόδειξη. Ήδη ένας στους δύο δεν μπορεί να πληρώσει το ταμείο του σήμερα και μάλιστα διώκεται για την αδυναμία του να ασφαλίσει τον εαυτό του. Αποτέλεσμα θα είναι η κατάρρευση τόσο των συντάξεων όσο και των παροχών υγείας. Και βέβαια οι εργασιακές σχέσεις θα γίνουν χειρότερες: ατομικές συμβάσεις παντού, οι κλαδικές είναι παρελθόν, ανασφάλιστοι και περισσότερη μαύρη εργασία με μισθούς πείνας και συνεχή ελαστικοποίηση.
Οι μικρομεσαίοι βρίσκονται πλέον στα όρια της αντοχής τους. Ήδη έχει φύγει ένα μεγάλο κομμάτι αυτοαπασχολούμενων και θα προστεθούν κι άλλα. Το κλείσιμο, η καταστροφή και η απόγνωση συνιστούν το σκηνικό της επόμενης χρονιάς. Αναμένεται επιδείνωση και το σοκ θα είναι μεγαλύτερο για την κοινωνία.
Ο μεσαίος χώρος περιθωριοποιείται, φτωχοποιείται. Η κατάσταση πλέον είναι τραγική. Βλέπουμε την απόγνωση του κόσμου, που πλέον όχι μόνο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την ανεργία, δεν έχει τίποτα, ούτε επίδομα, ούτε περιουσία -ανοίγουν και οι πλειστηριασμοί βάζοντας σε κίνδυνο το σπίτι του-, αλλά έχει μόνο συσσωρευμένα χρέη και απειλείται πια με φυλακή. Η κατάσταση στην καθημερινότητα είναι οικτρή και πρόκειται για μαζικό φαινόμενο. Πάμε όχι για βαλκανοποίηση, αλλά για αφρικανοποίηση -άλλωστε είναι ήδη γραμμένα όλα στα Μνημόνια με στόχο τη δημιουργία μιας "ελεύθερης ζώνης" σε όλο τον Νότο και τα Βαλκάνια.

avgi.gr

Στο 57,2% η καταγεγραμμένη ανεργία των νέων στην Ελλάδα

Την ώρα που η κυβέρνηση μας μιλά για ανάπτυξη και άνοδο της επιχειρηματικότητας,τα δεδομένα επίσημων φορέων την διαψεύδουν πανηγυρικά,αποκαλύπτοντας το πραγματικό μέγεθος της παρακμής ενος ολόκληρο λαού.
«Ακρως ανησυχητικό παραμένει το φαινόμενο της συνεχιζόμενης υψηλής ανεργίας των νέων (ηλικίες 15-24), καθώς το 57,2% αυτών αποτυγχάνει να εισέλθει στην αγορά εργασίας, ενώ οι μακροχρόνια άνεργοι (οι αναζητούντες εργασία για χρονικό διάστημα άνω των 12 μηνών) αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία (71,0%) στο σύνολο των ανέργων»
Αυτό επισημαίνει στην ανάλυση της έρευνας εργατικού δυναμικού η Εθνική Συνομοσπονδία Εμπόρων που καταγράφει επισπρόσθετα υποχώρηση της αυτοαπασχόλησης και βελτίωση του αριθμού των εργοδοτών στο κλάδο του Εμπορίου.
Κατά το Γ΄ Τρίμηνο του 2013 ο αριθμός των απασχολουμένων ανήλθε σε 3.635.905 άτομα και των ανέργων σε 1.345.387. Το ποσοστό ανεργίας κατά τη διάρκεια του Γ΄ τριμήνου 2013 διαμορφώθηκε στο 27,0%, όντας αυξημένο κατά 2,2% σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2012 (24,8%), ενώ αντίθετα οριακά βελτιωμένη είναι η εικόνα σε σύγκριση με το Β΄ τρίμηνο του τρέχοντος έτους (27,1%). Ο αριθμός των ανέργων μειώθηκε κατά 0,4% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο ενώ είχε αυξηθεί  κατά 9,3% σε σχέση με το Γ΄ Τρίμηνο του 2012.
Σοβαρό προβληματισμό προκαλεί ο συνεχώς μειούμενος αριθμός των αυτοαπασχολουμένων στο εμπόριο, ο οποίος το Γ' τρίμηνο του 2013 συρρικνώθηκε με μεγαλύτερο ετήσιο ρυθμό (-6,6%), σε σχέση με το σύνολο της χώρας (-0,3%). Η εξέλιξη αυτή έρχεται ως συνέχεια της, μικρής έστω, υποχώρησης των αυτοαπασχολουμένων στο εμπόριο (-0,7%) την περίοδο Γ΄ Τρίμηνο - Β΄ Τρίμηνο του 2013, συγκριτικά με την οριακή αύξηση στο σύνολο της οικονομίας (0,3%).
Παράλληλα,σύμφωνα με το Βήμα, ο ρυθμός συρρίκνωσης της μισθωτής απασχόλησης του κλάδου κατά το Γ΄ τρίμηνο του 2013 ήταν μικρότερος (-2,6%), έναντι εκείνου στο σύνολο της οικονομίας (-3,3%). Αξίζει να σημειωθεί ότι μόλις ένα χρόνο πριν η μισθωτή απασχόληση στο εμπόριο σημείωνε μεγαλύτερα αναλογικά πτώση (-10,4%), σε σχέση με την αντίστοιχη στο σύνολο της οικονομίας (-9,6%).
Οι παραπάνω εξελίξεις σηματοδοτούν την απαρχή βασικών διαρθρωτικών μεταβολών  στο ελληνικό εμπόριο, με τις μέχρι στιγμής ενδείξεις να ευνοούν τις τάσεις συγκέντρωσης στο ελληνικό εμπόριο και την περιθωριοποίηση/ απαξίωση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας. Στην ουσία προωθείται ένα μοντέλο επικράτησης και λειτουργίας των μεγαλύτερων, από άποψη μεγέθους, εμπορικών επιχειρήσεων- με αύξηση εργοδοτών και συγκράτηση της πτώσης της μισθωτής απασχόλησης- ενώ ταυτόχρονα ο αριθμός των αυτοαπασχολουμένων, του πυρήνα δηλαδή του ελληνικού εμπορίου, συνεχίζει με αμείωτο ρυθμό την έντονα πτωτική του πορεία.

                           

Α. Ποσοστό Ανεργίας

 

ΕΤΟΣ		2013 Γ' Τρίμηνο	2013 Β' Τρίμηνο	2012 Γ' Τρίμηνο
Ανεργία (%)		27,0 %	27,1%	24,8 %

 

Β. Ανεργία (%) κατά περιφέρεια

 

Περιφέρειες	Γ΄ Τρίμηνο 2013				Γ' Τρίμηνο 2012
Σύνολο Χώρας	27,0				24,8
Ανατολική Μακεδονία   και Θράκη	26,8				21,1
Κεντρική Μακεδονία	30,0				26,3
Δυτική Μακεδονία	32,3				31,0
Ήπειρος	27,9				23,4
Θεσσαλία	25,1				23,7
Ιόνια Νησιά	12,9				11,4
Δυτική Ελλάδα	28,8				27,1
Στερεά Ελλάδα	28,2				29,6
Αττική	28,2				26,8
Πελοπόννησος	22,9				20,1
Βόρειο Αιγαίο	20,0				21,9
Νότιο Αιγαίο	17,0				13,3
Κρήτη	22,6				18,1
ΟΙ ΕΤΗΣΙΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ
Ετήσιες μεταβολές		Α' ΤΡΙΜΗΝΟ 2013/2012	Β' ΤΡΙΜΗΝΟ 2013/2012			Γ' ΤΡΙΜΗΝΟ 2013/2012		Γ' ΤΡΙΜΗΝΟ 2012/2011
Συνολική Απασχόληση		-6,3%	-4,2%			-2,8%		-8,3%
Εμπόριο		-6,2%	-3,4%			-2,1%		-10,8%
ΟΙ ΕΤΗΣΙΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ
		Α' ΤΡΙΜΗΝΟ 2013/2012	Β' ΤΡΙΜΗΝΟ 2013/2012			Γ' ΤΡΙΜΗΝΟ 2013/2012		Γ' ΤΡΙΜΗΝΟ 2012/2011
Εργοδότες στο σύνολο της οικονομίας		-12,2%	-11,2%			-5,8%		-16,6%
Εργοδότες στον κλάδο του Εμπορίου		-3,5%	0,3%			12,0%		-15,7%
ΟΙ ΕΤΗΣΙΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΤΩΝ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ
		Α' ΤΡΙΜΗΝΟ 2013/2012	Β' ΤΡΙΜΗΝΟ 2013/2012			Γ' ΤΡΙΜΗΝΟ 2013/2012		Γ' ΤΡΙΜΗΝΟ 2012/2011
Αυτοαπασχολούμενοιστο σύνολο τηςοικονομίας		-0,9%	-0,7%			-0,3%		-0,9%
Αυτοαπασχολούμενοιστον κλάδο του Εμπορίου		-7,2%	-7,2%			-6,6%		-3,9%
ΟΙ ΕΤΗΣΙΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΗΣ ΜΙΣΘΩΤΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ
		Α' ΤΡΙΜΗΝΟ 2013/2012	Β' ΤΡΙΜΗΝΟ 2013/2012			Γ' ΤΡΙΜΗΝΟ 2013/2012		Γ' ΤΡΙΜΗΝΟ 2012/2011
Μισθωτή απασχόληση στο σύνολο τηςοικονομίας		-7,4%	-4,7%			-3,3%		-9,6%
Μισθωτή Απασχόληση στον κλάδο του Εμπορίου		-4,4%	-1,9%			-2,6%		-10,4%
ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΕΣ  ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ  ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΤΟ Γ' ΤΡΙΜΗΝΟ 2013/ Β΄ ΤΡΙΜΗΝΟ 2013
Τριμηνιαίες μεταβολές		Γ΄ ΤΡΙΜΗΝΟ 2013		Β΄ ΤΡΙΜΗΝΟ 2013			ΜΕΤΑΒΟΛΗ (%)
Συνολική Απασχόληση		3.635.900		3.632.200			0,1%
Απασχόληση στοΕμπόριο		650.500		656.200			-0,9%
ΟΙ  ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΕΣ  ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ   ΤΟ Γ' ΤΡΙΜΗΝΟ 2013/ Β΄ ΤΡΙΜΗΝΟ 2013
		Γ΄ ΤΡΙΜΗΝΟ 2013		Β΄ ΤΡΙΜΗΝΟ 2013			ΜΕΤΑΒΟΛΗ (%)
Συνολική Απασχόληση		245.800		244.300			0,6%
Απασχόληση στοΕμπόριο		73.900		68.500			7,9%
ΟΙ  ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΕΣ  ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΤΩΝ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ   ΤΟ Γ' ΤΡΙΜΗΝΟ 2013/ Β΄ ΤΡΙΜΗΝΟ 2013
		Γ΄ ΤΡΙΜΗΝΟ 2013		Β΄ ΤΡΙΜΗΝΟ 2013			ΜΕΤΑΒΟΛΗ (%)
Συνολική Απασχόληση		928.000		925.600			0,3%
Απασχόληση στοΕμπόριο		173.100		174.400			-0,7%
ΟΙ ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΕΣ   ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΗΣ ΜΙΣΘΩΤΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ   ΤΟ Γ' ΤΡΙΜΗΝΟ 2013/ Β΄ ΤΡΙΜΗΝΟ 2013
		Γ΄ ΤΡΙΜΗΝΟ 2013		Β΄ ΤΡΙΜΗΝΟ 2013			ΜΕΤΑΒΟΛΗ (%)
Συνολική Απασχόληση		2.283.500		2.285.700			0,0%
Απασχόληση στοΕμπόριο		365.200		374.200			-2,4%

 

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ
	Α' ΤΡΙΜΗΝΟ  2013	Β' ΤΡΙΜΗΝΟ 2013	Γ' ΤΡΙΜΗΝΟ 2013	Γ' ΤΡΙΜΗΝΟ  2012
Αριθμός απασχολουμένων στο σύνολο  τηςοικονομίας	3.595.900	3.632.200	3.635.900	3.739.000
Αριθμός απασχολούμενων στον κλάδο τουΕμπορίου	650.500	656.200	650.500	664.600
Συμμετοχή τουΕμπορίου στην συνολική απασχόληση	18,1%	18,1%	17,9%	17,8%

 koutipandoras.gr

Ο "εκτσογλανισμός" είναι η μόνη λύση. Του Θανάση Καρτερού.

Την κακιά αυτή λέξη την έφερε στο πολιτικό προσκήνιο ο Βενιζέλος. Ο οποίος κατασκεύασε από αυτή μια νέα λέξη, ειδικά για τον ΣΥΡΙΖΑ: Εκτσογλανισμός!

Μπορεί η λέξη τσόγλανος-τσογλάνι, στα τούρκικα από τα οποία προέρχεται να σημαίνει τον νέο, αλλά στα ελληνικά δεν έχει καθόλου ουδέτερη σημασία. Σημαίνει το παλιόπαιδο, το αλητόπαιδο, τον αλήτη, ή σε λιγότερο κόσμια μετάφραση, το  κωλόπαιδο.  Βρισιά με τα όλα της δηλαδή, που εκφράζει μάλιστα βαθύτατη περιφρόνηση για όποιον -συνήθως νεαρής ηλικίας- τη λούζεται. Παράδειγμα: Φύγε από δω ρε τσογλάνι. Ή, έλα δω ρε τσόγλανε. 

Την κακιά αυτή λέξη την έφερε στο πολιτικό προσκήνιο ο Βενιζέλος. Ο οποίος κατασκεύασε από αυτή μια νέα λέξη, ειδικά για τον ΣΥΡΙΖΑ: Εκτσογλανισμός! Ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργεί το αίσθημα του εκτσογλανισμού της κοινωνίας, είπε.  Χαρακτηριστικό: Πριν το πει ζήτησε συγνώμη από τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, ενός κόμματος του οποίου τα στελέχη δεν είναι μαθημένα ούτε σε κακές πράξεις, ούτε σε κακές λέξεις. Η αβρότητα σε όλο της το μεγαλείο!

Λέξεις αυτού του είδους θέλουν βέβαια να χαρακτηρίσουν άσχημα, να στιγματίσουν, να προσβάλουν, αυτόν στον οποίο απευθύνονται. Όταν όμως λες σε κάποιον ότι είναι τσόγλανος, ή άλλα παρόμοια, δεν χαρακτηρίζεις τα αισθήματά του και τη στάση του. Χαρακτηρίζεις τα δικά σου αισθήματα για τα αισθήματά του και τη δική σου στάση για τη στάση του. Έτσι δεν είναι; Ανεξάρτητα λοιπόν από τα πολιτικά συμπεράσματα του τύπου "οξύνει την πολεμική του κατά του ΣΥΡΙΖΑ ο Βενιζέλος", από τον εκτσογλανισμό μπορούν να βγουν με ασφάλεια κάποια συμπεράσματα για τον ίδιο.

Πρώτον, ο Βενιζέλος είναι πολύ θυμωμένος με τον ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο θυμωμένος ώστε να γίνει γλωσσοπλάστης -να σκαρφιστεί και να λανσάρει μια καινούργια βρισιά, με την ελπίδα να κάνει ζημιά στο αντικείμενο της οργής του. Και τόσο στα κεραμίδια,  ώστε να ξεχάσει τι ζημιά παθαίνει ο ίδιος όταν αποκαλεί τον αντίπαλό του τσόγλανο.

Δεύτερον, ο Βενιζέλος περιφρονεί βαθιά τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν τον θεωρεί άξια λόγου πολιτική δύναμη, με την οποία είναι υποχρεωμένος να αναμετρηθεί όσο σκληρά θέλει. Τον θεωρεί μια τσογλανοπαρέα που ήρθε να του χαλάσει την ησυχία, ή το γλέντι. Κλεφτρόνια που του αρπάζουν το έμψυχο εμπόρευμα -τους  ψηφοφόρους.  Και εκτσογλανίζουν την κοινωνία -δηλαδή τα πάντα.

Τρίτον, ο Βενιζέλος έχει πρόβλημα με την ηλικία κάποιων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ -του Τσίπρα οπωσδήποτε. Ποτέ δεν θα χρησιμοποιούσε το δικής του κατασκευής παράγωγο της λέξης τσογλάνι, αν δεν είχε τέτοιο κόλλημα. Μπορεί να μην χωνεύεις τον Παπούλια, αλλά δεν τον λες και τσογλάνι. Ενώ τον Τσίπρα τον λες και τον παραλές.

Και τέταρτον, για τον Βενιζέλο τα τσογλάνια του ΣΥΡΙΖΑ είναι τσογλάνια επειδή συμπεριφέρονται σαν τσογλάνια. Δεν εννοεί φυσικά μόνο ότι δεν φέρονται κόσμια. Εννοεί ότι δεν τηρούν την αναγκαία κατά τον ίδιο γραμμή σύνεσης και σωφροσύνης και δεν αποδέχονται τη νομιμότητα την οποία ο ίδιος κατασκευάζει και υπολήπτεται. Η κατηγορία μάλιστα ότι καλλιεργούν στην κοινωνία αίσθημα εκτσογλανισμού έχει προφανώς να κάνει με την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να στηρίξει αγώνες και να υποστηρίξει την κοινωνική ανυπακοή. Με λίγη κακή θέληση λοιπόν μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι εκτσογλανισμό της κοινωνίας ο Βενιζέλος θεωρεί την αντίσταση της κοινωνίας στην πολιτική του και στην πολιτική  της κυβέρνησης στην οποία ασμένως συμμετέχει.

Αν έχει κάποια αξία να ασχοληθεί κανείς με το πολιτικό μέρος του εκτσογλανισμού, τότε το ερώτημα είναι: Υπάρχει όντως αρκετός εκτσογλανισμός στην κοινωνία, ώστε να ανατρέψει την πολιτική του Βενιζέλου, τον ίδιο τον Βενιζέλο και τους συμμάχους του; Κρίνοντας από τα ηττοπαθή νεύρα του μπορούμε να πούμε ότι κάτι γίνεται. Κρίνοντας όμως από το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός και η κυβέρνησή  του καθορίζουν ακόμα τις τύχες μας, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι: Χρειάζεται πολύς εκτσογλανισμός ακόμα και στην πολιτική και στην κοινωνία για να δούμε φως στην άκρη του τούνελ. Διότι ο εκτσογλανισμός -η αντίσταση, ο αγώνας, τα κινήματα, η ανυπακοή- είναι η μόνη λύση. Εκτός πια κι αν θεωρεί κανείς λύση όσα λένε και κυρίως όσα πράττουν ο Βενιζέλος και η αντιτσογλανική -ας κατασκευάσουμε κι εμείς μια λέξη- συγκυβέρνηση....

 

πηγή: Κουτί της Πανδώρας