Αλ. Τσίπρας : Δε θα επιτρέψουμε στον Στουρνάρα να εκτελέσει το συμβόλαιο θανάτου του ελληνικού λαού. ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΜΟΜΦΗΣ.

«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Έχουν δει πολλά τα μάτια μας αυτά τα τέσσερα χρόνια του μνημονίου, αλλά αυτό που επιχειρείτε σήμερα ξεπερνάει κάθε προηγούμενο.
Επιχειρείτε σαν τους κλέφτες, στα κρυφά και με διαδικασίες του κατ επείγοντος, να προχωρήσετε σε ένα ακόμη έγκλημα.
Έγκλημα οικονομικό, κοινωνικό, εθνικό.
Και επιχειρείτε, με ένα νομοσχέδιο σκούπα, που φανερώσατε στις δύο τα ξημερώματα του Σαββάτου, να πιάσετε στον ύπνο τους βουλευτές αλλά και ολόκληρη την ελληνική κοινωνία και να προχωρήσετε σε μια διπλή εκκαθάριση.
Εκκαθάριση στις τράπεζες από τη μια και στο ασφαλιστικό και τα εργασιακά από την άλλη.
Ολοκληρώνετε έτσι με το χειρότερο τρόπο το εγκληματικό psi, που κατέστρεψε τα ασφαλιστικά ταμεία και χρέωσε με 50 δις τον ελληνικό λαό, προκειμένου να κρατήσει τις τράπεζες στη ζωή.
Ολοκληρώνετε με το χειρότερο τρόπο την διάλυση των εργασιακών σχέσεων και των επαγγελματικών ομάδων, που ξεκίνησε από το πρώτο μνημόνιο, πριν από τέσσερα χρόνια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία και η κυβέρνηση σήμερα καλούνται να γράψουν τις πιο μαύρες σελίδες της δικής τους ιστορίας, που ξεπερνούν κατά πολύ αντίστοιχες άλλων εποχών.
Αυτό που στην ουσία επιχειρείτε είναι να ξεπουλήσετε οριστικά τη χώρα, κομμάτι κομμάτι στη ξένη και ντόπια διαπλοκή, με αντάλλαγμα τη στήριξη των δανειστών μήπως και γλυτώσετε την εκλογική συντριβή του Μάη.
Πρόκειται για μια ντροπιαστική συνθηκολόγηση ανάμεσα στη κυβέρνησή σας και στη Τρόικα.
Για  ένα προεκλογικό δούναι και λαβείν της κυβέρνησης και της τρόικας σε βάρος του ελληνικού λαού.
Πρόκειται για την οργάνωση μιας μεγάλης εκστρατείας εξαγοράς ψήφων και συνειδήσεων.
Ξεπερνάτε τις χειρότερες παραδόσεις της συντηρητικής παράταξης.
Ακόμα και τον αείμνηστο Γεώργιο Ράλη, που λίγες μέρες πριν την εκλογική του συντριβή το 1981, μοίραζε επιταγές στους αγρότες ανά την επικράτεια, υπεξαιρώντας στην ουσία δημόσιους πόρους, μήπως και γυρίσει το αποτέλεσμα.
Αλλά δε μάθατε τίποτα από την ιστορία.
Έχετε κοντή μνήμη.
Γιατί ο ελληνικός λαός έχει περηφάνια και αξιοπρέπεια.
Και θα σας δώσει για άλλη μια φορά την απάντηση που σας αξίζει στη κάλπη.
Πόσο δε μάλλον που αυτή τη φορά ξεπερνάτε κάθε όριο εξευτελισμού και εξαπάτησης.
Ζητήσατε τη χάρη στη τρόικα να σας αφήσει να μοιράσετε μια βδομάδα πριν τις εκλογές 450.000.000
Αυτό μας το φανερώσατε με τυμπανοκρουσίες.
Είναι το λαβείν στην άθλια συνθηκολόγησή σας.
Το δούναι όμως το κρύβετε.
Αλλά δε θα μπορείτε για πολύ.
Το νομοσχέδιο που φέρατε νύχτα, αποτελείται από εκατοντάδες σελίδες και αριθμεί τρία μόνο άρθρα
Σε λίγες παραγράφους του άρθρου 1, περιγράφεται το λαβείν της κυβέρνησης , τα 450.000.000 , με τα οποία ευελπιστείτε να ανατρέψετε τη λαική βούληση και να εξαγοράσετε το ελεύθερο φρόνημα του ελληνικού λαού.
Λίγες μόνο παράγραφοι για το λαβείν.
600 περίπου σελίδες και 2,5 άρθρα για το δούναι.
 Αναλυτικότατη η καταγραφή των ανταλλαγμάτων που έδωσε για να αγοράσει το σωσίβιο της εκλογικής της συντριβής.
Στο δούναι συμπεριλαμβάνονται :
Η ζωή και ο επαγγελματικός αφανισμός όλων σχεδόν των τάξεων της εργασίας και του μόχθου.
Η παραγωγική ραχοκοκκαλιά της χώρας παραχωρούνται στο μεγάλο κεφάλαιο, στην ολιγαρχία του πλούτου
Κτηνοτρόφοι. Από το 25-30% που κατέχει η ελληνική παραγωγή στην κατανάλωση της χώρας το υπόλοιπο είναι όλο εισαγόμενο.
Με τις διατάξεις που θέλετε να ψηφίσετε σε σύντομο χρόνο θα είναι συνολικά εισαγόμενο από μεγάλες πολυεθνικές και ντόπιους ολιγάρχες.
Οι ρυθμίζεις αφανίζουν συνολικά την μικρή ελληνική κτηνοτροφία.
Μικροπαραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας:
Αυτοί που αναμένουν να αγοράσουν τη ΔΕΗ φτηνά και να ελέγξουν μονοπωλιακά την παροχή ενέργειας στη χώρα, απαίτησαν και πέτυχαν την πλήρη διάλυση των μικρών παραγωγών που θα χάσουν όχι μόνο την μικρή επιχέιρησή τους αλλά την ίδια τους την ύπαρξη κάτω από το βάρος των οικονομικών υποχρεώσεων τους.
Ταξί, φάρμακεία, φάρμακα ευρείας κατανάλωσης, αρτοποιοί, βιβλιοπώλες, ημερομίσθια:
Όλα παραχωρημένα σε μια λαίλαπα αρπαγής της ζωής και του μόχθου καθημερινών ανθρώπων που θα πληθύνουν τη στρατιά των ανέργων, των  μεταναστών , των αυτόχειρων.
Πέρα όμως από τα παραπάνω, που δεν είναι καθόλου αμελητέα και αφορούν τη ζωή χιλιάδων συμπολιτών μας,η χοντρή εκκαθάριση, αφορά δύο κατηγορίες παραχωρήσεων που βρίσκονται στον σκληρό πυρήνα του μνημονιακού σχεδιασμού:
Α) η ολοκλήρωση της εργασιακής απορρύθμισης
Β) την εκχώρηση των συστημικών τραπεζών σε κερδοσκοπικά funds και ντόπια συμφέροντα, που θα σημάνει την απόκτηση του ελέγχου στο σύνολο σχεδόν της ιδιωτικής περιουσίας συμπεριλαμβανομένης της κατοικίας.
Με δυο λόγια θα σημάνει τη πλήρη εκχώρηση του ελέγχου της ελληνικής οικονομίας.
Έλα όμως που αυτό το ξεδιάντροπο δούναι και λαβείν, σας στερεί κάθε σοβαρό επιχείρημα ότι κερδίζει ο έλληνας φορολογούμενος, ο ελληνικός λαός από αυτή τη συμφωνία.
Τη στιγμή που λέτε ότι θα μοιράσετε στους φορολογούμενους 450 εκ., την ίδια στιγμή με αυτό εδώ το νομοσχέδιο κλέβετε από τσέπη των φορολογούμενων πολλά δις, που θα αναγκαστούν να πληρώσουν.
Με την κατάργηση των κοινωνικών πόρων μέσω της κατάργησης φόρων.
Με τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών που μειώνει τα ετήσια έσοδα των ταμείων.
Με τα λεφτά του δημοσίου που δόθηκαν στις τράπεζες και θα τα καταπιούν οριστικά τα κερδοσκοπικά συμφέροντα που θα τις ελέγχουν.
Και εδώ αποδεικνύεται πόσο κάλπικη, ψεύτικη και απατηλή είναι η κυβερνητική προπαγάνδα που επιχειρεί να πείσει ότι έχουμε να κάνουμε με ένα είδος πράξης απελευθέρωσης του ελληνικού λαού.
Η βασική σας προπαγάνδα λέει ότι φτάνετε σιγά σιγά στο τέλος του καταστροφικού σας έργου και άρα σφου δε θα έχετε πια τι να απορυθμίσετε, θα τελειώσει το μνημόνιο.
Αλήθεια;
Θα τελειώσει το μνημόνιο;
Θα τελειώσουν και τα μέτρα που επιβλήθηκαν τέσσερα χρόνια τώρα και έκαναν την Ελλάδα αγνώρηστη;
Θα τελειώσουν τα χαράτσια;
Θα τελειώσουν οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις;
Θα τελειώσουν οι νόμοι που διαλύουν εργασιακές σχέσεις;
Το μνημόνιο με εσάς δε τελειώνει, γίνεται καθεστώς, μονιμοποιέιται.
Μονιμοποιείται γιατί γίνεται μόνιμος ο ελάχιστος μισθός με τη κατάργηση των τριετιών.
Μονιμοποιείται γιατί διαλύονται τα ταμεία επικουρικής και κύριας ασφάλισης και πάμε σε μόνιμες συντάξεις των 360 ευρώ.
Μονιμοποιείται γιατί φορτώνεται ξανά με τη βούλα του νόμου 10 με 12 δις χασούρα στις πλάτες του λαού με την επιχειρούμενη επανιδιωτικοποίηση των τραπεζών, σε τιμές χαμηλότερες από αυτές που πλήρωσε ο λαός μας μέσω του ΤΧΣ.
Αλλά όλα σας τα σχέδια έχουν κοντά ποδάρια.
Κυριακή κοντή γιορτή.
Τα μέτρα σας αυτά δε θα έχουν πολύ χρόνο ζωής.
Τελειώνουν οριστικά στις 25 του Μάη.
Η εκλογική σας συντριβή θα οδηγήσει σε ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις.
Ο Συριζα μαζί με το λαό, θα γκρεμίσει το καθεστώς του μνημονίου, θα γκρεμίσουμε το καθεστώς της διαπλοκής και της ολιγαρχίας, ντόπιας και ξένης που υπηρετείτε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι μάσκες έπεσαν.
Μας είπατε ότι διαπραγματευτήκατε σκληρά.
Την διαπραγμάτευση για το γάλα μας την περιέγραψε ο κ. Χαρακόπουλος, που παραιτήθηκε από την κυβέρνηση.
Και τη διαπραγμάτευση για τα φάρμακα την περιέγραψε η οργάνωση φαρμακοποιών της ΝΔ που επίσης παραιτήθηκε από το κόμμα του κ. Σαμαρά και είπε ότι «εξυπηρετείτε συμφέροντα 2-3 μεγαλοεπιχειρηματιών».
Μετά τις αποκαλύψεις Χαρακόπουλου ο κος Χατζηδάκης πρέπει να μας εξηγήσει ποιανού συμφέροντα εξυπηρετεί.
Η παραμονή του στη κυβέρνηση αποτελεί μείζον ζήτημα ηθικής τάξης.
Αλλά ακόμα μεγαλύτερο θέμα αποτελεί η παραμονή του υπουργού των οικονομικών στη θέση του.
Αυτό που κάνει με τις τράπεζες δεν έχει προηγούμενο.
Δεν έχει ξαναγίνει ποτέ και πουθενά στο κόσμο.
Και στις ΗΠΑ και στην Ισπανία υπήρξε ανακεφαλαιοποίηση από το δημόσιο.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ισπανία τα αντίστοιχα ταμεία πούλησαν με κέρδος;
Αλλά προσέξτε:
Ξέροντας ότι πρόκειται για έγκλημα όχι μόνο με την πολιτική, αλλά και με την ποινική έννοια, επιχειρείτε να αμνηστεύσετε προκαταβολικά όλους τους εμπλεκόμενους.
Αποδεικνύοντας έτσι όχι μόνο πόσο αδίστακτοι, αλλά και πόσο φοβισμένοι και ενοχικοί είστε μπροστά στη λαϊκή ετυμηγορία και την επερχόμενη Νέμεση.
Διότι εμείς δεν πρόκειται φυσικά να αφήσουμε ούτε τις τράπεζες που έχει πληρώσει με το αίμα του ο ελληνικός λαός στα χέρια εκείνων που θέλουν να τον ελέγχουν στο διηνεκές με τα δικά του χρήματα.
Αλλά ούτε και τους υπεύθυνους, απλώς στα χέρια της λαϊκής περιφρόνησης.
Δηλώνουμε από τώρα ότι με κάθε ευθύνη, με σεβασμό στο σύνταγμα, στους νόμους στην ελληνική δικαιοσύνη, ότι ως κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας του ΣΥΡΙΖΑ, είμαστε αποφασισμένοι και ακλόνητοι.
Οι υπεύθυνοι θα καθίσουν στο σκαμνί.
Θα δώσουν λόγο για τις υπογραφές και την εμπλοκή τους εκείνοι που διαπράττουν αυτό το έγκλημα εις βάρος των Ελλήνων.
Αλλά κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Δεν είναι δυνατόν να ανεχθούμε, να συμβιβαστούμε με την ιδέα ότι ο κος Στουρνάρας θα φέρνει νόμο που υποθηκεύει το μέλλον της οικονομίας μας και εμείς θα το συζητάμε εδώ, μέσα σε τρεις ώρες ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε.
Ο κος Στουρνάρας δεν είναι αυτουργός μόνο αυτού του εγκλήματος.
Είναι ένας από τους κύριους  υπεύθυνους για την ανθρωπιστική καταστροφή και την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας.
Είναι ο άνθρωπος που άκουσε το forget it Γιάννης από τον κ. Σόιμπλε και το αποδέχτηκε σκύβοντας το κεφάλι.
 Σήμερα μας είπε ότι έβγαλε την ελληνική οικονομία από τον τάφο.
Όχι κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι.
Σήμερα βάζει την ελληνική οικονομία ακόμη πιο βαθειά στον τάφο.
Έχουμε πολιτική υποχρέωση απέναντι στον ελληνικό λαό και τη χώρα να μην του επιτρέψουμε να συνεχίσει το έργο του.
Δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά να καταθέσουμε σήμερα πρόταση δυσπιστίας κατά του κυρίου εκτελεστή του συμβολαίου θανάτου της ελληνικής οικονομίας και των ελλήνων πολιτών, εναντίον του Υπουργού Οικονομικών, κ. Γιάννη Στουρνάρα.
Κύριε πρόεδρε,
Ενημερώνω και εσάς και το σώμα ότι αξιοποιώντας το άρθρο 142, παράγραφος 2, του κανονισμού της Βουλής, η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ καταθέτει στο σώμα πρόταση δυσπιστίας εναντίον του υπουργού των οικονομικών.
Με βάση το κανονισμό σας ζητάμε να διακόψετε τη διαδικασία.
Και ζητάμε από τη κυβέρνηση, να ξεκινήσει άμεσα τη διαδικασία συζήτησης και ψηφοφορίας μετά το προβλεπόμενο από τον κανονισμό της Βουλής, χρόνο συζήτησης της πρότασής μας».

Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Του Χρήστου Λάσκου.

 

Είναι γνωστό πως το ΚΚΕ αντιμετωπίζει με μεγάλη δυσανεξία, με ακραία εχθρότητα, τη ριζοσπαστική Αριστερά. Αν και κατ’ εξοχήν αντιμονοπωλιακό κόμμα, δεν φαίνεται να αισθάνεται άνετα με τον ανταγωνισμό. Γι’ αυτό κιόλας έφτασε μέχρι του σημείου να υποστηρίξει, με κάθε επισημότητα, πως ο προσδιορισμός Αριστερά δεν σημαίνει τίποτε, λες και μπορούσε να ακυρώσει αγώνες και λεξιλόγια αιώνων.

Και το βιολί συνεχίζεται. Προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, διαστρεβλώσεις στο όριο της ανεντιμότητας, δίκη προθέσεων συνιστούν τον τρόπο με τον οποίο οργανώνει το ΚΚΕ την αντιπαράθεσή του με τον ΣΥΡΙΖΑ. Κι όλα αυτά μ’ όλο που η άλλη πλευρά δεν απαντάει ποτέ με τα ίδια μέσα.

Θα ήταν απλό να αποδοθεί αυτή η πρακτική στον ενδιάθετο σταλινισμό του ΚΚΕ. Ή στον ιστορικά παγιωμένο συστημισμό του: αποτελεί επί δεκαετίες από τους βασικότερους πυλώνες του πολιτικού συστήματος, από τους εγγυητές της ισορροπίας του.

Θα μπορούσε, ακόμη και με ψυχολογικούς όρους, να αποδοθεί η πρακτική του στην αναφυλαξία που αισθάνεται απέναντι σε οποιαδήποτε πολιτική συλλογικότητα διεκδικεί, οσοδήποτε κριτικά, την κομμουνιστική παράδοση ως δική της ιστορία.

Οπου κι αν αποδοθεί, όμως, η σημασία του πράγματος δεν αλλάζει.

Το ΚΚΕ δηλώνει σε όλους τους τόνους πως δεν πρόκειται να συνδράμει στο έργο μιας κυβέρνησης της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Από αυτήν την άποψη, περισσότερο και από τις συνεχείς και αποκαλυπτικές δηλώσεις του Κουτσούμπα, εμβληματική υπήρξε μια τοποθέτηση της Παπαρήγα στη Βουλή πριν από μερικούς μήνες.

«Κάποιοι λένε ότι είναι καλύτερα να διαπραγματευθεί η Ν.Δ. που είναι «παιδί του συστήματος» παρά κάποιος που δεν ξέρει και που χθες ήταν άλλο και σήμερα άλλο», είπε, μεταξύ άλλων, η Παπαρήγα.

«Κάποιοι λένε». Και, προφανώς για να λένε, κάτι θα ξέρουν. Αν είναι να ψηφίσετε ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, ψηφίστε καλύτερα Ν.Δ.

Νομίζω πως αυτό που πραγματικά ανησυχεί το ΚΚΕ δεν είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ «θα τα γυρίσει», «θα τα βρει με τον ΣΕΒ» (!) ή «θα υποταχτεί ολοκληρωτικά στον ευρωμονόδρομο». Η μεγάλη του ανησυχία είναι μήπως και τα καταφέρει ν’ αλλάξει τα πράγματα. Μήπως σπάσει ο διάολος το ποδάρι του, ευνοήσουν εσωτερικοί και εξωτερικοί συσχετισμοί και αρχίσει το σχέδιο της ριζοσπαστικής Αριστεράς κι αποδίδει. Μήπως και αποδειχθεί πως είναι δυνατό να «πληρώσουν την κρίση οι πλούσιοι», όπως πάντοτε επιδίωκε η ταξική στρατηγική.

Αυτή την πιθανότητα να αν-ισορροπήσουν κι άλλο τα πράγματα αδυνατεί να αντιμετωπίσει το ΚΚΕ. Από αυτή την άποψη, βλέπει την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ ως τη μέγιστη ανισορροπία. Ξεβολεύτηκε ήδη με τις απαρχές της κρίσης και δυσκολεύεται συνεχώς και περισσότερο όσο κάποια «ομαλότητα» δεν αποκαθίσταται, όσο η κοινωνική καταστροφή εκτυλίσσεται με μεγαλύτερη ορμή. Και, σε πείσμα της ρητορικής του, η ιστορία έχει δείξει πως αυτό που κατ’ εξοχήν δεν αντέχει στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ριζοσπαστισμός του τελευταίου.

Από τον Δεκέμβρη και την Υπατία μέχρι τις πλατείες και τις εκλογές έχουμε δεκάδες επεισόδια, που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Σε όλες τις ριζοσπαστικές καμπές του κινήματος το ΚΚΕ βρέθηκε απέναντι. Την ίδια στιγμή που η ριζοσπαστική Αριστερά ήταν μέσα σε όλα, ήταν «παντού», σύμφωνα με τη γνωστή φράση. Τόσο παντού, που θεωρούνταν δεδομένη η παρουσία της, ακόμη και σε επεισόδια που οι μικρές της αρχικά δυνάμεις δεν της επέτρεπαν να βρίσκεται πραγματικά.

Αυτή η κοινωνική διαθεσιμότητα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, αυτή η κινηματική εγρήγορση, αυτή της η ετοιμότητα και η τόλμη να προβαίνει ακόμη και σε πολύ αντιδημοφιλείς, αλλά αξιακά βαρύνουσες, επιλογές νομίζω πως ήταν από τους βασικούς λόγους της εκλογικής εκτόξευσης του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά είναι τα ισχυρότερα όπλα της και σήμερα.

Ας μη φοβούνται, όσοι φοβούνται, για την πιθανότητα ο ΣΥΡΙΖΑ να μετεξελιχθεί σε υπάκουο διαχειριστή, να «εκπασοκιστεί». Οι δυνατότητες είναι δύο μόνο: ή θα ασκήσει τη ριζοσπαστική πολιτική που προτείνει ή θα καταρρεύσει. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει. Οσοι, λοιπόν, ανησυχούν ειλικρινά είναι ευπρόσδεκτοι να εργαστούν προς όφελος της πρώτης έκβασης.

…………………………………………………………………………………………..

* Οικονομολόγος, συγγραφέας, μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ

 efsyn.gr

Γιατί καθιερώθηκε η μονιμότητα στο δημόσιο; H μονιμότητα βασικό αίτημα του αστικού εκσυγχρονισμού επί Βενιζέλου. Του Νίκου Ποταμιάνου.

Πορεία δημοσίων υπαλλήλων, Αθήνα 1927. Επιχρωματισμένη φωτογραφία (Αρχείο ΓΣΕΕ)

Το «ταμπού» της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων πρέπει να σπάσει, έχει επανειλημμένα τονίσει ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, αλλά και ένας ευρύτατος κύκλος πολιτικών και αναλυτών. Οι πρώτες απολύσεις έγιναν με το κλείσιμο της ΕΡΤ, ενώ την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές μπορούμε ακόμα να ελπίζουμε ότι δεν θα απολυθούν τελικά εκπαιδευτικοί, καθαρίστριες, σχολικοί φύλακες και δημοτικοί αστυνομικοί που είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα.

Οι απολύσεις από το δημόσιο, πέρα από τον στόχο της μείωσης όσων δαπανών δεν κατευθύνονται στην αποπληρωμή του δημόσιου χρέους, παρουσιάζονται ως μέτρο δικαιοσύνης, κατάργησης ενός αδικαιολόγητου «προνομίου» που απολαμβάνουν ανίκανα «βύσματα», τη στιγμή που στον ιδιωτικό τομέα κυριρχεί η μαζική ανεργία. Το ότι η εξίσωση γίνεται προς τα κάτω, το ότι στην κατάργηση της μονιμότητας στο δημόσιο συμπυκνώνεται η κατάργηση του δικαιώματος στη μόνιμη και σταθερή εργασία εν γένει, τείνουν δυστυχώς να το παραβλέπουν πολλά από τα θύματα των μνημονιακών πολιτικών, παραδομένα σε μια πολιτική της μνησικακίας.

 Tα ιερά και τα όσια του αστικού εκσυγχρονισμού

Πώς προέκυψε όμως η επάρατος μονιμότητα; Εδώ υπάρχει κάποια αμηχανία, καθώς θα πρέπει να θιγούν τα ιερά και τα όσια του αστικού εκσυγχρονισμού: ο ίδιος ο Βενιζέλος (ο Ελευθέριος, προφανώς), βασικός και αναντικατάστατος κρίκος στην πάλη μεταξύ εκσυγχρονισμού και λαϊκισμού, που αποτελεί την κυρίαρχη αφήγηση για τη νεοελληνική ιστορία. Η θέσπιση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων στο Σύνταγμα του 1911, από μια Βουλή που ήλεγχε πλήρως το Κόμμα των Φιλελευθέρων, αποτελεί ένα αίνιγμα για τους σημερινούς εκσυγχρονιστές (που, και όταν δεν είναι οι ίδιοι ταλιμπάν του νεοφιλελευθερισμού, κινούνται σαφώς εντός των ορίων που θέτει η νεοφιλελεύθερη συναίνεση). Ακόμα και έγκυροι ιστορικοί, λοιπόν, αποδίδουν τη θέσπιση της  σ’ ένα πνεύμα λαϊκισμού που χαρακτήρισε τα χρόνια του κινήματος στο Γουδί και με το οποίο ο Βενιζέλος αναγκάστηκε σ’ ένα βαθμό να συμβιβαστεί. Ο Γιώργος Δερτιλής το 1993 συγκατέλεγε τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων στις «αντιπαροχές» που λάμβαναν τα μικροαστικά στρώματα από το κράτος έναντι της υπερφορολόγησής τους και συνέδεσε την καθιέρωσή της με την έκρηξη των μικροαστών το 1909 ενάντια στους φόρους.[1] Πρόσφατα, ο Γιώργος Μαυρογορδάτος αντιπαρέθεσε στον Βενιζέλο του 1911 αυτόν του 1928-32, ο οποίος πλέον «δυσφορούσε για τις συνέπειες της μονιμότητας» και εξήγγειλε τη μείωση των δημοσίων υπαλλήλων – ενώ «ήταν ο μόνος που έκλεισε δεκάδες σχολεία της μέσης εκπαίδευσης».[2]Ωστόσο, η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων υπήρξε αίτημα του αστικού εκσυγχρονισμού στις αρχές του 20ού αιώνα. Πριν κατοχυρωθεί στο Σύνταγμα του 1911, είχε γίνει αποδεκτή από το σύνολο των κομμάτων ως επιβεβλημένη, και την συναντά κανείς σ’ ένα πλήθος διαφορετικών πολιτικών προγραμμάτων.[3] Ο πρώτος, αν δεν κάνουμε λάθος, που είχε ψηφίσει (βραχύβιο) νόμο που καθιέρωνε τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, μαζί με τον προσδιορισμό των προσόντων τους, ήταν ο Τρικούπης, ενώ το 1905 η κυβέρνηση Ράλλη θέσπισε τη μονιμότητα όσων είχαν συμπληρώσει 15 χρόνια υπηρεσίας.

Ασφαλώς κάποιες υπηρεσίες και θέσεις θα χαρακτηρίζονταν από μεγαλύτερη σταθερότητα και κάποιες αλλαγές κυβέρνησης θα έφερναν μικρότερη αναστάτωση από άλλες.[4] Με το υπάρχον επίπεδο γνώσεων όμως δεν είμαστε σε θέση να προχωρήσουμε σε μια ανάλυση πιο εκλεπτυσμένη από τις γνωστές ιστορίες για την ονομασία της Πλατείας Κλαυθμώνος κλπ.[5] Ας επισημάνουμε, μόνο, ότι η αντιμετώπιση της αστάθειας στην απασχόληση αποτελούσε βασικό μέλημα τόσο των πρώτων συλλόγων εκπαιδευτικών τη δεκαετία του 1870,[6] όσο και του Μετοχικού ταμείου πολιτικών υπαλλήλων.[7]

Τα οφέλη της μονιμότητας

Οι δημόσιοι υπάλληλοι είχαν λοιπόν κάθε λόγο να υποστηρίξουν ένα μέτρο που θα βελτίωνε σοβαρά τους όρους ζωής τους. Ποια ήταν όμως τα κίνητρα των πολιτικών και των δημοσιολογούντων που πρότειναν τη μονιμότητα; Εντοπίζει κανείς τρεις βασικές κατηγορίες επιχειρημάτων. Η πρώτη εστιαζόταν στη μείωση των δημοσίων δαπανών που θα συνεπαγόταν: λόγω της εναλλαγής στην υπηρεσία ήταν περισσότεροι όσοι θεμελίωναν το ελάχιστο δικαίωμα σύνταξης, ενώ και οι συχνές τιμωρητικές μεταθέσεις πρόσθεταν έξοδα οδοιπορικών.[8] Η κοινοβουλευτική επιτροπή επί του προϋπολογισμού του 1907, π.χ., επισήμαινε ότι, λόγω της μη μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων και των συνεπαγομένων «αθρόων μεταβολών» προσωπικού, υπάρχει «κολοσσιαίος αριθμός» δικαιουμένων σύνταξη.[9]

Δεύτερον, από τη σταθεροποίηση της απασχόλησης του υπαλληλικού δυναμικού (το οποίο, εννοείται, θα διέθετε τα απαραίτητα προσόντα) αναμενόταν η αποτελεσματικότερη λειτουργία του κράτους: η μονιμότητα θα παρήγαγε εμπειρία, και η υπηρεσία δεν θα ήταν εκτεθειμένη στον «ανεμοστρόβιλον των μεταβολών όστις ανά πάσαν ώραν […] διαταράσσει και παραλύει την αρμονικήν λειτουργίαν της διοικήσεως» (Δ. Γούναρης 1908).[10] Σύμφωνα με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου το 1901 «η αδιάκοπος μεταβολή των δημοσίων λειτουργών είνε δυστύχημα εις την δημοσίαν υπηρεσίαν, εκτός δε τούτου όταν ο δημόσιος λειτουργός θεωρή εαυτόν σταθμεύοντα προσωρινώς εν θέσει τινί δεν δεικνύει πολύν ζήλον περί την εκτέλεσιν των καθηκόντων του».[11]

Τρίτο και πιο συνηθισμένο επιχείρημα υπέρ της μονιμότητας ήταν ότι έτσι θα συγκροτούνταν ένα ακομμάτιστο κράτος δικαίου. «Η μονιμότης των υπαλλήλων θ’ ασφαλίσει την αφατρίαστον διοίκησιν», ήταν το βασικό επιχείρημα του Βενιζέλου στη συζήτηση στην εθνοσυνέλευση.[12] Στόχος ήταν να μην αναγκάζονται οι δημόσιοι υπάλληλοι να προσκολλώνται σε βουλευτές και κόμματα για να διατηρήσουν τη δουλειά τους, και άρα να περιοριστούν τα ρουσφέτια, η ευνοιοκρατία κι η αναξιοκρατία. Από παλιότερα η μονιμότητα προβαλλόταν ως το κατεξοχήν μέτρο καταπολέμησης της «συναλλαγής», των πελατειακών σχέσεων, οι οποίες θεμελιώνονταν σε μεγάλο βαθμό στις δυνατότητες που είχαν βουλευτές και ελάσσονες κομματάρχες να επηρεάσουν αποφάσεις της διοίκησης και της δικαιοσύνης. Συνήθως η πρόταση αυτή συνδυαζόταν με την κριτική στο πολιτικό σύστημα, η οποία κάποτε γινόταν με ένα αντικοινοβουλευτικό και αντιδημοκρατικό σκεπτικό που χρέωνε τον «φατριασμό» της διοίκησης στην ισχυρή παρουσία του λαϊκού παράγοντα στο κράτος.[13]

Αν όμως οι από πάνω τόνιζαν τις «δημοκρατικές» πλευρές της «συναλλαγής», η σκοπιά των από κάτω εστίαζε στις σχέσεις εξουσίας που συνεπαγόταν. Όπως το έθετε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Συντεχνιών, της δευτεροβάθμιας οργάνωσης των επαγγελματικών σωματείων της Αθήνας μιλώντας στη μεγάλη συγκέντρωση που επισφράγισε τη λαϊκή υποστήριξη στο κίνημα στο Γουδί, «ο υπάλληλος είναι υπηρέτης του βουλευτού, διότι αυτός τον προστατεύει» από τυχόν απόλυση, και η μονιμοποίησή του θα έβαζε τέλος σ’ αυτό.[14]

Βέβαια, η συνταγματική κατοχύρωση της μονιμότητας δεν προστάτευσε τους δημόσιους υπάλληλους από πολιτικές διώξεις στα επόμενα χρόνια: κατά τη διάρκεια του Διχασμού καταρχάς, οπότε διαβάζει κανείς π.χ. για «απελάσεις» βενιζελικών δημοσίων υπαλλήλων από τις πόλεις όπου υπηρετούσαν μετά τα Νοεμβριανά και για απολύσεις χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων από τους Φιλελεύθερους μόλις επανήλθαν στην εξουσία.[15] Και έπειτα, στα χρόνια του «αντικομμουνιστικού αγώνα», από τη δικτατορία του Μεταξά μέχρι τη δικτατορία των συνταγματαρχών, όταν σημειώθηκαν μαζικές εκκαθαρίσεις αριστερών δημοσίων υπαλλήλων (στα 1936-38 και στα χρόνια του Εμφυλίου) και καθιερώθηκε το «πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων».[16]

Το δικαίωμα στη δουλειά

Τι έχει να μας πει αυτή η συζήτηση σήμερα; Φυσικά μπαίνει κανείς στον πειρασμό να αναρωτηθεί πώς θα επηρεάσει η κατάργηση της μονιμότητας τις σχέσεις των δημοσίων υπαλλήλων με κομματικά πελατειακά δίκτυα, θυμούμενος τον τρόπο πρόσληψης πολλών συμβασιούχων και εργαζομένων σε προγράμματα stage τα προηγούμενα χρόνια. Είναι σαφές όμως ότι το βασικό επίδικο της μονιμότητας είναι άλλο. Η κατάργησή της είναι ένας σημαντικός κόμβος στην κοινωνική οπισθοδρόμηση που επιχειρείται, στην επιστροφή μας 100 χρόνια πριν, όταν λίγοι μισθωτοί μπορούσαν να έχουν προσδοκίες σταθερής απασχόλησης^. όταν η αντίληψη ότι η κοινωνία έχει κάποια ευθύνη να εξασφαλίζει όρους ευημερίας για τα μέλη της μέσω δημόσιων πολιτικών είχε πολύ περιορισμένη εφαρμογή^. όταν το κράτος δε νομιμοποιούνταν να παρεμβαίνει σε πεδία όπως η απασχόληση και η ανεργία, οι ασφαλίσεις ή ο βασικός μισθός.

Στα συμφραζόμενα της Δεύτερης Βιομηχανικής Επανάστασης και του φορντισμού, κυρίαρχη τάση τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα έγινε η σταθεροποίηση της απασχόλησης και των εργασιακών σχέσεων: τα ακανόνιστα μεροκάματα έδωσαν τη θέση τους στον μισθό, η μαζική παραγωγή στηρίχθηκε από νέα πρότυπα και δυνατότητες κατανάλωσης, νέες φροντίδες για την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης συντονίστηκαν με τις διεκδικήσεις του εργατικού κινήματος και με τα νέα επίπεδα ταξικού συμβιβασμού που επέβαλαν οι απειλές ανατροπής του καθεστώτος.

 Η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, λοιπόν, εμφανίζεται συνδεδεμένη με μια προηγούμενη περίοδο του καπιταλισμού, ένα βαρίδι στις αναδιαρθρώσεις που επιχειρούνται βίαια. Αν οφείλουμε να την υπερασπιστούμε είναι επειδή έτσι υποστηρίζουμε συνολικά το δικαίωμα στη δουλειά, επειδή δηλαδή ανταποκρίνεται στις ανάγκες της εργαζόμενης πλειοψηφίας: επειδή βρίσκεται στο μονοπάτι που οδηγεί σε μια κοινωνία πιο δίκαιη, και όχι στον δρόμο που οδηγεί στη ζούγκλα.

Ο Νίκος Ποταμιάνος είναι δρ Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κρήτης

---

[1] Γ. Β. Δερτιλής, Ατελέσφοροι ή τελεσφόροι; Φόροι και εξουσία στο νεοελληνικό κράτος, Αθήνα 1993, σ. 97-98. Το 2005 στην Ιστορία του ελληνικού κράτους 1830-1920, τ. Β΄, σ. 756 ο Δερτιλής μετριάζει κάποιες από τις παλιότερες διαπιστώσεις του για τις «αντιπαροχές» στους μικροαστούς, επιμένει στη συσχέτιση της συνταγματικής καθιέρωσης της μονιμότητας στο δημόσιο το 1911 με την ανάγκη εξευμενισμού των εξεγερμένων μικροαστών που στήριξαν το κίνημα στο Γουδί το 1909.

[2] Γιώργος Μαυρογορδάτος, «Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και οι δημόσιοι υπάλληλοι», H Καθημερινή, 21 Απριλίου 2013.

[3] Για να μείνουμε στα κόμματα που υπήρχαν πριν την άνοδο του Βενιζέλου, αυτά του Θεοτόκη και του Ράλλη τάσσονταν υπέρ της μονιμότητας σύμφωνα με την Ακρόπολις 4 και 17 Σεπτεμβρίου 1909 (ενώ στο προσχέδιο που συνέταξαν από κοινού για τα αναθεωρητέα άρθρα του συντάγματος περιλαμβανόταν η καθιέρωση της μονιμότητας: Ελληνισμός 18 Φεβρουαρίου 1910)^. η κυβέρνηση Μαυρομιχάλη υπέβαλε σχετικό νομοσχέδιο (Ακρόπολις 10 Σεπτεμβρίου και 1 Δεκεμβρίου 1909), ενώ ο Στέφ. Δραγούμης είχε εκφραστεί υπέρ της από την επαύριον της ήττας του 1897 (Κ. και Σ. Βοβολίνης, Μέγα ελληνικό βιογραφικό λεξικό, Αθήνα 1960, τ. Γ΄, σ.460).

[4] Σύμφωνα με τον Γ. Ν. Κοφινά, Επί τη τεσσαρακονταετηρίδι του Μετοχικού Ταμείου των Πολιτικών Υπαλλήλων 1868-1907, Αθήνα 1908, το 1868 «αι μεταβολαί των υπαλλήλων ήσαν συχνότεραι ή σήμερον».

[5] Γλαφυρή, π.χ., η αφήγηση του Ι. Βαχαβιόλου, «Πώς πρωτοαπολύθηκα», Ημερολόγιον της Μεγάλης Ελλάδος 1934, σ. 357-376.

[6] Γιάννης Λιάσκος, Η ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος των δημοσίων υπαλλήλων, Αθήνα 1992, σ.10.

[7] Το οποίο ιδρύθηκε το 1867 με στόχο την «περίθαλψιν των οπωσδήποτε [με οποιονδήποτε τρόπο] απομακρυνομένων εκ της υπηρεσίας δημοσίων υπαλλήλων». «Το εις περίθαλψιν δικαίωμα άρχεται μετά έξ ετών υπηρεσίαν, συνεχή ή μη». «Ο μέτοχος υποχρεούται, εφ’ όσον υπηρετεί, εις την καταβολήν των ορισμένων καταθέσεων». «Ο απομακρυνθείς της υπηρεσίας μέτοχος επανερχόμενος εις αυτήν οφείλει» να καταβάλει τη συνδρομή που έχει οριστεί. «Η περίθαλψις διακόπτεται άμα ο λαμβάνων αυτήν επανέλθη εις την υπηρεσίαν». Το καταστατικό του ΜΤΠΥ, το οποίο αφορούσε βασικά τους ανώτερους δημόσιους υπάλληλους (αλλά και κάποιους ιδιωτικούς), δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ΦΕΚ Α΄ 64, 1 Νοεμβρίου 1867.

[8] Ανδρέας Ανδρεάδης, «Η ελληνική δημόσια οικονομία από του συμβιβασμού μέχρι των βαλκανικών πολέμων», στο Έργα, Αθήνα 1939, τ.2, σ. 541 (βλ. και 537, 538). Ο συνδυασμός του μελήματος για μονιμότητα με αυτό για μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων δεν απαντάται μόνο στον Ανδρεάδη: βλ. π.χ. Καιροί 28 Φεβρουαρίου 1909 (Δ. Χατζόπουλος). Η Ένωση ελληνικών σωματείων, επίσης, ένας συνασπισμός παραγόντων που στήριζαν το κίνημα στο Γουδί με θέσεις κοινωνικά πιο συντηρητικές από τον σύνδεσμο συντεχνιών, συνδύαζε το αίτημα της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων με τον περιορισμό «μέχρι του εσχάτου δυνατού ορίου των δημοσίων θέσεων»: Ακρόπολις 14 Σεπτεμβρίου 1909.

[9] H έκθεση της επιτροπής παρατίθεται στο Νεοκλής Καζάζης, Ο Κοινοβουλευτισμός εν Ελλάδι, Αθήνα 1910, σ. 134.

[10] Τον παραθέτει ο Διονύσιος Αλικανιώτης, Δημήτριος Γούναρης, Αθήνα 1983, σ. 102.

[11] Ακρόπολις 10 Απριλίου 1901 (Δ. Τζιβανόπουλος).

[12] Το παραθέτει ο Κωνσταντίνος Χ. Δεσποτόπουλος, Ο θεσμός της μονιμότητος των δημοσίων πολιτικών υπαλλήλων, Αθήνα 1924, σ.27.

[13] Αθανάσιος Μποχώτης, Η ριζοσπαστική δεξιά. Αντικοινοβουλευτισμός, συντηρητισμός και ανολοκλήρωτος φασισμός στην Ελλάδα 1864-1911, Αθήνα 2003, διάσπαρτα· βλ., π.χ. σ. 240: Ν. Ι. Σαρίπολος. Υπέρ της μονιμότητας τοποθετούνταν και ο Ν. Καζάζης, θεωρώντας την αναγκαία ιδίως για τις δημοκρατικές πολιτείες που «υφίστανται μείζονα την ενέργειαν των πολιτικών ρευμάτων»: Φιλοσοφία του Δικαίου και της Πολιτείας, τ. Γ΄, Αθήνα 1892, σ. 104.

[14] Ακρόπολις 15 Σεπτεμβρίου 1909.

[15] Χρ. Σ. Χουρμούζιος, Τα κατά την 18ην και 19ην Νοεμβρίου και επέκεινα, Λονδίνο 1919, σ.129-131 και Γεώργιος B. Λεονταρίτης, Η Ελλάδα στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο 1917-1918, Αθήνα 2000 (1990), σ.90-93.

[16] Νίκος Αλιβιζάτος, Οι πολιτικοί θεσμοί σε κρίση 1922-1974, Αθήνα ³1995, σ. 420-421 και 473 κ.ε.

http://enthemata.wordpress.com

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ

Η Επανάσταση του 1821 αποτελεί μια από τις κορυφαίες στιγμές στη μακρόχρονη πορεία των αγώνων του ελληνικού λαού για ελευθερία, αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία. Δείχνει τις δυνατότητες των λαών, όταν αυτοί  αποφασίζουν να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους,   να  αρνηθούν προδιαγεγραμμένες μοίρες, να συγκρουστούν με τους ισχυρούς και να γράψουν ιστορία.
Η επέτειος της 25ης Μαρτίου έχει και σήμερα μια ξεχωριστή σημασία. Η κυβέρνηση, υπακούοντας πλήρως στις επιταγές της τρόικας, προβάλλει τη μνημονιακή πολιτική ως μονόδρομο για την κοινωνία και τη χώρα. Αποδομούν δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών, ξεπουλούν το δημόσιο πλούτο, θυσιάζουν το μέλλον των Ελλήνων, και ιδιαίτερα των νέων, για να υπηρετήσουν ένα σχέδιο λιτότητας και διάλυσης του κοινωνικού κράτους, εξυπηρέτησης των πλούσιων και των ισχυρών.
Τώρα, περισσότερο από  ποτέ, είναι αναγκαία η ενωτική συμπόρευση όλων των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων, των μικρομεσαίων και των αγροτών, της νεολαίας, για την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής και των εκφραστών της, αλλά και για τη στήριξη μιας νέας στρατηγικής για την Ελλάδα και την Ευρώπη, με κέντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.
Η Ιστορία δείχνει ότι δεν υπάρχουν μονόδρομοι. Οι μόνοι χαμένοι αγώνες είναι αυτοί που δεν δίνονται. Το μέλλον μας ανήκει.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 24/03/2014 ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΤτΕ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΜΗ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕΝΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ

Η Τράπεζα της Ελλάδος έστειλε στις τράπεζες σχέδιο κώδικα δεοντολογίας για τη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων σύμφωνα με τον πρόσφατο νόμο 4224/13, για να τεθεί σε διαβούλευση και να ισχύσει εφόσον εκδοθούν και οι άλλες αποφάσεις που εκκρεμούν.
Για να εφαρμοστεί ο κώδικας, πρέπει απαραίτητα να προσδιοριστούν οι έννοιες του «συνεργάσιμου» δανειολήπτη και των «εύλογων δαπανών διαβίωσης», που θα ορισθούν  με την απόφαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, όπως προβλέπεται από τον αυτόν το νόμο.
Όπως φαίνεται όλα αφήνονται στη δικαιοδοσία και στη διακριτική ευχέρεια των τραπεζών, που έχουν την ευχέρεια να υπολογίζουν μικρότερες ζημιές για τα κόκκινα δάνειά τους, αλλά και να έχουν τη δυνατότητα απόκτησης δικαιωμάτων στα περιουσιακά στοιχεία των δανειοληπτών, χωρίς να προσφέρουν καμιά ανακούφιση ή διευκόλυνση στους υπερχρεωμένους δανειολήπτες, που δοκιμάζονται από την καταστροφική λιτότητα των μνημονίων.
Είναι μια επιμελώς καλυμμένη εκμετάλλευση της αδυναμίας και της ανάγκης για επιβίωση, που αντιμετωπίζουν οι εξαθλιωμένοι δανειολήπτες.
Οι εναλλακτικές λύσεις, που θεσπίζονται με τον κώδικα για τη διαχείριση των κόκκινων δανείων, όπως  εθελοντική παράδοση του ενυπόθηκου ακινήτου, μετατροπή σε χρηματοδοτική μίσθωση, μεταβίβαση του ακινήτου στην τράπεζα και ενοικίασή του από τον δανειολήπτη, μεταβίβαση του ακινήτου σε άλλο ίδρυμα ή κρατική εταιρία διαχείρισης ακινήτων, αποτελούν μια εφιαλτική πραγματικότητα για τους υπερχρεωμένους, που αντιμετωπίζουν το φάσμα να βρεθούν ενοικιαστές στο ίδιο το σπίτι τους, ή και να εξαναγκαστούν σε εθελοντική μεταβίβαση της περιουσίας τους.
Με τον κώδικα αυτόν αποκαλύπτεται ότι τα σχέδια των κυβερνώντων δεν αποβλέπουν στην ανακούφιση των δανειοληπτών, που βρίσκονται σε απόγνωση. Οι ενέργειες αυτές αποσκοπούν στη βελτίωση των οικονομικών στοιχείων των τραπεζών αλλά και στην άλωση της ιδιωτικής περιουσίας μέσα από την δήθεν προσπάθεια ανακούφισης των δανειοληπτών, που αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης. Μετά τη δημόσια περιουσία σειρά έχει η ιδιωτική.
Η ανατροπή της Κυβέρνησης αυτής είναι αναγκαιότητα για να υπάρξει η δυνατότητα να εφαρμοσθούν οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την ανακούφιση των υπερχρεωμένων και την προστασία των οικονομικά αδύναμων δανειοληπτών, που περιλαμβάνουν αφ’ ενός διαγραφή των χρεών, όπου δεν υπάρχει περίπτωση να αποπληρωθούν (οφειλές ανίατα ασθενών, υπερηλίκων, αναπήρων κλπ.), και αφετέρου περικοπή των δόσεων αποπληρωμής των δανείων, ώστε σε καμία περίπτωση να μη θίγονται το όριο των αναγκαίων δαπανών διαβίωσης των δανειοληπτών, η απαγόρευση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, η μη επιβάρυνση οφειλής με τόκους υπερημερίας και η μείωση των επιτοκίων.
Μόνο τότε θα ανακουφιστούν οι δανειολήπτες, που αντιμετωπίζουν την αναλγησία των τραπεζών, που αν και ανακεφαλαιοποιημένες με δημόσιο χρήμα, αρνούνται να προσαρμόσουν τις αποπληρωμές των κόκκινων δανείων στις πραγματικές δυνατότητες των πελατών τους.

O Χατζηαβάτης δημοσιογράφος (στη Real News). Του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου.

 

Στην προσπάθεια που κάνουμε ορισμένες φορές να αποδομήσουμε τα κακώς κείμενα των mainstream media -κυρίως για να μαθαίνουμε όλοι μαζί να διαβάζουμε καλύτερα και πιο αποτελεσματικά ανάμεσα στις γραμμές και τα ψιλά γράμματα του Τύπου- κανείς δεν μπορεί να μας βοηθήσει περισσότερο από τα ίδια τα Μέσα και τα χοντρά δημοσιογραφικά τους φάουλ. Όχι ότι τους νοιάζει βέβαια. Τη δουλειά τους μια χαρά την κάνουνε. Αφού για κάθε ρεπορτάζ που θα βρείτε να εξηγεί πόσες και πόσο σοβαρές σκοπιμότητες κρύβονται πίσω από ένα φαινομενικά αθώο «χτύπημα» σε ένα πρωτοσέλιδο, υπάρχουν εκατοντάδες αναγνώστες που θα έχουν ήδη πιστέψει αυτό που θα δουν κρεμασμένο στα περίπτερα – πολύ συχνά μάλιστα δίχως καν να διαβάσουν το άρθρο που κρύβεται πίσω από τον προκλητικό τίτλο.

Τη «δουλειά» της θέλει να κάνει και η κρυφοσυστημική εφημερίδα του Νίκου Χατζηνικολάου με το σημερινό της πρωτοσέλιδο. Ο λόγος για την φοβερή «αποκάλυψη» της Real News: μεταξύ της είδησης για την εκποίηση του Ελληνικού με προκλητικά χαμηλό τίμημα (έστω κι αν χρειάστηκε να ζητήσει το ίδιο το ΤΑΙΠΕΔ νέα βελτιωμένη προσφορά από τον Λάτση, προκειμένου να «ανακαλύψει» η Real News την είδηση που γράψαμε στο UNFOLLOW εδώ και ένα μήνα – αφήστε που και τώρα που το ανακάλυψαν, πάλι δεν μας πείθουν για τις αθώες τους προθέσεις , αλλά αυτό θα το αναλύσουμε σε άλλη ανάρτηση…), των δηλώσεων Βενιζέλου και του απαραίτητου πρόμο στο «Ποτάμι», φιλοξενείται και η υποτιθέμενη «αποκάλυψη» ότι η Λίνα Αλεξίου, αντιπρόεδρος του ΕΣΡ και μητέρα της βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ζωής Κωνσταντοπούλου, «έπαιρνε επίδομα ανηλίκου για τη βουλευτή κόρη της».

Το διαβάζει ο αναγνώστης μέσα σε όλα τα άλλα θέματα και φρίττει. Τον φαντάζομαι να αναφωνεί: «Καλά δεν υπάρχει τσίπα; Τελικά είναι όλοι ίδιοι, αυτή η χώρα δεν θα αλλάξει ποτέ». Αποστολή εξετελέσθη λοιπόν. Όλοι είναι ίδιοι, όλοι μαζί τα φάγανε, όλοι μαζί τα τρώνε…

Πόσοι θα κάνουν τον κόπο να αναζητήσουν το πραγματικό ρεπορτάζ που απουσιάζει από την Real News; Πόσοι θα δουν ότι πρόκειται για ένα επίδομα του ύψους των 28 ευρώ το μήνα ανά τέκνο σε 400 συνταξιούχους δημοσιογράφους; Ότι ήταν λάθος του ίδιου του ταμείου (ΕΤΑΠ-ΜΜΕ) που δεν είχε σταματήσει να χορηγεί το επίδομα όχι μόνο στη Λίνα Αλεξίου, αλλά σε όλους όσοι  λάμβαναν αντίστοιχο επίδομα, ενώ τα παιδιά τους είχαν ενηλικιωθεί και έχουν τελειώσει τις σπουδές τους;  Πόσοι θα διαβάσουν την ανακοίνωση-απάντηση που εξέδωσε η Λίνα Αλεξίου, προκειμένου να μάθουν ότι η ίδια έχει καταθέσει ένσταση στο Ταμείο, που δεν έχει απαντηθεί ακόμη, και πως κανείς από την εφημερίδα δεν μπήκε στον κόπο να της τηλεφωνήσει για να επιβεβαιώσει τα στοιχεία του ρεπορτάζ;

κλικ για μεγέθυνση

«Και όποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για “ειδήσεις και λαβράκια” μπορεί, αν θέλει, να έχει το πλήρες και έγκυρο ρεπορτάζ στο οποίο σκοπίμως δεν προχώρησε η Real News, δεδομένου ότι ο φερόμενος ως συντάκτης του “θέματος”, γνώριζε άσχετα και ασύνδετα με το θέμα γεγονότα, με πλείστες όσες λεπτομέρειες, τις οποίες “αξιοποίησε” επιλεκτικά και με συγκεκριμένη προσωπική στόχευση» καταλήγει χαρακτηριστικά η Λ. Αλεξίου στην ανακοίνωση της.

Γιατί όμως να ασχολούμαστε με λεπτομέρειες; Στον (σκληρό) δημοσιογραφικό κόσμο, όταν ένα θέμα εξυπηρετεί και δύο και τρεις διαφορετικούς εκδοτικούς σκοπούς, σίγουρα θα βρεθεί ένας τρόπος να δημοσιευτεί και να «χτυπηθεί» στο πρωτοσέλιδο. Προφανώς η συγκεκριμένη «είδηση» είναι πολύ καλή για να αγνοηθεί ή να αυτοαναιρεθεί πρωτοσέλιδα με «λεπτομέρειες», όπως για παράδειγμα με τη σημείωση πως είναι δουλειά του ταμείου να αφαιρέσει το επίδομα ή ότι πρόκειται για το δυσθεώρητο ποσό των… 28 ευρώ ανά τέκνο; Επίσης, αν ο δημοσιογράφος της Real News είχε κάνει το κόπο να κάνει μια μικρή έρευνα αντί να αναπαράγει όποιο έγγραφο του φύτεψαν, θα είχε μάθει ότι το ταμείο του ΕΔΟΕΑΠ είχε σταματήσει να δίνει το επίδομα όταν έπρεπε με βάση τη νομοθεσία, ενώ το ταμείο ΕΤΑΠ-ΜΜΕ  είχε ενσωματώσει το ποσό  μέσα στο οικογενειακό επίδομα δίχως να το αφαιρέσει όταν έπρεπε και ενώ ο δικαιούχος δεν είχε τη δυνατότητα να ελέγχει τι εμπεριέχεται.  Το  ίδιο ακριβώς έπραξε και με 400 ακόμα συνταξιούχους του ταμείου.

Το ερώτημα λοιπόν (και η πραγματική είδηση πίσω από την «είδηση») είναι για ποιο λόγο πρέπει η Λίνα Αλεξίου να μπει στο στόχαστρο; Για ποιο λόγο η Real News του κ. Χατζηνικολάου πιάνει με ένα σμπάρο τρία τρυγόνια; Πείτε μας καχύποπτους, αλλά ιδού κάποιοι λόγοι που πρόχειρα σκεφτήκαμε:

Για αντίποινα στα πρόστιμα που επιβάλλει το ΕΣΡ, του οποίου η Λ. Αλεξίου είναι αντιπρόεδρος. Ο Real FM είναι συχνά στο ποινολόγιο και, αν θέλετε να κερδίσουμε και χρόνο, εμείς θα συμφωνήσουμε ότι τα περισσότερα πρόστιμα είναι άδικα.

κλικ για μεγέθυνση

Για να πληγεί η κόρη της, Ζωή Κωνσταντοπούλου. Όχι μόνο γενικώς ως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κυρίως γιατί πρωτοστάτησε εκ μέρους της αντιπολίτευσης στο να μπλοκαριστεί τον Δεκέμβριο  στη Βουλή η τροπολογία που θα χάριζε πρόστιμα εκατομμυρίων ευρώ στους ολιγάρχες του πετρελαίου. Τροπολογία που μόλις την περασμένη βδομάδα κατάφεραν, με την πέμπτη προσπάθεια, να την περάσουν οι συγκυβερνώντες – αλήθεια αυτό το θέμα το «έπιασε» η Real News; Πετρέλαια, Βαρδινογιάννης, Star Channel, Νίκος Χατζηνικολάου, απλούς συνειρμούς κάνουμε…  (Σημείωση: στο βίντεο του UNFOLLOW 25 πηγαίνετε στο 2.03 και ακούστε. Αξίζει τον κόπο.)

Επίσης, η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι συνήγορος υπεράσπισης του UNFOLLOW στην αγωγή που υπέβαλε ο Δημήτρης Μελισσανίδης για ρεπορτάζ που αφορούσε το λαθρεμπόριο πετρελαίου. Είναι δικηγόρος του UNFOLLOW, το οποίο έχει καταπιαστεί ουκ ολίγες φορές με τη σκανδαλώδη συμφωνία πώλησης του ΟΠΑΠ, όταν σχεδόν κανείς άλλος δεν το έκανε. Πού κολλάει ο Δ. Μελισσανίδης με όλα αυτά; Πιθανότατα δεν θα κολλούσε πουθενά, αν δεν ανασύραμε από τη μνήμη μας ότι πέρυσι, όλως τυχαίως, υπήρξε ένα τραπέζι του Ν. Χατζηνικολάου με τον Δ. Μελισσανίδη σε γνωστή ψαροταβέρνα των βορείων προαστίων.  Ήταν το ίδιο διάστημα που παιζόταν η συμφωνία για τον ΟΠΑΠ, αν δεν κάνουμε λάθος.

Χαιρετίζουμε τη Real News για την ευαισθησία της στο μέγα σκάνδαλο των 28 ευρώ στη σύνταξη της Λίνας Αλεξίου. Είμαστε σίγουροι ότι αν τα mainstream media αρχίσουν να αντιμετωπίζουν με αντίστοιχη αυστηρότητα τα πεπραγμένα των ολιγαρχών του χρήματος και της κυβέρνησης, αν αντιμετωπίσουν με αντίστοιχο ζήλο και τα δισεκατομμύρια που χαρίζει δεξιά κι αριστερά ο Α. Σαμαράς και η παρέα του, ο κόσμος μας θα γίνει λίγο καλύτερος…

Ο κ. Χατζηνικολάου, όμως, που τόσο συχνά διαφημίζει τους δάσκαλους της δημοσιογραφίας με τους οποίους συνεργάστηκε, δεν θυμάται κάποιον από αυτούς να του είπε ποτέ ότι η πρώτη και απαράβατη αρχή σε ένα ρεπορτάζ είναι η διασταύρωση;

Τέλος, ο κ. Χατζηνικολάου και οι συνεργάτες του, που καθημερινά λένε τα ονόματα των χορηγών στις εκπομπές, δεν γνωρίζουν ότι αυτό είναι αντίθετο στο νόμο που υπάρχει; Αν δεν απατώμαι, αυτού του τύπου η διαφήμιση δεν τιμολογείται, άρα δεν έχει και αγγελιόσημο για τον πελάτη. Όχι τίποτε άλλο, απλά η Real News εμφανίζεται ως υπερασπιστής του ταμείου ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, το οποίο εισπράττει το αγγελιόσημο από τους διαφημιζόμενους.

Αλλά τι ρωτάμε τώρα; Εδώ ο κ. Χατζηνικολάου επιχαίρει διότι την «αποκάλυψή» του την υιοθέτησαν -τι έκπληξη!- ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Γιώργος Μουρούτης. Τέτοιος έλεγχος στην εξουσία!

unfollow.com.gr

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (στον Σπ.Κάραλη).

 

- Kύριε πρόεδρε, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την Τρίτη την ύπαρξη πρωτογενούς πλεονάσματος. Γιατί θεωρείται ότι πρόκειται για πλεόνασμα υποκρισίας;

"Μα δεν είναι ολοφάνερο; Η σπουδή τους να εμφανίσουν στο πλεόνασμα τις ληξιπρόθεσμες οφειλές αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία. Η δημιουργική λογιστική δεν ήταν ποτέ τόσο εξόφθαλμη. Αλλά το θέμα δεν είναι εκεί. Είχαμε προβλέψει από καιρό ότι μεταξύ τρόικας και κυβέρνησης δεν υπάρχει διαπραγμάτευση, αλλά συμπαιγνία και συνεννόηση. Το θέμα είναι ότι αυτό το πλεόνασμα βγήκε μέσα από την μηχανή του κιμά. Κατακρεούργησαν την κοινωνία και τώρα πανηγυρίζουν πάνω στα ερείπια. Κρύβουν από τον ελληνικό λαό και τους βουλευτές την συμφωνία που έκαναν. Τρεις ημέρες μετά τις ανακοινώσεις, ακόμα να πληροφορηθούμε πόσα ακριβώς έδωσαν για να λάβουν αυτό το προϊόν απάτης".



- Η εκτίμησή σας είναι ότι θα ακολουθήσουν νέα αντιλαϊκά μέτρα μετά τις ευρωεκλογές; Και πιθανόν ένα ακόμη Μνημόνιο;

"Είναι σαφές ότι δεσμεύτηκαν σε νέο μνημόνιο. Δεν θα επιτρέψουμε να μείνει κρυφό μέχρι την κάλπη. Με μνημονιακές κυβερνήσεις, η χώρα θα είναι δεμένη χειροπόδαρα για δεκαετίες. Αρκεί να διαβάσει κανείς μνημόνια και μεσοπρόθεσμα για να καταλάβει ότι αυτός ο εφιάλτης δεν έχει τέλος. Τι μας περιμένει; Παράταση της εισφοράς αλληλεγγύης για το 2015, εργασιακός μεσαίωνας, απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων. Και πολύ φοβάμαι ότι αυτή η επικοινωνιακή φούσκα της κυβέρνησης θα μετεξελιχθεί σε μία κερδοσκοπική φούσκα από τους γνωστούς-αγνώστους".



- Βλέπετε να υπάρχουν διαφοροποιήσεις βουλευτών της κυβερνητικής πλειοψηφίας.

"Αυτό έχει ήδη φανεί. Εγώ αυτό που μπορώ να σας πώ είναι ότι οι βουλευτές καλούνται να συνταχτούν με τη λαϊκή βούληση, και όχι με τις μνημονιακές επιταγές. Αν αυτό το κάνουν, και συνταχτούν με το λαό και όχι με το μνημόνιο εμείς θα το θεωρήσουμε θετικό. Εμείς τις διαφοροποιήσεις θα τις καλωσορίσουμε χωρίς δεύτερες σκέψεις. Διότι για μας πάνω απ’ όλα είναι η προάσπιση των συμφερόντων του κόσμου. Ούτως ή άλλως τα μέτρα αυτά θα καταψηφιστούν και θα τελειώσουν από το λαό στις 25 Μάη. Οπότε οι βουλευτές θα έχουν αυτή τη φορά και μια δεύτερη σκέψη. Θα συνταχτούν με τη λαϊκή επιθυμία ή με ένα πολιτικό κατεστημένο που έχει ήδη σηκώσει τη ταμπέλα : "Προσεχώς κατεδάφιση"



-Θεωρείτε ότι οι πρόσφατες κυβερνητικές παροχές απλώς, υπηρετούν καθαρά εκλογικούς σκοπούς;

"Αυτή η αθλιότητα είναι βγαλμένη μέσα από τις χειρότερες στιγμές του πελατειακού και ρουσφετολογικού συστήματος. Λένε ψέματα. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός ένα μήνα πριν έλεγε ότι θα μοίραζαν το 70% του πλεονάσματος, τώρα αυτό το ποσοστό είναι 17%. Επιλέγουν τους ένστολους, προσβάλλοντάς τους και ελπίζοντας να εξαγοράσουν την ψήφο τους δέκα μέρες πριν τις εκλογές. Και όλα αυτά, όταν καταρρέουν νοσοκομεία και κράτος πρόνοιας, όταν έχει στεγνώσει από ρευστότητα η αγορά. Η αυτογελοιοποίησή τους δεν έχει τέλος".


-Ωστόσο, η κυβέρνηση και αναφέρομαι στο κόμμα της ΝΔ, δείχνει να αντέχει στις δημοσκοπήσεις και να διατηρεί υψηλά ποσοστά. Τηρουμένων των αναλογιών φυσικά και σε σύγκριση με τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που κλήθηκε να πάρει. Ταυτόχρονα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καταφέρει να εμφανίσει τη δυναμική μιας ευρείας επικράτησης. Πως το σχολιάζετε;

"Καλλιεργείται σκοπίμως αυτό το κλίμα και αυτή η αίσθηση, αλλά δεν έχει καμιά επαφή με τη πραγματικότητα. Τα κυβερνητικά κόμματα καταρρέουν. Για αυτό και ήδη έχουν ξεκινήσει οι προσπάθειες διαχείρισης της ήττας τους. Για αυτό και εναγωνίως προσπαθούν να ανακαλύψουν και να στήσουν σχήματα που θα ανακόψουν την δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ, που απλά θα μετατρέψουν την συντριβή σε ήττα. Η μεγάλη τους ελπίδα είναι να μη πάει ο κόσμος στις κάλπες, για αυτό και προωθούν επικοινωνιακό σχέδιο "μεγάλης αποχής". Πιστεύω όμως δε θα τα καταφέρουν".


-Έρχεστε σε επαφή με τον κόσμο. Πρόσφατα επισκεφθήκατε τη Θράκη. Η πρόσληψή σας από τα μηνύματα που λαμβάνετε από αυτή την άμεση επαφή με την κοινωνία, ποια είναι;

"Η κοινωνία, όλες οι τάξεις και η νέα γενιά αναγνωρίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ την πολιτική δύναμη που δεν άφησε κανέναν μόνο του στην κρίση. Ταυτίζονται μαζί μας, ελπίζουν σε εμάς. Τα μηνύματα που λαμβάνουμε είναι αισιόδοξα και ενθαρρυντικά. Η πορεία που κάναμε όλα αυτά τα χρόνια, επιτρέπει στα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να έχουν άμεση επαφή με τους πολίτες. Από αυτούς, όμως, εμείς δεν ζητάμε ανάθεση, ζητάμε συμμετοχή. Είναι κρίσιμες και οι τρείς κάλπες. Καλούμε όλους τους δημοκράτες, τους προοδευτικούς, τους πατριώτες να έχουν το νου τους. Αυτή τη φορά δε ψηφίζουμε για κόμματα και πρόσωπα. Ψηφίζουμε για τη ζωή μας. Ψηφίζουμε για την Ελλάδα".


-Πιστεύετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κατακτήσει την αυτοδυναμία στις επόμενες εθνικές εκλογές;

"Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κατακτήσει την αυτοδυναμία. Όχι για να κάνει διαχείριση, ούτε για να αναπαράγει το παλιό μοντέλο άσκησης της εξουσίας. Θα είναι αυτοδύναμος ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ο λαός θα αποφασίσει να γίνει ισχυρός και να ανατρέψει το σύστημα διαπλοκής και διαφθοράς".


-Οι εθνικές εκλογές θα διεξαχθούν εντός του 2014; Διότι ο Αντώνης Σαμαράς υποστηρίζει ότι η κυβέρνησή του θα εξαντλήσει την τετραετία.

"Ούτε η ίδια η κυβέρνηση δεν πιστεύει ότι στέκεται στα πόδια της ακόμα. Γνωρίζει ότι έχει επέλθει η κοινωνική κατάρρευση και περιμένει την εκλογική της κατάρρευση. Ανάσες παίρνει από όσους θέλουν να ολοκληρωθεί το έγκλημα των μνημονίων. Το Μάη του 2014 διεξάγεται μια κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση. Το αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Μαΐου θα καθορίσει τις εξελίξεις. Η μεγάλη και καθαρή νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνδυασμό με τη σαφή αποδοκιμασία στα κυβερνητικά κόμματα, θα σημάνει την αρχή του τέλους της Κυβέρνησης Σαμαρά".


-Σε αυτή την περίπτωση, και με δεδομένη την εκτίμησή σας, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δημιουργήσει ένα ισχυρό ρεύμα, εκτιμάται ότι θα επιχειρηθεί να ανασχεθεί η πορεία του κόμματος σας;

"Το θέμα πλέον δεν είναι τι είναι διατεθειμένοι να κάνουν. Το θέμα είναι ότι ούτε η Αριστερά, ούτε ο λαός διατίθεται να "τσιμπήσει". Όσο κι αν προβοκάρουν. Το ακροδεξιό περιβάλλον του κ. Σαμαρά εξαντλήθηκε. Φάνηκε και στη Βουλή".


- Περιμένετε έξωθεν παρεμβάσεις;

"Νομίζω ότι πολλοί έχουν αρχίσει να συνηθίζουν στην ιδέα ότι επόμενη κυβέρνηση θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Και εντός και εκτός της χώρας".



-Την επίσκεψη της Άγκελα Μέρκελ στις αρχές Μαΐου την εντάσσεται στην προσπάθεια στήριξης της κυβέρνησης;

"Αναρωτιέμαι, πιστεύουν ότι θα τους κάνει καλό η παρουσία της εδώ και οι δηλώσεις στήριξης; Η κ. Μέρκελ, το Λαϊκό Κόμμα στο οποίο συμμετέχει η Νέα Δημοκρατία, είναι ο καθοδηγητής της λιτότητας, της φτωχοποίησης, της υποταγής στην ασυδοσία των αγορών. Είναι ο αυτουργός της συντριβής μίας κοινωνίας, της μεγαλύτερης ανθρωπιστικής κρίσης που γνώρισε ο τόπος μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο’.


-Θα δείτε τη Γερμανίδα καγκελάριο;


Πιστεύετε ότι θα ζητήσει να με δει;


- Στην περίπτωση όμως, που ζητήσει τι θα της λέγατε;

"Δεν θα έλεγα τίποτε λιγότερο από αυτά που λέω τέσσερα χρόνια τώρα. Η τραπεζική τους κρίση φορτώθηκε στους λαούς. Η λιτότητα δεν είναι φάρμακο, είναι φαρμάκι για την οικονομία. Οι εργαλειοθήκες τους και οι συνταγές τους είναι εγκληματικές. Το χρέος δεν είναι βιώσιμο και πρέπει να κουρευτεί το μεγαλύτερο μέρος του. Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει το τέλος του μνημονίου, σημαίνει έναρξη της πραγματικής διαπραγμάτευσης. Τέλος, θα της έλεγα ότι η Ελλάδα και η Ευρώπη συνολικά, δικαιούται την ίδια αντιμετώπιση που είχε η χώρα της το 1953. Και ότι ήρθε η ώρα να πάψουν να είναι οι μπαταχτσήδες της ιστορίας. Το κατοχικό δάνειο και οι πολεμικές πολεμικές επανορθώσεις είναι μια ανεκπλήρωτη ιστορική υποχρέωση που εμείς σύντομα θα διεκδικήσουμε με τον πιο επίσημο τρόπο".



- Κύριε πρόεδρε τον ερχόμενο Ιούλιο αν δεν κάνω λάθος γίνεστε 40 ετών. Γεννηθήκατε δηλαδή. τη χρονιά που ξεκινούσε η Μεταπολίτευση. Διάβασα σε μια πρόσφατη συνέντευξή σας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα δημιουργήσει τη νέα Μεταπολίτευση. Ήθελα να σας ρωτήσω καταρχάς, αν βλέπετε θετικά στη Μεταπολίτευση που τώρα, εν μέσω κρίσης, αντιμετωπίζετε σε γενικές γραμμές ιδιαίτερα αρνητικά;


"Επειδή ο δικομματισμός από το 1974 πρόδωσε τα όνειρα και τις ελπίδες ενός ολόκληρου λαού για δημοκρατία και δικαιοσύνη, δεν πρέπει να μηδενίζουμε τα πάντα. Ούτε να ξεχνάμε τι είχαμε πριν το 1974. Επειδή ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, διαπλοκή και οικονομικά συμφέροντα, οδήγησαν τον τόπο στην χρεοκοπία, δεν πρέπει να ξεχνάμε τις μεγάλες κατακτήσεις και τους αγώνες ολόκληρων γενιών".


- Και στη συνέχεια πως εννοείται τη νέα Μεταπολίτευση που , όπως ο ίδιος έχετε πει, πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά αυτής της νέας Μεταπολίτευσης σε αντιδιαστολή με την ιστορική περίοδο από το 1974 έως σήμερα, που όλα δείχνουν πως ολοκληρώνεται;


"Είναι η κατάλληλη στιγμή. Η κρίση δεν θα γίνει η μεγάλη ευκαιρία για τα συμφέροντα, θα γίνει η μεγάλη ευκαιρία για τον λαό. Μας δίνεται η δυνατότητα για την μεγάλη και δημοκρατική ανατροπή. Δημοκρατία ξανά. Να βάλουμε οριστικό τέλος στο πελατειακό κράτος και στο κράτος λάφυρο. Εμείς θέλουμε ένα άλλο κράτος. Δημοκρατικό, ανοιχτό, στην υπηρεσία των εργαζομένων, του λαού και της χώρας. Να χτίσουμε από την αρχή το κοινωνικό κράτος. Κυρίως όμως να κατοχυρώσουμε και να εμβαθύνουμε την λαϊκή συμμετοχή. Μόνο έτσι θα υπάρξει μία νέα χώρα, ένας δημόσιος τομέας που θα οικειοποιείται τα συλλογικά αγαθά και θα τα κάνει προσιτά στους πολίτες. Ερχόμαστε για να τα αλλάξουμε όλα. Και οι άνθρωποι θα είναι πάνω από τις αγορές και τα κέρδη των τραπεζών".


- Αν σας ρωτήσω αν είστε το νέο ΠΑΣΟΚ θα μου απαντήσετε "όχι". Οπότε, τι συνιστά ο ΣΥΡΙΖΑ; Ένα αριστερό κόμμα με στοιχεία από την παράδοση της ΕΑΜικής Αριστεράς, Ή έναν πολιτικό σχηματισμό που κινείται κάπως πιο αριστερά της κεντροαριστεράς; Ή κάτι άλλο;

"Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα πρωτοπόρο αριστερό πείραμα που μέσα σε λίγα χρόνια πέτυχε πάρα πολλά. Και τα πέτυχε επειδή είχε ενωτική αντίληψη, κινηματική δράση, ριζοσπαστικές προτάσεις. Και κυρίως γιατί χιλιάδες μέλη του έχτισαν ένα κόμμα των μελών, δημοκρατικό και εναλλακτικό. Μην μας συγκρίνετε με άλλα κόμματα, άλλων εποχών. Όσο για το ΕΑΜ, αυτή ήταν μια μοναδική και ανεπανάληπτη στιγμή για το λαό μας. Αν όμως, κάτι πρέπει να κρατήσουμε από το ΕΑΜ είναι να μη περιχαρακωθούμε. Το σύστημα μας θέλει περιχαρακωμένους, χωρίς συμμαχίες, χωρίς διεισδυτικότητα στις πλατιές μάζες. Για αυτό και κάνει δυο ειδών προπαγάνδα. Η μία ότι είμαστε ακραίοι. Η άλλη ότι είμαστε ενδοτικοί, έτοιμοι να γίνουμε ΠΑΣΟΚ. Αυτό είναι σκόπιμο. Συγκρίνει ανόμοια πράγματα, γιατί μας θέλει σαν το είδωλό του. Εμείς δεν θα τους κάνουμε την χάρη".


- Ποια είναι η γνώμη σας για την κινητικότητα που παρατηρείται στην κεντροαριστερά; Έχουμε την ΕΛΙΑ και από την άλλη πλευρά τον τρίτο πόλο της ΔΗΜΑΡ.

"Δεν υπάρχει κινητικότητα. Υπάρχει ανακύκλιση των ίδιων σχηματισμών και των ίδιων προσώπων που δημιούργησαν την κρίση και μετά με περίσσιο θράσος μας είπαν πως "όλοι φταίμε" και "μαζί τα φάγαμε". Το μόνο που της ενδιαφέρει είναι να μην χάσουν το ελάχιστο κομμάτι εξουσίας που τους έχει απομείνει. ΕΛΙΑ και 58, κεντροαριστερά στα λόγια- νεοφιλελεύθερη αντίληψη στην πράξη, υπηρετούν τα μνημόνια και το σύστημα της πολιτικής και οικονομικής διαπλοκής. Η ΔΗΜΑΡ είναι εγκλωβισμένη. Όσο δεν διαλέγει με ποια πλευρά είναι, τόσο θα βυθίζεται στην κρίση".



- Με τη ΔΗΜΑΡ δηλαδή, του πρώην συντρόφου σας Φώτη Κουβέλη δεν θα μπορούσε να υπάρξει σύγκλιση στην προοπτική κυβερνητικής συνεργασίας;

"Έχω πει ότι και αυτοδύναμος να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιδιώξει ευρύτερες συμμαχίες ως κυβέρνηση. Και με πρόσωπα και με πολιτικές κινήσεις. Αλλά προϋπόθεση για αυτό θα είναι η ριζική ανατροπή της σημερινής πολιτικής, η ρήξη με τον νεοφιλελευθερισμό. Προϋπόθεση θα είναι το τέλος του μνημονίου".



- Όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ και τον Ευάγγελο Βενιζέλο;

" Από αυτό το ιστορικό κόμμα έχει μείνει μόνο ο τίτλος. Και αυτός όχι για πολύ, ήδη προσπαθούν να τον κρύψουν. Ένα σοσιαλιστικό κόμμα που μετατράπηκε σε συνιστώσα της ΝΔ του Σαμαρά, δηλαδή συνιστώσα μιας διευρυμένης Πολιτικής Άνοιξης. Ε, δε στέκει όσο και να προσπαθήσει κανείς".



- Υπάρχουν όμως, και εσωκομματικά ζητήματα τα οποία είναι ανοιχτά και δημιουργούν πρόβλημα στην εκφορά του ενιαίου δημόσιου λόγου. Μιλήσατε πρόσφατα για κόμμα μελών και όχι αφελών. Είναι αφελής όποιος εκφράζει αμφιβολίες γι’ αυτή την Ευρωπαϊκή Ένωση; Την Ε.Ε. που τείνει να γίνει συνώνυμο του Γερμανικού - Τευτονικού εθνικισμού;

"Τις αποφάσεις μας τις διαμορφώνουμε συλλογικά και τις σεβόμαστε συνολικά. Η Ευρώπη για μας είναι το πεδίο της ταξικής πάλης, το πεδίο το πολιτικών ανταγωνισμών. Οικοδομούμε ένα διαρκώς διευρυνόμενο μέτωπο δυνάμεων απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό. Ακριβώς για να αποτρέψουμε τη Γερμανική Ευρώπη. Απάντηση στη Γερμανική Ευρώπη δεν είναι ένας νέος απομονωτισμός. Είναι η κοινή δράση και συντονισμένη πορεία της αριστεράς, των κινημάτων αλλά και ευρύτερων δυνάμεων στην Ευρώπη".



-Κύριε πρόεδρε η Ελλάδα, σε αυτή τη συγκυρία εμφανίζεται στο κέντρο ενός ιδιαίτερα αποσταθεροποιημένου γεωπολιτικού τόξου που ξεκινάει από τη Συρία , περνάει από την Τουρκία και την Κριμαία και καταλήγει στα Δυτικά Βαλκάνια. Που σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως αυριανή κυβέρνηση και εσείς ως πρωθυπουργός, πιθανόν να κληθείτε να αντιμετωπίσετε εκτός των μεγάλων ζητημάτων του χρέους και της ανθρωπιστικής κρίσης και εξίσου μείζονα θέματα εθνικής ασφαλείας . Είστε έτοιμοι;


"Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κληθεί να αντιμετωπίσει και αυτές τις δυσκολίες σε έναν κόσμο που αλλάζει με ταχύτητα, σε μία περιοχή που διακυβεύονται πολλά. Σας διαβεβαιώνω πως είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε όλες τις προκλήσεις. Όμως, σε αντίθεση με την σημερινή κυβέρνηση, αυτό θα το κάνουμε με γνώμονα το συμφέρον της χώρας και του λαού της. Η Ελλάδα δεν είναι οικόπεδο προς πώληση. Έχουμε ήδη σπαταλήσει μεγάλο μέρος της οικονομικής μας ισχύς αποδεχόμενοι ταπεινωτικούς όρους σε μια δανειακή Σύμβαση υποτέλειας. Έχουμε υποστεί ένα εξοντωτικό πρόγραμμα εσωτερικής υποτίμησης. Δεν έχουμε όμως χάσει ακόμα τη γεωπολιτική μας δυναμική. Η Ελλάδα μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο σε μια εύθραυστη περιοχή, όπως αυτή της ΝοτιοΑνατολικής Μεσογείου. Με μια ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική. Ως μια χώρα της Δύσης που δεν ακολουθεί όμως τυφλά τις εντολές της Δύσης. Αλλά αναπτύσσει με βάση τις δικές της αξίες, τα δικά της συμφέροντα, διμερείς σχέσεις με όλες τις σημαντικές δυνάμεις στη περιοχή. Με γνώμονα τη προώθηση της ειρήνης, της συνεργασίας, της ασφάλειας και της συνανάπτυξης. Έ, τίποτα από όλα αυτά δε μπορεί να γίνει με μια Ελλάδα χώρα υπό επιτροπεία, αποικία χρέους των πλεονασματικών χωρών της Ε.Ε. Αντιθέτως όλα μπορούν να γίνουν με λαϊκή κυριαρχία και αξιοπρέπεια".


- Πρόσφατα καταθέσατε άλλη μια επίκαιρη ερώτηση στον πρωθυπουργό για τις τράπεζες και την ανακεφαλοποίηση. Γιατί επιμένετε σε αυτό το θέμα;

"Γιατί η απόκτηση του ελέγχου των τραπεζών από ξένα κερδοσκοπικά funds, μετά την ανακεφαλαιοποίησή τους από το ΤΧΣ, θα έχει τεράστια αρνητική επιρροή στην άσκηση οποιασδήποτε πολιτικής εξόδου από τη κρίση. Ήδη έχουμε δαπανήσει αρκετά δις για να διατηρήσουμε τις τράπεζες εν ζωή. Εσχάτως χρεωθήκαμε άλλα 50 δις που συσσωρεύτηκαν στο δημόσιο χρέος για την ανακεφαλαιοποίησή τους μετά το καταστροφικό PSI. Και παρόλα αυτά, άλλος πληρώνει άλλος χαίρεται. Το χειρότερο όμως είναι ότι αν ισχύσουν οι όροι αύξησης ΜΚ που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, κινδυνεύουμε από την έφοδο κερδοσκοπικών fund, που έναντι ενός ευτελούς συνολικού τιμήματος θα αποκτήσουν τον ουσιαστικό έλεγχο των τραπεζών. Και το Δημόσιο θα έχει υποστεί ζημία στα υπενδεδυμένα κεφάλαια του στις τράπεζες, περίπου κατά 50%".



- Φοβάστε δηλαδή ότι θα ζημιωθεί εκ νέου το ελληνικό δημόσιο ;

"Φοβάμαι κάτι χειρότερο : ότι οι αγοραστές, έναντι πινακίου φακής, θα ελέγχουν το σύνολο σχεδόν της ιδιωτικής περιουσίας, των επιχειρήσεων, των ακινήτων, που ήδη σήμερα βρίσκεται υποθηκευμένο και με αδυναμία εξυπηρέτησης τόκων και δανείων, στα χαρτοφυλάκια των εν λόγω τραπεζών. Θα ελέγχουν με δυο λόγια την ελληνική οικονομία".



-Και πως αυτό μπορείτε να το αποτρέψετε;

"Καταρχάς οι αρμόδιοι να το αποτρέψουν είναι όσοι έχουν την αρμοδιότητα να ελέγχουν τη τήρηση των νόμων και να προασπίζουν το δημόσιο συμφέρον. Ο καθορισμός τιμής των νέων μετοχών σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο από την τιμή της ανακεφαλαιοποίησης, συνιστά έγκλημα όχι μόνο πολιτικής αλλά και ποινικής φύσης. Οι νομικοί γνωρίζουν ότι το έγκλημα αυτό ονομάζεται κακουργηματική απιστία και αφορά όλους τους εμπλεκόμενους. Από τα μέλη του Δ.Σ. του ΤΧΣ και τη διοίκηση της ΤτΕ, ως τον εποπτεύοντα υπουργό των οικονομικών. Και θέλω να επισημάνω ότι οι βαρύτατες αυτές ποινικές ευθύνες δεν αποσείονται από την αλλαγή των σχετικών διατάξεων για το ΤΧΣ, διότι δεν δημιουργείται νομιμότητα όταν ψηφίζονται διατάξεις για τη συγκάλυψη παράνομων πράξεων, από τις οποίες προκύπτει ζημία του Δημοσίου που είναι εκ των προτέρων γνωστή".   

Από syriza.gr

Για την Κωπαΐδα ρε γαμώτο! Του Κώστα Ζαχαριάδη.

Δημόσια Τηλεόραση (ΔΤ): «Στη Βουλή κατά τη συζήτηση επί των άρθρων του Νομοσχεδίου για τις καταργήσεις-συγχωνεύσεις φορέων του Δημοσίου καταργήθηκε ο φορέας διαχείρισης – αποξήρανσης Κωπαΐδας. Την σχετική πρόταση καταψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ. Να σημειώσουμε ότι η λίμνη Κωπαΐδα έχει αποξηρανθεί από το 1931»

Το συμπέρασμα που βγάζει αυτονόητα κάθε τηλεθεατής είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί την συνέχιση λειτουργίας ενός φορέα που δεν χρειάζεται να λειτουργεί εδώ και 83 χρόνια!!!
Αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ!
Θιασώτης του παλιού!
Οπαδός του άχρηστου!

Ας ρίξουμε όμως μια πιο προσεκτική ματιά…

Οι πρώτοι που αποξήραναν την λίμνη Κωπαΐδα, ήταν οι αρχαίοι κάτοικοι του Ορχομενού, οι Μινύες. Οι Μινύες τον 16ο αιώνα π.Χ. περίπου, πραγματοποιώντας εντυπωσιακά αρδευτικά έργα για την εποχή, κατάφεραν να αποξηράνουν την λίμνη. Για τον σκοπό αυτό δημιούργησαν μία σειρά από σήραγγες και καταβόθρες, διοχετεύοντας τελικά το νερό της λίμνης στον κόλπο της Λάρυμνας. Τα αρδευτικά αυτά έργα καταστράφηκαν μετά την παρακμή των Μινύων και την κάθοδο στην περιοχή των Βοιωτών. Στην καταστροφή των έργων συνέβαλαν και καταστρεπτικοί σεισμοί που σημειώθηκαν στην περιοχή. Έτσι σταδιακά στις αρχές του 13ου π.Χ αιώνα, η περιοχή πλημμύρισε πάλι και ξανασχηματίστηκε η λίμνη.

Τα έργα για την αποξήρανση της Κωπαΐδας άρχισαν την δεκαετία του 1880, ενώ το έργο ολοκληρώθηκε τελικά το 1931. Στην πρώτη φάση πραγματοποιήθηκαν αποστραγγιστικά έργα από γαλλική εταιρία κατά την περίοδο 1882-1886. Η Κωπαΐδα αποξηράνθηκε προσωρινά αλλά εξαιτίας της μείωσης της επιφάνειας του εδάφους της, που σημειώθηκε αμέσως μετά την αποξήρανση, η περιοχή πλημμύρισε ξανά τα επόμενα χρόνια. Τότε πραγματοποιήθηκαν νέα έργα από αγγλική εταιρία («Λίμνη Κωπαΐδος ΑΕ») τα οποία ολοκληρώθηκαν το 1931 και η λίμνη αποξηράνθηκε οριστικά. Με την αποξήρανση της λίμνης δημιουργήθηκαν 241.000 στρέμματα καλλιεργήσιμης γης. Το 1953 η περιοχή της Κωπαΐδας απαλλοτριώθηκε και ταυτόχρονα δημιουργήθηκε με το Ν.Δ. 2488/24-7-1953 ο Οργανισμός Κωπαΐδos (νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου) ο οποίος αντικατέστησε την αγγλική εταιρία και εφάρμοσε πρόγραμμα εναλλασσόμενων καλλιεργειών.

Πριν την αποξήρανση οι κάτοικοι γύρω από τη λίμνη ζούσαν φτωχικά. Καλλιεργούσαν τις λίγες εκτάσεις που υπήρχαν στις όχθες της λίμνης, αλλά η παραγωγή καταστρεφόταν πολλές χρονιές από τις πλημμύρες. Ακόμη ψάρευαν, κυνηγούσαν ή έβοσκαν γιδοπρόβατα, βόδια και γουρούνια.Με την αποξήρανση δόθηκαν μεγάλες εκτάσεις για εκχέρσωση και καλλιέργεια, πράγμα που άλλαξε και βελτίωσε τη ζωή του τόπου ριζικά. Άρχισαν να καλλιεργούνται περίπου 200.000 στρέμματα. Απασχολήθηκαν χιλιάδες εργατικά χέρια και έγινε μεγαλύτερης έκτασης καλλιέργεια περισσοτέρων προϊόντων.

Εκτός από το σιτάρι καλλιεργείται τώρα και βαμβάκι, αραβόσιτο, όσπρια, πεπόνια. Ταυτόχρονα αναπτύσσεται μεγαλύτερη κτηνοτροφία, όπου εκτρέφονται αιγοπρόβατα και βοοειδή. Μια άλλη πολύ σημαντική βελτίωση που επέφερε η αποξήρανση είναι αυτή στο θέμα της υγείας, όπου αρχίζει να μειώνεται αρχικά και να εξαφανίζεται στη συνέχεια, η ελονοσία που πριν κυριολεκτικά θέριζε τους κατοίκους.

Η κατάρριψη του μύθου που τεχνηέντως καλλιεργεί στο ρεπορτάζ της και η ΔΤ και άλλα μεγάλα media καθ υπόδειξη του κυβερνητικού επικοινωνιακού επιτελείου και κατά παράβαση όλων των κανόνων ενημέρωσης, δεοντολογίας και επιστημονικής αρτιότητας της είδησης, είναι εύκολη υπόθεση. Δεν χρειάζεται κανείς να ψάξει πολύ και σε βάθος για να ανακαλύψει ότι ο Οργανισμός Κωπαΐδας υπάρχει και δεν είναι σφραγίδα. Φυσικά, το αντικείμενό του δεν είναι η αποξήρανση της λίμνης. Αυτή έχει συντελεστεί από ογδοηκονταετίας. Ένα από τα αντικείμενα είναι η αποστράγγιση, όταν αποξεραίνεται μια περιοχή που για χιλιάδες χρόνια μαζεύονται και λιμνάζουν με φυσικό τρόπο ύδατα, όταν υπάρχει εκτεταμένη αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή, σίγουρα υπάρχει χώρος και λόγος για την ύπαρξη και λειτουργία ενός τέτοιου φορέα. Όποιος έχει την στοιχειώδη ευρωπαϊκή εμπειρία κατανοεί το αυτονόητο του επιχειρήματος αλλά και την επικοινωνιακή χυδαιότητα που επιχειρείται.

Λειτουργούσε μέχρι σήμερα άψογα και υποδειγματικά;

Προφανώς και όχι… Αλλά αυτό δεν αποτελεί ούτε επιχείρημα ούτε δικαιολογία για να κλείσει. Όταν δεν έχει γίνει αξιολόγηση δομών, όταν δεν έχουν καθοριστεί οι προβλεπόμενοι στόχοι, τότε, δεν μπορεί να αξιολογηθεί η απόδοση και να αποδοθούν ευθύνες ούτε και να γίνουν βελτιωτικές κινήσεις. Αυτό που επείγει να γίνει είναιεποπτεία, έλεγχος και εμπλοκή της τοπικής κοινωνίας. Να ολοκληρωθούν τα διαχειριστικά σχέδια στα υδατικά διαμερίσματα και ο οργανισμός Κωπαΐδας να προσαρμοστεί στα ευρωπαϊκά δεδομένα ώστε να διαχειριστεί αυτό το νευραλγικό για την τοπική κοινωνία και οικονομία ζήτημα για το οποίο είχε ιδρυθεί.Το κλείσιμο του Οργανισμού όμως, σε καμιά περίπτωση δεν θα λύσει τα προβλήματα, αντίθετα μάλλον, θα προκαλέσει άλλα. Σε καμία ευρωπαϊκή χώρα, σε καμία μη τριτοκοσμική οικονομία παγκοσμίως δεν κλείνουν τέτοιας φορείς διαχείρισης. Τους ιδρύουν!

Να γιατί σωστά ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε στην Βουλή αυτή τη μεθοδευμένη αθλιότητα, αλλά όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι άλλοι που την καταψήφισαν αποσιωπώνται … Γιατί;

*Ο Κώστας Ζαχαριάδης είναι βιολόγος περιβαλλοντολόγος, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ

Το συμπέρασμα που βγάζει αυτονόητα κάθε τηλεθεατής είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί την συνέχιση λειτουργίας ενός φορέα που δεν χρειάζεται να λειτουργεί εδώ και 83 χρόνια!!!
Αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ!
Θιασώτης του παλιού!
Οπαδός του άχρηστου!

Ας ρίξουμε όμως μια πιο προσεκτική ματιά…

Οι πρώτοι που αποξήραναν την λίμνη Κωπαΐδα, ήταν οι αρχαίοι κάτοικοι του Ορχομενού, οι Μινύες. Οι Μινύες τον 16ο αιώνα π.Χ. περίπου, πραγματοποιώντας εντυπωσιακά αρδευτικά έργα για την εποχή, κατάφεραν να αποξηράνουν την λίμνη. Για τον σκοπό αυτό δημιούργησαν μία σειρά από σήραγγες και καταβόθρες, διοχετεύοντας τελικά το νερό της λίμνης στον κόλπο της Λάρυμνας. Τα αρδευτικά αυτά έργα καταστράφηκαν μετά την παρακμή των Μινύων και την κάθοδο στην περιοχή των Βοιωτών. Στην καταστροφή των έργων συνέβαλαν και καταστρεπτικοί σεισμοί που σημειώθηκαν στην περιοχή. Έτσι σταδιακά στις αρχές του 13ου π.Χ αιώνα, η περιοχή πλημμύρισε πάλι και ξανασχηματίστηκε η λίμνη.

Τα έργα για την αποξήρανση της Κωπαΐδας άρχισαν την δεκαετία του 1880, ενώ το έργο ολοκληρώθηκε τελικά το 1931. Στην πρώτη φάση πραγματοποιήθηκαν αποστραγγιστικά έργα από γαλλική εταιρία κατά την περίοδο 1882-1886. Η Κωπαΐδα αποξηράνθηκε προσωρινά αλλά εξαιτίας της μείωσης της επιφάνειας του εδάφους της, που σημειώθηκε αμέσως μετά την αποξήρανση, η περιοχή πλημμύρισε ξανά τα επόμενα χρόνια. Τότε πραγματοποιήθηκαν νέα έργα από αγγλική εταιρία («Λίμνη Κωπαΐδος ΑΕ») τα οποία ολοκληρώθηκαν το 1931 και η λίμνη αποξηράνθηκε οριστικά. Με την αποξήρανση της λίμνης δημιουργήθηκαν 241.000 στρέμματα καλλιεργήσιμης γης. Το 1953 η περιοχή της Κωπαΐδας απαλλοτριώθηκε και ταυτόχρονα δημιουργήθηκε με το Ν.Δ. 2488/24-7-1953 ο Οργανισμός Κωπαΐδos (νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου) ο οποίος αντικατέστησε την αγγλική εταιρία και εφάρμοσε πρόγραμμα εναλλασσόμενων καλλιεργειών.

Πριν την αποξήρανση οι κάτοικοι γύρω από τη λίμνη ζούσαν φτωχικά. Καλλιεργούσαν τις λίγες εκτάσεις που υπήρχαν στις όχθες της λίμνης, αλλά η παραγωγή καταστρεφόταν πολλές χρονιές από τις πλημμύρες. Ακόμη ψάρευαν, κυνηγούσαν ή έβοσκαν γιδοπρόβατα, βόδια και γουρούνια.Με την αποξήρανση δόθηκαν μεγάλες εκτάσεις για εκχέρσωση και καλλιέργεια, πράγμα που άλλαξε και βελτίωσε τη ζωή του τόπου ριζικά. Άρχισαν να καλλιεργούνται περίπου 200.000 στρέμματα. Απασχολήθηκαν χιλιάδες εργατικά χέρια και έγινε μεγαλύτερης έκτασης καλλιέργεια περισσοτέρων προϊόντων.

Εκτός από το σιτάρι καλλιεργείται τώρα και βαμβάκι, αραβόσιτο, όσπρια, πεπόνια. Ταυτόχρονα αναπτύσσεται μεγαλύτερη κτηνοτροφία, όπου εκτρέφονται αιγοπρόβατα και βοοειδή. Μια άλλη πολύ σημαντική βελτίωση που επέφερε η αποξήρανση είναι αυτή στο θέμα της υγείας, όπου αρχίζει να μειώνεται αρχικά και να εξαφανίζεται στη συνέχεια, η ελονοσία που πριν κυριολεκτικά θέριζε τους κατοίκους.

Η κατάρριψη του μύθου που τεχνηέντως καλλιεργεί στο ρεπορτάζ της και η ΔΤ και άλλα μεγάλα media καθ υπόδειξη του κυβερνητικού επικοινωνιακού επιτελείου και κατά παράβαση όλων των κανόνων ενημέρωσης, δεοντολογίας και επιστημονικής αρτιότητας της είδησης, είναι εύκολη υπόθεση. Δεν χρειάζεται κανείς να ψάξει πολύ και σε βάθος για να ανακαλύψει ότι ο Οργανισμός Κωπαΐδας υπάρχει και δεν είναι σφραγίδα. Φυσικά, το αντικείμενό του δεν είναι η αποξήρανση της λίμνης. Αυτή έχει συντελεστεί από ογδοηκονταετίας. Ένα από τα αντικείμενα είναι η αποστράγγιση, όταν αποξεραίνεται μια περιοχή που για χιλιάδες χρόνια μαζεύονται και λιμνάζουν με φυσικό τρόπο ύδατα, όταν υπάρχει εκτεταμένη αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή, σίγουρα υπάρχει χώρος και λόγος για την ύπαρξη και λειτουργία ενός τέτοιου φορέα. Όποιος έχει την στοιχειώδη ευρωπαϊκή εμπειρία κατανοεί το αυτονόητο του επιχειρήματος αλλά και την επικοινωνιακή χυδαιότητα που επιχειρείται.

Λειτουργούσε μέχρι σήμερα άψογα και υποδειγματικά;

Προφανώς και όχι… Αλλά αυτό δεν αποτελεί ούτε επιχείρημα ούτε δικαιολογία για να κλείσει. Όταν δεν έχει γίνει αξιολόγηση δομών, όταν δεν έχουν καθοριστεί οι προβλεπόμενοι στόχοι, τότε, δεν μπορεί να αξιολογηθεί η απόδοση και να αποδοθούν ευθύνες ούτε και να γίνουν βελτιωτικές κινήσεις. Αυτό που επείγει να γίνει είναιεποπτεία, έλεγχος και εμπλοκή της τοπικής κοινωνίας. Να ολοκληρωθούν τα διαχειριστικά σχέδια στα υδατικά διαμερίσματα και ο οργανισμός Κωπαΐδας να προσαρμοστεί στα ευρωπαϊκά δεδομένα ώστε να διαχειριστεί αυτό το νευραλγικό για την τοπική κοινωνία και οικονομία ζήτημα για το οποίο είχε ιδρυθεί.Το κλείσιμο του Οργανισμού όμως, σε καμιά περίπτωση δεν θα λύσει τα προβλήματα, αντίθετα μάλλον, θα προκαλέσει άλλα. Σε καμία ευρωπαϊκή χώρα, σε καμία μη τριτοκοσμική οικονομία παγκοσμίως δεν κλείνουν τέτοιας φορείς διαχείρισης. Τους ιδρύουν!

Να γιατί σωστά ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε στην Βουλή αυτή τη μεθοδευμένη αθλιότητα, αλλά όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι άλλοι που την καταψήφισαν αποσιωπώνται … Γιατί;

*Ο Κώστας Ζαχαριάδης είναι βιολόγος περιβαλλοντολόγος, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.

 http://www.matrix24.gr/

Μία από τις Χειρότερες Ιστορίες Ρατσισμού στην Ελλάδα. Της Μαρίας Λούκα. Φωτογραφίες: Αλ. Κάτσης

Τον Ουαλίντ τον ήξερα μέσα από μια φωτογραφία. Εκείνη τη φρικτή εικόνα που έκανε το γύρω του κόσμου μια μέρα του Νοεμβρίου το 2012. Ήταν πεσμένος σ’ ένα δέντρο με μια αλυσίδα στο λαιμό, σε ημιλιπόθυμη κατάσταση και με το πρόσωπο του παραμορφωμένο από τα χτυπήματα.

 

Πέρασαν 1,5 χρόνια από εκείνο το Σάββατο που ζήτησε τα δεδουλευμένα του από το αφεντικό του και βρέθηκε αλυσοδεμένος επί ώρες σ’ ένα στάβλο να τον βασανίζουν, να τον απειλούν και να τον προσβάλλουν τέσσερα άτομα μαζί διασκεδάζοντας. «Σε έχω δέσει όπως δένουν τις καμήλες στην Αίγυπτο», «Είναι η τελευταία σου μέρα, θα σε θάψω εκεί που είσαι» του έλεγαν. Δύσκολο να το χωρέσει το μυαλό σου. Εύκολα όμως βρέθηκαν εκείνοι οι δικαστικοί λειτουργοί που άφησαν ελεύθερους με περιοριστικούς όρους τους δράστες. Την Τρίτη ο Ουαλίντ έφυγε πάλι απογοητευμένος από το δικαστήριο του Πειραιά. Η δίκη πήρε για δεύτερη φορά αναβολή. Θα πρέπει να περιμένει ξανά μέχρι τις 10 Ιουνίου.




Τον βρήκα στη Σαλαμίνα, εδώ που έφτασε πριν 3,5 χρόνια από την Αίγυπτο, αφήνοντας μια γυναίκα και δύο παιδιά στην πατρίδα του για να αναζητήσει δουλειά, και που έμελλε να γίνει ο τόπος του μαρτυρίου του. Είχε αυτή την ευγένεια του ανθρώπου που είναι εξοικειωμένος με την προσβολή και την αδιαφορία και δείχνει ευγνωμοσύνη όταν του συμπεριφέρεσαι με σεβασμό. Στο ραντεβού μας ήρθαν και μερικοί φίλοι και συμπατριώτες του. Από τότε που κακοποιήθηκε τον έχουν στο νου τους και προσπαθούν να τον βοηθήσουν. Είναι θυμωμένοι. «Πες μου, υπήρχε περίπτωση ένας ξένος να χτυπήσει μ’ αυτό τον τρόπο έναν Έλληνα και να μην βρισκόταν στη φυλακή από την πρώτη μέρα;» με ρωτάνε.
«Δούλευα στο φούρνο 12 ώρες τη μέρα επί ένα χρόνο και τέσσερις μήνες. Από τις 4:30 το πρωί μέχρι το μεσημέρι ή το απόγευμα. Μου έδιναν 800 ευρώ και δεν είχα ασφάλιση, γιατί δεν είχα χαρτιά. Μου μιλούσαν συχνά άσχημα. Κορόιδευαν τη θρησκεία μου, το χρώμα μου, τη γλώσσα μου αλλά εγώ έβαζα το κεφάλι κάτω γιατί ήθελα να βγάλω ένα κομμάτι ψωμί για τα παιδιά μου. Έχω δύο μικρά κοριτσάκια στην Αλεξάνδρεια.» μου λέει με σπαστά ελληνικά.




Σήμερα είναι άνεργος. Δεν ξαναδούλεψε μετά το βασανισμό του. Δε βρίσκει δουλειά γιατί οι δυνατότητες του είναι πια πολύ περιορισμένες και οι καιροί ζόρικοι. Μπορεί πλέον τα σημάδια από τα χτυπήματα να έχουν φύγει αλλά του άφησαν κουσούρια. Έχασε την όραση του στο αριστερό μάτι, το αριστερό του πόδι δεν το πατάει καλά και έχει ακόμα αίμα στα νεφρά του. «Πονάω  καμιά φορά. Άσε που από το άγχος και την ταλαιπωρία έπαθα ζάχαρο και παίρνω φάρμακα». Τον ρωτάω αν μπορεί να γίνει εγχείρηση στο μάτι του. «Δεν ξέρω γιατί δεν έχω λεφτά και δε ρώτησα» απαντά.
Τότε που τον έπιασαν το αφεντικό του, ο γιος του και δύο φίλοι τους, πέρα από τα υπόλοιπα, του έκλεψαν 12.350 ευρώ. Ήταν οικονομίες μηνών που είχε μαζέψει αυτός και κάποιοι συμπατριώτες του για να τα στείλουν στις οικογένειες τους στην Αίγυπτο. Απ’ αυτά επέστρεψαν μόνο 5.920 ευρώ. Τα υπόλοιπα ,όπως ομολόγησε με μεγάλη κυνικότητα ο δράστης, τα χρησιμοποίησε για να πληρώσει το ενοίκιο του μαγαζιού και να καλύψει διάφορα έξοδα. Όπως μου εξηγούν οι φίλοι του, γιατί ο ίδιος ντρέπεται, ο Ουαλίντ δεν έχει πλέον καθόλου λεφτά. Έχει περιορίσει τα τηλεφωνήματα στην οικογένεια του στην Αίγυπτο γιατί κοστίζουν ακριβά οι κάρτες και όταν πρέπει να πάει στον Πειραιά για κάποια δουλειά, περπατάει με τα πόδια μέχρι το  ferry boat.
 

«Όποτε με βρίσκει από τότε με βρίζει. Δυο φορές που με πέτυχε τυχαία, με απειλούσε. Την πρώτη φορά σταμάτησε με το αμάξι μόλις με είδε και μου φώναζε πως αν δε φύγω από τη χώρα θα με στείλει πεθαμένο στην Αίγυπτο. Τη δεύτερη φορά ήταν μαζί με άλλους δύο φίλους του σε ποδήλατα και μου είπαν πάλι να σηκωθώ να φύγω γιατί αλλιώς θα με βρουν νεκρό. Πήγα στην Αστυνομία και κατήγγειλα το γεγονός. Δεν είχα λεφτά να πληρώσω το παράβολο για να κάνω μήνυση και έγινε εισαγγελική παραγγελία. Μου είπαν οι αστυνομικοί να μην ανησυχώ. Στο δικαστήριο πάλι ήταν προκλητικός».
Ο ιδιοκτήτης του φούρνου, πρώην δημοτικός σύμβουλος, αντιδήμαρχος στα Αμπελάκια και δράστης της κακοποίησης εις βάρος του Ουαλίντ,  συνελήφθη αλλά δεν προφυλακίστηκε. Κυκλοφορεί ελεύθερος και ανοίγει καθημερινά το μαγαζί του, αφού πλήρωσε τα νοίκια που χρωστούσε με τα λεφτά του Ουαλίντ. Του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για αρπαγή, ληστεία, απρόκλητη σωματική βλάβη, προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας και απασχόληση αλλοδαπού χωρίς άδεια παραμονής.
 


Η μητέρα του Ουαλίντ όταν είδε τις φωτογραφίες του κακοποιημένου γιου της στην τηλεόραση, πήγε να τρελαθεί. Μόλις κατάφερε να φτιάξει τα χαρτιά του  - τις πρώτες μέρες μετά το γεγονός τον έστειλαν στην Πέτρου Ράλλη για απέλαση - ταξίδεψε στην Αίγυπτο για να τον δουν και να ηρεμήσουν. «Θα μείνω εδώ, όχι μόνο μέχρι να γίνει το δικαστήριο αλλά και μετά. Να αποδείξω στον κόσμο ότι αγάπησα την Ελλάδα. Αυτοί ήταν κακοί , όχι όλος ο κόσμος. Φοβάμαι όμως μήπως δε βρω το δίκιο μου. Κάθε φορά που παίρνει αναβολή το δικαστήριο απελπίζομαι. Ακόμα δε μπορώ να κοιμηθώ»
 


Μαζί του είναι ο Μοχάμετ. Τον είχε βρει το πρωί της Κυριακής μαζί με άλλους δύο Έλληνες, μόλις κατάφερε να δραπετεύσει και να βγει  στο δρόμο. «Εκείνο το βράδυ δεν ήρθε σπίτι και θορυβηθήκαμε. Πήγαμε να τον βρούμε στη δουλειά και ο φούρναρης έκανε τον ανήξερο. Τον ψάχναμε όλο το βράδυ. Την Κυριακή το πρωί, είδα στο δρόμο μια γυναίκα να φωνάζει. Σταμάτησα και είδα τον Ουαλίντ. Στην αρχή δεν τον αναγνώρισα. Το πρόσωπο του ήταν μελανιασμένο και πρησμένο. Κάθονταν φοβισμένος δίπλα στο δέντρο».
Ο Μοχάμετ είναι μάρτυρας στη δίκη και ανησυχεί μήπως με τις συνεχείς καθυστερήσεις, λήξει η άδεια του και δεν προλάβει να καταθέσει. Η Σταυρούλα Κοκλιώτη, η δικηγόρος του, προσπαθεί να τους καθησυχάσει. «Τον Ιούνιο πιστεύω ότι θα γίνει και θα τελειώσουμε»
 
 
Στο δικαστήριο είχαν συγκεντρωθεί την προηγούμενη φορά μέλη του τοπικού πυρήνα της Χρυσής Αυγής. Ρώτησα τον Ουαλίντ αν η οικογένεια έχει σχέση με τη Χρυσή Αυγή. «Δεν ξέρω. Γίνεται όμως κάποιος που δεν είναι ρατσιστής να κάνει αυτή την πράξη;» απαντάει. Έχει δίκιο. Λίγη σημασία έχει αν κάποιος είναι οργανωμένο μέλος σ’ ένα αποδεδειγμένα νεοφασιστικό μόρφωμα. Αυτό που έχει σημασία είναι ο εκφασισμός της κοινωνίας. Το χε γράψει πολύ ωραία και σχεδόν προφητικά ο Μάνος Χατζιδάκις: « Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενισχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του… Και το κακό ελλοχεύει χωρίς προφύλαξη, χωρίς ντροπή»
Παγκόσμια Μέρα κατά του Ρατσισμού και η Ελλάδα την τιμά μετρώντας πτώματα στο Αιγαίο, στοιβάζοντας ανθρώπους στην Αμυγδαλέζα, με τροπολογίες που τιμωρούν το θύμα και με πρωτοσέλιδα που χαρακτηρίζουν τις χαμένες ζωές ως «λαθραίες». Θα βρεθούν ίσως δυο – τρεις εκπρόσωποι της Πολιτείας να πουν μερικές τετριμμένες ατάκες σε κάποια ημερίδα ή επιτροπή. Η δημοκρατία – έτσι δε λένε; -   δεν αντανακλάται στον καθρέφτη αλλά στο βλέμμα του «Άλλου». Και το βλέμμα του Ουαλίντ έχει μόνο φόβο. «Δε μου αρκεί μόνο να του επιβληθεί μια ποινή. Θέλω να μάθουν πως ζούμε. Να φτιαχτεί ένας νόμος που θα προστατεύει τους μετανάστες». Έτσι μας αποχαιρετά. Αυτή την εικόνα θέλω να κρατήσω. Αγκαλιά με τους φίλους του στο λιμάνι την ώρα που σουρουπώνει.

http://www.vice.com/gr

Ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού.

21/03/2014

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Ρατσισμού, ο ΣΥΡΙΖΑ υπενθυμίζει ότι ο αγώνας ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία είναι πιο επίκαιρος από ποτέ. Όχι μόνο για λόγους ανθρωπισμού ή υποστήριξης γενικώς των “διαφορετικών”. Αλλά γιατί ήδη πριν από την κρίση, πάνω στα σώματα των μεταναστών και των προσφύγων δοκιμάστηκε μια πολιτική αγριανθρωπισμού και υπερεκμετάλλευσης, που συνδυάζει την κατάργηση εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων με την αστυνομική βία και την κρατική αυθαιρεσία, αλλά και την ανοχή στη ναζιστική βία της Χρυσής Αυγής μέχρι πρότινος.

H πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή, και η απόπειρα θεσμοποίησης της ατιμωρησίας για τη ρατσιστική βία που ασκούν κρατικά όργανα, συνοψίζει το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις. Την ίδια στιγμή, ορίζει πολλαπλά καθήκοντα για τους δημοκρατικούς πολίτες απέναντι σε μια κυβέρνηση που επενδύει στον ρατσισμό, για να ανακτήσει το έδαφος που χάνει λόγω της εγκληματικής λιτότητας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ υπενθυμίζει ότι η χώρα χρειάζεται μια καινούρια μεταναστευτική πολιτική. Μια πολιτική στον αντίποδα της παράνομης αποτροπής προσφύγων στα σύνορα, της συγκάλυψης εγκλημάτων όπως αυτό στο Φαρμακονήσι, της παράνομης μαζικής και επ' αόριστον κράτησης μεταναστών σε στρατόπεδα, της στέρησης της ελληνικής ιθαγένειας από χιλιάδες παιδιά που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν εδώ. Αλλά και στον αντίποδα της κυνικής αδιαφορίας για “την Ευρώπη”, όταν πρόκειται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, διά της απόλυτης ευθυγράμμισης με “την Ευρώπη”, όταν αυτή υπαγορεύει τείχη για τους ξένους φτωχούς. Αυτή η νέα μεταναστευτική πολιτική είναι υπόθεση μιας κυβέρνησης της Αριστεράς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχει στις αυριανές κινητοποιήσεις που διοργανώνουν αντιρατσιστικές και μεταναστευτικές οργανώσεις.

Το σχέδιο του Μαξίμου για να «ψαλιδίσει» την αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ. Του Δημήτρη Μπεκιάρη.

Τον κίνδυνο της ολοκληρωτικής συντριβής στις επικείμενες ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές εκλογές αντιμετωπίζουν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, με τις δημοσκοπικές έρευνες και τους αναλυτές να συμφωνούν στο γεγονός ότι πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ καταγράφει καθαρή πρωτιά, η οποία θα διευρύνεται, όσο συνεχίζεται η μνημονιακή πολιτική και όσο βαθαίνει η κρίση. Σε αυτή τη βάση τα επιτελεία των κομμάτων Σαμαρά – Βενιζέλου σε συνεργασία με τα δομημένα συμφέροντα θέτουν ένα βασικό στόχο: Να μην καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση στις επόμενες εθνικές εκλογές, όποτε και αν αυτές διενεργηθούν.

Στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν διαμορφωθεί δύο ομάδες, οι οποίες διατυπώνουν διαφορετικές προσεγγίσεις και θέσεις αναφορικά με το πότε πρέπει ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς να προσφύγει στις κάλπες. Η πρώτη εισηγείται ότι πρέπει οι βουλευτικές εκλογές να διενεργηθούν πριν από τις ευρωεκλογές, ώστε να μειωθεί το μέγεθος της εκλογικής συντριβής, ενώ η δεύτερη εισηγείται την εξάντληση της τετραετίας. Όπως και να έχει η ήττα της Νέας Δημοκρατίας είναι προδιαγεγραμμένη, όχι, όμως, και το μέγεθος της, όπως τουλάχιστον πιστεύουν στο πρωθυπουργικό επιτελείο.

Ταυτόχρονα η διαπλοκή, τα επιχειρηματικά και εκδοτικά συμφέροντα, αλλά και τα ευρωπαϊκά κέντρα που στηρίζουν την συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, θεωρούν ότι αφού δεν είναι δυνατόν να αποτραπεί η τελική εκλογική επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ, τότε πρέπει να διασφαλιστεί ο μη σχηματισμός αυτοδύναμης κυβέρνησης, αλλά και να περιοριστούν οι δυνατότητες για αναζήτηση κυβερνητικών εταίρων από την πλευρά του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πιθανά επόμενα βήματα αυτής της στρατηγικής είναι είτε να πιεστεί ο ΣΥΡΙΖΑ να συγκυβερνήσει με κάποια από τις μνημονιακές πολιτικές δυνάμεις, είτε μπροστά σε ένα πιθανό αδιέξοδο σχηματισμού κυβέρνησης να επιβληθεί για ένα διάστημα τεχνοκράτης, δοτός πρωθυπουργός ο οποίος θα συνεχίσει μετά τους Παπανδρέου, Παπαδήμο και Σαμαρά το καταστροφικό πρόγραμμα.

Η γενικότερη στρατηγική των μνημονιακών κέντρων και παράκεντρων εξουσίας περιλαμβάνει κυρίως «το ψαλίδισμα» της αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ είτε μέσω της φθοράς του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης μέσω των προπαγανδιστικών μηχανισμών της κυβέρνησης και των χαλκείων, είτε μέσω της… παροχολογίας. Κατά πόσο, όμως, μία ελληνική κυβέρνηση σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και βαθειάς ύφεσης είναι δυνατόν να υπόσχεται παροχές;;; Και κατά πόσο μπορούν κάποια τμήματα του ελληνικου λαού να μην πέσουν θύματα της κυβερνητικής ψευδολογίας, δήθεν παροχολογίας και προπαγάνδας;;; Ας δούμε, όμως, τι υπόσχεται η κυβέρνηση.

 

Παροχές

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που στα δημοσιογραφικά γραφεία δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι ο Αντώνης Σαμαράς θα προσφύγει άμεσα σε εκλογές εξαιτίας της παροχολογίας που αναπτύχθηκε και αναπτύσσεται το τελευταίο χρονικό διάστημα. Σε φιλοκυβερνητική ενημερωτική ιστοσελίδα μεγάλης επισκεψιμότητας δημοσιεύτηκε ρεπορτάζ με τίτλο: «Μυρίζουν εκλογές – Μοιράζουν 700 εκατ. Ευρώ σε ευπαθείς ομάδες». Διοχετεύοντας έντεχνα την κυβερνητική «γραμμή» η συγκεκριμένη φιλοκυβερνητική ιστοσελίδα συνέδεσε την παροχολογία με την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος αναφέροντας: «Υψηλόβαθμος αξιωματούχος του υπουργείου Οικονομικών, έχοντας λάβει τα νεώτερα στοιχεία από το πεδίο της Γενικής Κυβέρνησης- κυρίως από Ταμεία και νοσοκομεία- εκτίμησε ότι το πρωτογενές πλεόνασμα του 2013 θα είναι τελικά πάνω από 1 δισ. ευρώ, ξεπερνώντας κατά πολύ τις επίσημες προβλέψεις για 813 εκατ. Ευρώ». Παράλληλα υπουργοί της κυβέρνησης όπως οι Χρήστος Σταϊκούρας, Αδωνις Γεωργιάδης και Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος κατέστησαν δηλωτική την πρόθεσή τους να διαθέσουν περίπου 17,5 εκατ. ευρώ που έχουν καταθέσει στον ειδικό λογαριασμό οι κατηγορούμενοι για μεγάλα σκάνδαλα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.

Ταυτόχρονα στο σχεδιασμό της κυβέρνησης εντάσσεται η επαναφορά των ειδικών μισθολογίων σε παλαιότερα επίπεδα, δεδομένου ότι έχουν ήδη υπάρξει συνεχόμενες αποφάσεις και αντισυνταγματικές περικοπές ειδικών μισθολογίων. Τα ειδικά μισθολόγια αφορούν σε ένστολους, διπλωμάτες, πανεπιστημιακούς, γιατρούς και δικαστές. Υπενθυμίζεται ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, στο πλαίσιο συζήτησης στη βουλή είχε δηλώσει ότι θα διαθέσει το πρωτογενές πλεόνασμα στους χαμηλοσυνταξιούχους και στους ένστολους. Η συγκεκριμένη εξαγγελία υποκρύπτει πολιτικές σκοπιμότητες, καθώς στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν πλήρη επίγνωση ότι τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας στο πάλαι ποτέ προνομιακό πεδίο των σωμάτων ασφαλείας και του στρατού συρρικνώνονται και υπάρχει μεγάλη μετακίνηση ψηφοφόρων προς τη Χρυσή Αυγή, η οποία στις δημοσκοπήσεις είναι τρίτο κόμμα και σύμφωνα με όσα αναφέρουν δημοσκόποι σε off the record συζητήσεις, θα μπορούσε να έρθει και δεύτερο στις ευρωεκλογές.

Σε ότι αφορά στα ειδικά μισθολόγια, αν και δεν έχει τοποθετηθεί ακόμη ο νέος διευθυντής μισθών του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, ωστόσο σύμφωνα με πληροφορίες έχει ήδη επιλεγεί για αυτή τη θέση κάποιος ακραιφνής μνημονιακός διευθυντής μισθολογίου, ο οποίους θα αναζητήσει τα κονδύλια για αυξήσεις στα ειδικά μισθολόγια. Ταυτόχρονα θα μεθοδεύσει τον απόλυτο έλεγχο των ειδικών μισθολογίων από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.

Και το ΕΣΠΑ στο κόλπο

Με την ανεργία να καλπάζει προς τα επίπεδα του «κοινωνικού κραχ», ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε τις προάλλες 440.000 ευκαιρίες απασχόλησης απασχόλησης για νέους και άνεργους για την επόμενη διετία με σκοπό την ανάσχεση της ανεργίας. Μάλιστα, όπως δήλωσε κάθε νέος θα κολλήσει το πρώτο του ένσημο. Ωστόσο η εξαγγελία αυτή δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, δεδομένου ότι στους 240.000 ανασφάλιστους νέους θα παρέχονται συμβουλευτικές υπηρεσίες για το τι μπορούν να κάνουν ανάλογα με τα προσόντα τους δηλαδή κοινωφελή εργασία, ασφάλιση, εκπαίδευση, ή κατάρτιση. Το σχέδιο αφορά την ένταξή τους όταν θα υπάρχει κενή θέση.

Εντυπωσιακό είναι το γεγονός μόνο από την κοινωφελή εργασία, δηλαδή όχι πάνω από 25.000 νέοι (σχετικές δηλώσεις Ρομπόλη), θα έχουν ένσημα κάτι που είναι ιδιαίτερα δύσκολο ωστόσο να επιτευχθεί μέσα στη διετία 2014-2015. Επιπλέον μια από τις πλέον δαπανηρές πτυχές των κυβερνητικών εξαγγελιών είναι οι συμβουλευτικές υπηρεσίες. Το κόστος των συμβουλευτικών υπηρεσιών μόνο για το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Εγγύησης για τη Νεολαία έχει προϋπολογιστεί στα 42.000.000 και περιλαμβάνει την παροχή εξατομικευμένων σχεδίων ενεργοποίησης των ανέργων. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι υπάρχουν μόνο 600 σύμβουλοι στον ΟΑΕΔ για 1,5 εκατομμύριο ανέργους, γεγονός το οποίο θα δημιουργήσει την αναγκαιότητα να δοθούν σχετικές αρμοδιότητες σε διαπλεκόμενες κρατικοδίαιτες εταιρείες.

Με λίγα λόγια ο Αντώνης Σαμαράς εξήγγειλε 440.000 θέσεις για ωφελούμενους και όχι εργαζόμενους. Ωφελούμενους για πέντε μήνες με συνολικές απολαβές 2000€, τα οποία μπορεί να εισπράξουν ακόμη και μετά από ένα έτος. Ο αριθμός των ωφελούμενων θα βαφτιστεί «προσλήψεις» και θα χρησιμοποιηθεί ως «τεκμήριο» ανάσχεσης της ανεργίας με χαλκευμένα στοιχεία μέσω του συστήματος της ΕΡΓΑΝΗΣ, το οποίο προσμετρά ως μη ανέργους χιλιάδες εργαζόμενους με μια ή και δύο ώρες εργασίας την εβδομάδα.

Ιδού! Του Γιάννη Μακριδάκη.

Ο καπιταλισμός και ο καταναλωτισμός μεταναστεύουν κι αυτοί, ανατολικά όμως, διότι ετοιμάζουν τις οικονομικές συνθήκες και προπορεύονται των εξαθλιωμένων δυτικών μεταναστών που έπονται σε λίγο.

Διαβάστε την παρακάτω είδηση και θα τα κατανοήσετε ΌΛΑ. Θα νιώσετε απολύτως τι ακριβώς συνέβη πριν από δεκαετίες και πώς το αντίστροφο συμβαίνει τώρα, εδώ και μερικά χρόνια.

Θα καταλάβετε ότι η μηχανή όποτε θέλει γρανάζια αναλώσιμα τα καλεί ως σειρήνα και όποτε μπουκώνει τα πετάει ωσάν τα απορρίμματα που πετούσαν αυτοί τόσα χρόνια. Θα καταλάβετε πολύ καλά πώς μεταλλάχθηκε ο άνθρωπος σε καταναλωτής στη Δύση και πώς έρχεται η ώρα του να αφήσει τα εγκόσμια έτσι, ως αριθμός που δεν βγαίνει, ως καταναλωτής, ή να ξαναγίνει άνθρωπος - άλλος δρόμος δεν υπάρχει.

Θα ψυχανεμιστείτε τι θα πάθουν οι Κινέζοι στο άμεσο και απώτερο μέλλον, πώς εντός ολίγου χρόνου θα μεταλλαχθούν σε αριθμούς καταναλωτές κι αυτοί και πώς θα τους ξεράσει ύστερα το ίδιο σύστημα, όχι μετά από δεκαετίες όπως έγινε στη Δύση αλλά πολύ πιο γρήγορα τώρα, διότι είναι ήδη αργά για το σύστημα.

Θα επιβεβαιώσετε ότι ο καπιταλισμός και ο καταναλωτισμός μεταναστεύουν κι αυτοί, ανατολικά όμως, διότι ετοιμάζουν τις οικονομικές συνθήκες και προπορεύονται των εξαθλιωμένων δυτικών μεταναστών που έπονται σε λίγο, αλλά ακόμα και τώρα δεν έχουν καταλάβει τίποτα ως απαίδευτοι που είναι από το σύστημα και ανιστόρητοι, καμώνονται τους εθνικιστές και πνίγουν μετανάστες.

Θα καταλάβετε καλά ότι ήρθε η ώρα της άλλης μισής αμόρφωτης ανθρωπότητας να γίνει «πολιτισμένη», να αποκτήσει χοληστερίνη και καρκίνους, να δει σαπιοκοιλιές στο κορμί της, να σκλαβώσει τη ζωή της σε τσιμέντα και μεροκάματα, σε σουπερμάρκετ για βόλτα τα Σαββάτα, να γίνει γελοίο στέλεχος πολυεθνικής ή επιχειρηματίας πετυχημένος, που θα τρώει ό,τι του δίνουν συσκευασμένο για να μην προλάβει να πάρει σύνταξη, να «ζήσει» γενικώς κι αυτή, η άλλη μισή ανθρωπότητα, εις βάρος των έως πρότινος καταπιεστών της, με ό,τι αυτό σημαίνει για τις πρώην καταναλωτικές και «ανεπτυγμένες» χώρες, για το περιβάλλον τους, τους πόρους και τους κατοίκους των, προφανώς και για το ζήτημα της «λαθρο»μετανάστευσης η οποία σύντομα θ’ αλλάξει πορεία κι αυτή και θα ακολουθήσει το χρήμα.

Τέλος, θα δείτε πεντακάθαρα ότι ο καταναλωτής και το σύστημα οδεύουν στο τέλος τους το οριστικό, αφού μια Κίνα με 53% αστών καταναλωτών ήδη και με 60% σύντομα, σημαίνει ότι το 70% της «ανθρωπότητας» είναι καταναλωτές, ζουν δίχως καμίαν ευθύνη παρά μόνον την κυκλοφορία του χρήματος καταναλώνοντας, ζουν δίχως να φέρουν καμίαν απολύτως ευθύνη για τη ζωή τους, για την υγεία τους, για τους απογόνους τους και για τον πλανήτη που τους ζει, ζουν δίχως να νιώθουν καμίαν ευθύνη για την αναπλήρωση των φυσικών πόρων που καταναλώνουν ωσάν ο πλανήτης να είναι άπειρος, ζουν παράγοντας απορρίμματα κάθε είδους και «καταναλώνοντας» μαζικής παραγωγής χημικές τροφές όπως όλα τα κοτόπουλα κλωβοστοιχίας, ζουν έχοντας αφήσει την Ευθύνη για το κάθε τι στο Σύστημα που τους καλεί στο γήπεδό του, τις πόλεις, όποτε τους χρειάζεται, και τους πεθαίνει ύστερα μόλις του γίνουν βάρος και του δημιουργήσουν κρίση ως αριθμοί, όχι πια ως άνθρωποι, Άνθρωποι ήσαν όσο ζούσαν με τη Γη και την Ευθύνη.

Ένας πλανήτης, ένα οικοσύστημα το οποίο κατοικείται από ανθρώπους στην πλειονότητά τους Ανεύθυνους Καταναλωτές, που κάνουν ανακύκλωση οι πιο υπεύθυνοι απ’ αυτούς (!!!) δεν έχει μέλλον έτσι. Προφανώς και ο Θάνατος του Καταναλωτή έρχεται Μαζικός, Τρομακτικός και Άγουρος, για να έρθει η Ισορροπία.

Διαβάστε λοιπόν την παρακάτω είδηση:

Κίνα: Αφήστε τα χωριά, ελάτε στις πόλεις
Ένα φιλόδοξο σχέδιο αστυφιλίας με στόχο την τόνωση της βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης μέσω της εγχώριας ζήτησης θέλει να εφαρμόσει η Κίνα, προκειμένου να ωθήσει περισσότερους πολίτες της χώρας που ζουν σήμερα σε επαρχιακές, κυρίως αγροτικές, περιοχές να μεταναστεύσουν σε μικρότερα και μεγαλύτερα αστικά κέντρα.
Η κυβέρνηση της Κίνας ανακοίνωσε την Κυριακή ότι επιθυμεί να αυξήσει το ποσοστό του εγχώριου πληθυσμού που ζει στα αστικά κέντρα στο 60% έως το 2020, από 52,6% το 2012.

Το πρόγραμμα αυτό θα επιτρέψει σε περίπου 90 εκατομμύρια ανθρώπους να μετακινηθούν στις πόλεις και να εξασφαλίσουν θέσεις εργασίας, οι οποίες θα είναι καλύτερα αμειβόμενες από αυτές που κατέχουν σήμερα, κυρίως θέσεις εργασίας στον αγροτικό τομέα.

Το κινεζικό πρόγραμμα αστυφιλίας υπολογίζει ότι οι πολίτες που ζουν στις πόλεις δαπανούν 3,6 φορές περισσότερα χρήματα από ό,τι οι άνθρωποι στις επαρχίες, όπου η βασική τους ασχολία -η γεωργία- στηρίζεται στις κρατικές επιδοτήσεις.
Από το 2012 περισσότεροι Κινέζοι ζουν σε πόλεις, ωστόσο πολλοί δεν έχουν εγγραφεί επισήμως στα δημοτολόγια και δεν έχουν πρόσβαση σε κοινωνικές υπηρεσίες.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

thepressproject.gr