Για ένα κομμάτι ψωμί. Του Νίκου Πέππα*

Στις αυτοδιοικητικές εκλογές ας σκεφτούμε αυτά τα παιδιά, τα δικά μας παιδιά, ας γυρίσουμε την πλάτη στους Μαυρογιαλούρους με τα δίμηνα και τα τρίμηνα και ας στείλουμε ένα μήνυμα ότι η αξιοπρέπεια και το μέλλον των παιδιών μας αξίζει πολύ περισσότερο από ένα κομμάτι ψωμί 
Το δρομολόγιο ενός πολίτη κοινό στους περισσότερους δήμους της Μνημονιακής Ελλάδας 40 μέρες πριν της δημοτικές εκλογές. Ουρές έξω από τα δημαρχεία για μια θέση ωφελούμενου, ουρές για εγγραφή στα κοινωνικά παντοπωλεία, μιας και τώρα οι καλοσυνάτοι δήμαρχοι ξεπερνούν με ευκολία την γραφειοκρατία, ουρές για ένα κομμάτι ψωμί. Οι τοπικοί άρχοντες, ζώντας οι περισσότεροι μέρες ανεξαρτησίας, αφαιρούν επιμελώς από τα site τους φωτογραφίες του παρελθόντος, τότε που μια χειραψία με τον υπουργό αμέσως γινόταν προεκλογικό φέιγ-βολάν.
Μεγαλωμένος στης γειτονιές του Θριασίου Πεδίου δεν ξεχνώ την πρόταση που κυριαρχούσε τόσα χρόνια για όσους ξέφευγαν από την πολιτική γραμμή, "άστον την τελευταία βδομάδα θα έρθει ο βουλευτής και θα τους μαντρώσει". Και όντως ο βουλευτής ερχόταν, έστηναν ένα τραπέζι σε ένα κεντρικό μαγαζί και καλούσαν τους παραστρατημένους. Αρκούσε ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη, μια ερώτηση αν τα παιδιά βρήκαν καμιά δουλειά και μια έωλη υπόσχεση, "ας τελειώσουμε με το καλό της εκλογές και μετά πέρνα από το γραφείο μου, α φέρε και ένα βιογραφικό του παιδιού…" Και ω του θαύματος, ο παραστρατημένος έβρισκε τον δρόμο του, απολογούταν ότι θα αμαρτήσει για τελευταία φορά για τα παιδιά του για ένα κομμάτι ψωμί!
Δεν έχουν περάσει χρόνια μόλις τρία, ο βουλευτής για να έρθει χρειάζεται και δύο διμοιρίες ΜΑΤ, προτιμά να μένει στο σπιτάκι του και να βγαίνει μόνο όταν χρειάζεται να σηκώσει το χεράκι του για να μας σώσει. Ο δήμαρχος από την άλλη έγινε ανεξάρτητος, δεν τον θέλει δίπλα του αυτές της μέρες άλλα τον ευγνωμονεί, γιατί μέσω του Περιφερειάρχη του έστειλε τριάντα δίμηνα με 360 ευρώ τον μήνα. Γνωστή και η αριθμητική πράξη, τριάντα οικογένειες με τέσσερα άτομα η καθεμία, εκατόν είκοσι ψήφοι από τον κύριο βουλευτή !!! Αν προχωρήσουμε λίγο την πράξη τα 360 ευρώ σε μία τετραμελή οικογένεια είναι τρία ευρώ την μέρα στο κάθε μέλος και εσύ σκέφτεσαι, "τουλάχιστον για δύο μήνες θα έχουμε ένα κομμάτι ψωμί".
Το κομμάτι της Δυτικής Αττικής η πίσω αυλή των Αθηνών όπως συνηθίζουν να λένε οι πολιτευτές της, μαραζώνει από την ανεργία, την πρωτοφανή περιβαλλοντική υποβάθμιση και την παντελή έλλειψη κοινωνικών δομών, μιας που και αυτές που υπήρχαν πλέον υπολειτουργούν.Τα στοιχεία του ΟΑΕΔ μας δείχνουν ότι 14χρονα παιδιά σταματούν το σχολειό τους και γράφονται στης ατέλειωτες λίστες ανεργίας. Σε αυτές της εκλογές ας σκεφτούμε αυτά τα παιδιά, τα δικά μας παιδιά, ας γυρίσουμε την πλάτη στους Μαυρογιαλούρους με τα δίμηνα και τα τρίμηνα και ας στείλουμε ένα μήνυμα ότι η αξιοπρέπεια και το μέλλον των παιδιών μας αξίζει πολύ περισσότερο από ένα κομμάτι ψωμί.
*Συντονιστής ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αττικής.
left.gr 
07.04.2014