Του Νίκου Παππά*
Άρθρο στην Εφημερίδα των Συντακτών.
Κυριακή, 16 Νοεμβρίου 2014.
Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης που παρουσίασε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει
καθορίσει την ατζέντα και τις πολιτικές εξελίξεις του φθινοπώρου.
Πρόκειται για ένα σχέδιο που παρεμβαίνει για την ανθρωπιστική κρίση,
αναζωογονεί την εσωτερική αγορά και τη μεσαία τάξη. Είναι απόλυτα
ανταγωνιστικό με το σχέδιο του Μνημονίου, το οποίο επιμένει στη
δογματική λογική ότι εάν καταστρέψουμε τα πάντα σ’ αυτή τη χώρα, θα
βρεθούν επενδυτές απ’ έξω να ‘ρθουν να μας αγοράσουν φτηνά, να
δημιουργηθούν μετά δουλειές και κάποια στιγμή να υπάρξει και εισόδημα
για τους ανθρώπους που μένουν στο περιθώριο.
Αυτή η προοπτική, αυτή η υπόσχεση κάθε άλλο παρά μπορεί να καθησυχάσει το διαρκώς διευρυνόμενο φάσμα των συμπολιτών μας που ζουν στο όριο και κάτω από το όριο της φτώχειας. Η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση στον δείκτη κοινωνικής δικαιοσύνης, όπως έδειξε η μελέτη του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή.
Και το πρόγραμμα του Μνημονίου μαζί με τα προαπαιτούμενα έρχεται να εγγυηθεί ότι η χώρα μας θα βρίσκεται στην τελευταία θέση για την επόμενη δεκαετία. Εκεί βρίσκεται η ρίζα της πολιτικής απομείωσης των κυβερνητικών κομμάτων και η πηγή των ευρημάτων των πρόσφατων δημοσκοπήσεων.
Στον αντίποδα, η δικαίωση των θέσεων που η Αριστερά έχει εδώ και καιρό διατυπώσει για την ουσία της κρίσης και την ευρωπαϊκή της διάσταση, είναι λογικό να διευρύνει τα όρια της πολιτικής και εκλογικής της επιρροής. Ετσι, ταυτόχρονα με τη μετατόπιση μεγάλων κομματιών του εκλογικού σώματος υπάρχουν και μετατοπίσεις στο πολιτικό σκηνικό.
Η ΔΗΜΑΡ έχει αποφασίσει ότι η χώρα χρειάζεται κυβέρνηση χωρίς τη Ν.Δ. και έχει διακόψει τον διάλογο με το ΠΑΣΟΚ. Πολιτικές κινήσεις της Αριστεράς στήριξαν την υποψηφιότητα Τσίπρα για την Κομισιόν.
Βουλευτές, κόμματα και πολιτικές κινήσεις έχουν διατυπώσει την άποψη ότι η κυβέρνηση Σαμαρά δεν πρέπει να συνεχίσει τον βίο της. Πολιτικές δυνάμεις, κινήσεις και ανεξάρτητοι βουλευτές έδωσαν το «παρών» στις θεματικές πρωτοβουλίες για διαβούλευση που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Αυτή η θετική κινητικότητα επιβάλλεται να οδηγήσει στην επίτευξη και εμβάθυνση κοινής δράσης, κοινών πρωτοβουλιών και συμμαχιών με όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς, αλλά και με πρόσωπα και δυνάμεις που προέρχονται από άλλους πολιτικοϊδεολογικούς χώρους, ριζοσπαστικοποιούνται, δοκιμάζονται σε πρωτοβουλίες και κοινούς αγώνες και μετατοπίζονται. Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, «όχι αυτά που θέλουμε αλλά αυτά που μπορούμε», μπορεί να γίνει η βάση συσπείρωσης ευρύτερων δυνάμεων που θα συμπήξουν μια αυτοδύναμη εκλογική συμμαχία.
Μια τέτοια συμμαχία, με ισχυρό προγραμματικό υπόβαθρο, θα αντέξει και τις προσπάθειες του συστήματος Σαμαρά να την αποτρέψει, αλλά και σχεδιασμούς από σκοτεινούς κύκλους που αισθάνονται το έδαφος να τρέμει κάτω από τα πόδια τους.
Η Αριστερά πλέον είναι έμπειρη, ισχυρή και ξέρει να κερδίζει. Είναι μια δύναμη ηγεμονική, που όχι μόνο πείθει για την ορθότητα των θέσεών της αλλά που καταφέρνει να συγκροτεί πλειοψηφίες για να τις κάνει πράξη. Ο Σαμαράς μπορεί να κερδίσει μόνο κάποιον που θα συμπεριφερθεί ως «σκαντζόχοιρος». Και σκαντζόχοιρος δεν υπάρχει.
* Ο Νίκος Παππάς είναι ο Διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή η προοπτική, αυτή η υπόσχεση κάθε άλλο παρά μπορεί να καθησυχάσει το διαρκώς διευρυνόμενο φάσμα των συμπολιτών μας που ζουν στο όριο και κάτω από το όριο της φτώχειας. Η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση στον δείκτη κοινωνικής δικαιοσύνης, όπως έδειξε η μελέτη του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή.
Και το πρόγραμμα του Μνημονίου μαζί με τα προαπαιτούμενα έρχεται να εγγυηθεί ότι η χώρα μας θα βρίσκεται στην τελευταία θέση για την επόμενη δεκαετία. Εκεί βρίσκεται η ρίζα της πολιτικής απομείωσης των κυβερνητικών κομμάτων και η πηγή των ευρημάτων των πρόσφατων δημοσκοπήσεων.
Στον αντίποδα, η δικαίωση των θέσεων που η Αριστερά έχει εδώ και καιρό διατυπώσει για την ουσία της κρίσης και την ευρωπαϊκή της διάσταση, είναι λογικό να διευρύνει τα όρια της πολιτικής και εκλογικής της επιρροής. Ετσι, ταυτόχρονα με τη μετατόπιση μεγάλων κομματιών του εκλογικού σώματος υπάρχουν και μετατοπίσεις στο πολιτικό σκηνικό.
Η ΔΗΜΑΡ έχει αποφασίσει ότι η χώρα χρειάζεται κυβέρνηση χωρίς τη Ν.Δ. και έχει διακόψει τον διάλογο με το ΠΑΣΟΚ. Πολιτικές κινήσεις της Αριστεράς στήριξαν την υποψηφιότητα Τσίπρα για την Κομισιόν.
Βουλευτές, κόμματα και πολιτικές κινήσεις έχουν διατυπώσει την άποψη ότι η κυβέρνηση Σαμαρά δεν πρέπει να συνεχίσει τον βίο της. Πολιτικές δυνάμεις, κινήσεις και ανεξάρτητοι βουλευτές έδωσαν το «παρών» στις θεματικές πρωτοβουλίες για διαβούλευση που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Αυτή η θετική κινητικότητα επιβάλλεται να οδηγήσει στην επίτευξη και εμβάθυνση κοινής δράσης, κοινών πρωτοβουλιών και συμμαχιών με όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς, αλλά και με πρόσωπα και δυνάμεις που προέρχονται από άλλους πολιτικοϊδεολογικούς χώρους, ριζοσπαστικοποιούνται, δοκιμάζονται σε πρωτοβουλίες και κοινούς αγώνες και μετατοπίζονται. Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, «όχι αυτά που θέλουμε αλλά αυτά που μπορούμε», μπορεί να γίνει η βάση συσπείρωσης ευρύτερων δυνάμεων που θα συμπήξουν μια αυτοδύναμη εκλογική συμμαχία.
Μια τέτοια συμμαχία, με ισχυρό προγραμματικό υπόβαθρο, θα αντέξει και τις προσπάθειες του συστήματος Σαμαρά να την αποτρέψει, αλλά και σχεδιασμούς από σκοτεινούς κύκλους που αισθάνονται το έδαφος να τρέμει κάτω από τα πόδια τους.
Η Αριστερά πλέον είναι έμπειρη, ισχυρή και ξέρει να κερδίζει. Είναι μια δύναμη ηγεμονική, που όχι μόνο πείθει για την ορθότητα των θέσεών της αλλά που καταφέρνει να συγκροτεί πλειοψηφίες για να τις κάνει πράξη. Ο Σαμαράς μπορεί να κερδίσει μόνο κάποιον που θα συμπεριφερθεί ως «σκαντζόχοιρος». Και σκαντζόχοιρος δεν υπάρχει.
* Ο Νίκος Παππάς είναι ο Διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου