Ανακοίνωση 25-09-2013 του Τμήματος Τοπικής Αυτοδιοίκησης, του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Μάνδρας Ειδυλλίας, για την πορεία προς τις Δημοτικές Εκλογές.

 

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014 αποτελούν κορυφαία πολιτική μάχη, είτε προηγηθούν οι βουλευτικές εκλογές, είτε όχι. Με την αλλαγή συσχετισμών και την επικράτηση νέων δυνάμεων , η τοπική  Αυτοδιοίκηση μπορεί και πρέπει,  μέσα σε αυτή τη συγκυρία, να αποτελέσει πολύτιμο πυλώνα αντίστασης και αλληλεγγύης, κοινωνικής - παραγωγικής ανασυγκρότησης και δημοκρατίας, ανεξάρτητα από το ποια είναι η Κυβέρνηση του τόπου.

Επιπλέον, σε περίπτωση που έχουν προηγηθεί εθνικές εκλογές και δεν υπάρχει διάδοχη μνημονιακή κυβέρνηση, θα είναι πολύτιμη η συνδρομή της στην υλοποίηση ενός προγράμματος οικονομικής, κοινωνικής ανόρθωσης, παραγωγικής και οικολογικής ανασυγκρότησης, χωρίς καθυστερήσεις και υπονομεύσεις.

Υπάρχουν, ασφαλώς, τα σχέδια της μνημονιακής συμπαράταξης, για «χαλαρή» αυτοδιοικητική ψήφο και  για επικράτηση απολίτικων , εσχάτως “ακομμάτιστων” αλλά βολικών ψηφοδελτίων. Θα πρέπει να ματαιωθούν, έτσι και αλλιώς και ειδικά μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια που θέτει το μνημόνιο: Πολιτικό και αυτοδιοικητικό πρέπει να συμβαδίσουν.

Έχουμε, από την αρχή, ταχθεί απέναντι στο Πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Επειδή, μεταξύ άλλων,  επιβάλλει ετερόκλητες  τεχνητές συνενώσεις δημοτικών ενοτήτων, περιορίζει τη συμμετοχή των δημοτών , καταργεί τις προϋποθέσεις αυτοδιοίκησης, συντηρεί και επαυξάνει το συγκεντρωτικό, αδιαφανές και πρωθυπουργικό σύστημα εξουσίας. Επειδή τελικά αποσκοπεί στην αυταρχική αναδιάρθρωση της κρατικής διοίκησης, χωρίς αυτοδιοίκηση και στη δραστική περιστολή του κοινωνικού κράτους, με μαζικές απολύσεις εργαζομένων.

Αντιτείνουμε πως οι Δήμοι πρέπει να γίνουν συνδιαμορφωτές και διαχειριστές του κοινωνικού κράτους. Με αρμοδιότητες στο σύνολο των τομέων που αφορούν κοινωνικές δράσεις – κοινωνική συνοχή, χωροταξία, περιβάλλον, χρήσεις γης, τοπική ανάπτυξη, σχέσεις διοικητικής μορφής δημοσίου – πολίτη. Συγκροτημένους,  στη βάση οργανικών κοινωνικο-οικονομικών και πολιτιστικών ενοτήτων, με υψηλό βαθμό εσωτερικής χωρικής συνοχής.

Γνωρίζουμε πως ο δήμος Δήμος Μάνδρας Ειδυλλίας, γνήσιο τέκνο του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» , συγκροτήθηκε προς εξυπηρέτηση πελατειακών αναγκών των τοπικών παραγόντων, χωρίς κριτήρια  σχετικά με την κοινωνική δομή, την ιστορική συνέχεια, την αναπτυξιακή προοπτική, τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών και την γεωφυσική διαμόρφωση. Αποτελεί  μία παραλυμένη και λυμφατική διοικητική ενότητα,  της οποίας η διοίκηση, πέρα από την άτεγκτη εφαρμογή μνημονιακών πολιτικών, έχει να επιδείξει πλήρη απραξία ως προς την εκτέλεση έργων υποδομής, επιμέλεια ως προς την απαξίωση της συμμετοχής των δημοτών, την πολιτική επιλογή του μαρασμού των δημοτικών κοινοτήτων, την αδιαφορία για τη διαρκή «αποξήλωση» τοπικών δημόσιων υπηρεσιών  και την αποδοχή δυσμενών προοπτικών για το φυσικό και ιστορικό περιβάλλον και την διαχείριση των ορεινών όγκων,  με την μελλοντική εφαρμογή του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αττικής.

Η σημερινή δημοτική αρχή έχει επικεντρώσει σε μία αδιάκοπη επικοινωνιακή μεγέθυνση του  “έργου“ της, στη συστηματική εκμετάλλευση αποσπασματικών δράσεων ελεημοσύνης σε είδος , χωρίς τα χαρακτηριστικά  οργανωμένης κοινωνικής αλληλεγγύης και  στη διοργάνωση εκδηλώσεων συχνότατα με υποβαθμισμένο περιεχόμενο. Έχει «επενδύσει», δε, σε ειδικό γραφείο προσλήψεων, στο οποίο χειρίζεται, μεταξύ άλλων,  τις συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου,  σε πελατειακή κατεύθυνση και με αδιαφάνεια, ο υιός Δημάρχου.

Ο Δήμος Μάνδρας Ειδυλλίας  δεν χρειάζεται  ανάλογου τύπου διάδοχη κατάσταση. Δε χρειάζεται καν εναλλαγή διοικήσεων παλαιού τύπου. Χρειάζεται αλλαγή προσανατολισμού από το επουσιώδες στο ουσιαστικό. Από το μνημονιακό στο κοινωνικό.  Από την κινητοποίηση για επικοινωνιακή εκμετάλλευση  και το πελατειακό,  στη μέριμνα και την πρόβλεψη.  Έχει ανάγκη τη βούληση και το σχεδιασμό για έργα υποδομής, έχει ανάγκη τη βελτίωση της καθημερινότητας των δημοτών.

Σε αυτή τη φάση δεν αρκούν οι παρατάξεις της τυπικής διαχείρισης, των μικρών και μεγάλων «δεσμεύσεων» και «εξυπηρετήσεων», του αθροίσματος επίδοξων παραγόντων κάθε λογής, των ευλογημένων από αναδόχους έργων και προμηθειών.

Στον αντίποδα αυτών, προβάλλουμε την ανάγκη για αυτοδιοικητικό σχήμα πλατύ, ανοιχτό,  με σαφή αντιμνημονιακά, ριζοσπαστικά, δημοκρατικά, οικολογικά και αντιφασιστικά χαρακτηριστικά. Αναζητούμε, δε, τις δυνατότητες συγκλίσεων και συμμαχιών με τοπικές κοινωνικές δυνάμεις, συλλογικότητες, κινήματα και προσωπικότητες, για τη δημιουργία μιας ευρείας συσπείρωσης, με άξονα την απόρριψη των μνημονίων και του «Καλλικράτη», την υπεράσπιση του κοινωνικού κράτους, των δημόσιων αγαθών , των δημόσιων υποδομών, της δημοκρατίας, της διαφάνειας και της αξιοκρατίας.

Όλοι συμβολισμοί, τα χαρακτηριστικά, οι διακηρύξεις, η ηθική και οι αξίες της ευρείας αυτής συσπείρωσης για το Δήμο Μάνδρας Ειδυλλίας, δε μπορούν παρά να βρίσκονται σε αρμονία και όχι σε αντίθεση με την πορεία, τις αξίες και τη δράση των μελών της, στο χρόνο, ειδικά εκείνων που κατείχαν δημόσια αξιώματα. 

25-09-2013

Τμήμα Τοπικής Αυτοδιοίκησης, του ΣΥΡΙΖΑ Μάνδρας Ειδυλλίας 

Κατασταλτική πνευματικότητα. Του Ν. Σκοπλάκη.

Οι οργανικοί διανοούμενοι του νεοφιλελευθερισμού καθιέρωσαν μια κεντρική πολιτισμική λειτουργία για κοινωνικό έλεγχο και κοινωνική κατανάλωση: ότι η «μάζα είναι μια μάζα χειρισμών». Και επειδή καμιά γενική πίστη στρατιωτικού τύπου δεν μακροημερεύει χωρίς τη μεταφυσική της έκδοση, αυτή η κεντρική πολιτισμική λειτουργία του νεοφιλελευθερισμού υπερασπίζεται την ηγεμονία της ως «πνευματικότητα» τώρα που άρχισαν τα δύσκολα, τα σύνθετα και τα τρικυμιώδη. «Δεν χρησιμοποιούν, σήμερα όπως και χθες, τη δημοκρατική κόπωση, τη ναυτία απέναντι στο κενό, τη σύγχυση απέναντι στην παραλυσία σαν προσχήματα για μια νέα ιστορική κατάσταση έκτακτης ανάγκης, η οποία απαιτεί έναν καινούργιο καταπιεστικό αυταρχισμό, ενοποιητικό των ανθρώπων που έγιναν πελάτες και καταναλωτές ενός συστήματος, μιας αγοράς, μιας συγκεντροποιημένης περιστολής;», είχε αναρωτηθεί ο Μανουέλ Βάσκεθ Μονταλμπάν το 1995, σχετικά με την «πνευματικότητα» του νεοφιλελεύθερου συντηρητισμού.
Κατά την προηγούμενη εικοσαετία, η μάζα χειρισμών συμπεριλάμβανε μεσσιανικούς μύθους καταναλωτικής δικαιοσύνης, επικολυρικές εγκλήσεις και techno-μποέμ ζωγραφιές μιας θολής κληρονομιάς που έπρεπε να εγγραφούν στην πολιτιστική βιομηχανία, οράματα και θαύματα ανάτασης, τα οποία «κάποια στιγμή» θα έβρισκαν κι αυτά τα καψερά τη δικαίωσή τους, κάπου στο βάθος της γραμμικής προόδου, του μη-χοίρου που γι' αυτό ήταν βέλτιστος, του «πρώτ' απ' όλα να κάνουμε καλά τη δουλειά μας». Τώρα που το πρωτογενές δημοκρατικό αίτημα και η κοινωνική δυσαρέσκεια κουρταλούν απαγορευμένες θύρες, δεν αρκεί ο μυθολογικός χαρακτήρας για να παραμείνει η μάζα «μάζα χειρισμών». Οι χειρισμοί πρέπει να αποκτήσουν κατασταλτική λειτουργία. Όλες οι κατασταλτικές λειτουργίες, όμως, συνεπάγονται και ολίγη επιστράτευση. Έτσι, η χαμαιλεόντια πολιτισμική λειτουργία παίρνει τα όπλα της, για να συντηρήσει την αντιφατική μαζική βάση πάνω στην οποία υπερυψώθηκε και υπερυψούται (εις πάντας τους πνευματικούς παρθενώνας, αμήν).
Επιστρατεύονται, λοιπόν, μια μεσάζουσα ιδεολογία που εκβιάζει τη λατρεία του άκρου της, μια υπερχρονικά νεάζουσα ηθικολογία ως διαχρονικά νέα αντίληψη, ένας ιδεολογικοπολιτιστικός κορπορατισμός της νοσταλγίας για «τα ωραία χρόνια που τα λέγαμε μόνοι μας», μια ρομαντική σύλληψη των «εκλεκτών» με τα πλούσια γένια και τα έγκυρα χτένια. Ακόμα και τα επιμέρους καβγαδάκια στεγανοποιούνται, διότι οι χειρισμοί τείνουν σε αυτό που είχε περιγράψει ο Γκράμσι: μια οργανική διαδικασία διευθυντηρίων της κουλτούρας (πολύ συγκεκριμένου τύπου), η οποία αποσκοπεί στην ενοποίηση κάθε μερίδας οργανικών διανοουμένων σε ένα «ιδεολογικό κόμμα», ώστε να δώσει τη μάχη συμπληρωματικά με τη νεοσυντηρητική συμμαχία της άμεσης πολιτικής δράσης.
Η δημοκρατία είναι καλή μόνο μακριά από τις πόρτες αυτού του «ιδεολογικού κόμματος» και του συναφούς συστήματος, μόνον όσο δεν επικρίνει τα απροκάλυπτα ταξικά χάσματα, δεν διαταράσσει την κοινωνική παθητικότητα, δεν απειλεί τους όρους αναπαραγωγής μιας άβουλης μάζας, του σκηνικού για τον ατομικό θρίαμβο του περιούσιου, πνευματώδους οργανικού διανοούμενου στην επιτάχυνση της νεοφιλελεύθερης συνθήκης. Το αίτημα του αριστερού ριζοσπαστισμού να αντικρίσουμε ο ένας τον άλλο, να αναμετρηθούμε με την απογοήτευση και την πίκρα χωρίς να τις εσωτερικεύσουμε, να βγούμε πιο αποτελεσματικά από το καβούκι μας και, επιτέλους, να ξεφυτρώσουμε εκεί που δεν μας έσπειραν, βρίσκει το «ιδεολογικό κόμμα» του μνημονιακού αυταρχισμού απολύτως εχθρικό. Η «πνευματικότητά» του θεωρεί την παρουσία των καταπιεζόμενων τάξεων στο προσκήνιο ανεπιθύμητη και προστάζει η απουσία τους να αγνοείται. Ξεχειλίζοντας ταυτολογίες, αλλοιώσεις και διαβολές, φλέγεται να επιβάλει την αυταρχική τυποποίηση σαν «αίρεση» και το μίσος για την κοινωνική δικαιοσύνη σαν «μετριοπάθεια».
Η δημόσια έκφραση αυτής της «πνευματικότητας» εκπέμπεται σαν έκρηξη στερεοτύπων, ενσωματώνοντας ευρύτερα στρώματα στη χαοτικά συσσωρευμένη σημειολογία της συστημικής αυθαιρεσίας και διευκολύνοντας τον εκφασισμό. Η άρνηση της κοινωνικής διεκδίκησης, ο ολιγαρχικός ελιτισμός, ο life - style αναγωγισμός, ο δομικός φόβος για την αριστερή διέξοδο με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά είναι το σχήμα της επιτήρησης, της αυτο-αποξένωσης και της συντριβής των καταπιεζόμενων τάξεων και η νεοφιλελεύθερη «πνευματικότητα» είναι η συσκευασία πώλησής του σε αυτές.
Η νεοφιλελεύθερη «πνευματικότητα» είναι η θεολογία της «μάζας χειρισμών», θεολογία της υποταγής, στην οποία το δαιμονικό θεμέλιο της αξιόποινης διαγωγής είναι ο αριστερός ριζοσπαστισμός, η διαλεκτική εικόνα που διαταράσσει τη φετιχιστική αποσπασματικότητα, την πνευματικότητα σαν εμπορευματική μορφή κοινωνικής ενοχοποίησης στην οθόνη της αυταρχικής τυποποίησης και της νεοφιλελεύθερης τάξης.

* Ο Ν. Σκοπλάκης είναι ιστορικός.

 avgi.gr

Αυτό που θέλει ο Λαζαρίδης. Του Απόστολου Διαμαντή.

Αποκαλύπτεται τώρα η χρήση της Χρυσής Αυγής από του Μαξίμου. Οι απίστευτες δηλώσεις Λαζαρίδη, ότι ο Σύριζα βρίσκεται εκτός συνταγματικού τόξου -είναι, δηλαδή, ουσιαστικά εκτός νόμου- εκτός του ότι θυμίζουν εμφυλιοπολεμικές εποχές, ξεσκεπάζουν και την ουσία της υπόθεσης: το Μαξίμου εκμεταλλεύεται άμεσα τις δολοφονικές δράσεις της Χρυσής Αυγής, ώστε να δημιουργήσει πολεμικό κλίμα μεταξύ ακροδεξιάς και Αριστεράς. Το κλίμα αυτό, πιστεύουν στους διαδρόμους του Μαξίμου, ότι θα αποσπάσει το ενδιαφέρον του κόσμου από τις απολύσεις, την κατάρρευση της οικονομίας και την αποτυχία της κυβέρνησης και θα την εμφανίσει ως τη μοναδική εστία ομαλότητας, ανάμεσα στα εμπλεκόμενα άκρα. Είναι η στρατηγική της έντασης που απευθύνεται στη μεσαία τάξη κυρίως, έτσι ώστε να ανακοπεί η εμφανής ανοδική τάση του Σύριζα.
Όταν όμως ένας σύμβουλος του πρωθυπουργού τοποθετεί την αξιωματική αντιπολίτευση εκτός συνταγματικού τόξου, τότε ο σύμβουλος αυτός είναι επικίνδυνος για την πολιτική ζωή της χώρας, είναι πολιτικός εμπρηστής. Και επειδή είναι σύμβουλος του πρωθυπουργού και προφανώς δεν κινείται αυτοβούλως, το πρόβλημα μεταφέρεται στον ίδιο τον Σαμαρά.
Είναι προφανές ότι το επιτελείο του Μαξίμου -άνθρωποι που ελάχιστη σχέση έχουν με την καραμανλική παράδοση της ΝΔ- οδηγεί την παράταξή τους σε επικίνδυνα μονοπάτια. Διότι, η όξυνση του πολιτικού κλίματος και η τυφλή σύγκρουση της ηγεσίας του κόμματος με την Αριστερά, θα οδηγήσει τη ΝΔ σε πλήρη απομόνωση και πιθανόν να την απομονώσει και από τον ευρύτερο μεσαίο πολιτικό χώρο, ο οποίος δεν είναι δυνατόν να αποδεχθεί τέτοιες λογικές. Κανείς σοβαρός συντηρητικός ψηφοφόρος δεν δέχεται ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου βρίσκεται εκτός συνταγματικού τόξου. Επομένως, η αφελής τακτική του Μαξίμου θα έχει αντίθετο αποτέλεσμα και αντί να τρομάξει τους άφραγκους εξάλλου νοικοκυραίους, μπορεί να τους εξαγριώσει.
Επομένως οι σοβαροί πολιτικοί εντός της ΝΔ πρέπει να απομονώσουν άμεσα τους ακροδεξιούς εξτρεμισμούς του Σαμαρά και της επικίνδυνης ομάδας που τον συμβουλεύει. Το ΠΑΣΟΚ από την άλλη, πρέπει αμέσως και απερίφραστα να καταδικάσει τις δηλώσεις Λαζαρίδη, διαφορετικά κινδυνεύει να ταυτιστεί με ακροδεξιές λογικές και ουσιαστικά να εξαφανιστεί πολιτικά μέσα σ’ αυτήν την ακραία πόλωση μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς.
Τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά. Ο Σαμαράς, απομονωμένος και διεθνώς -καθώς ουδείς στην ΕΕ και στη Γερμανία δέχεται να παίξει προεκλογικά παιχνίδια δικά του και κανείς δεν του δίνει χείρα βοηθείας, αφού δηλώνουν ότι νέο δάνειο σημαίνει μνημόνιο και νέα μέτρα- μπορεί να κινηθεί απρόβλεπτα. Φαίνεται ότι δεν αποδέχεται την επερχόμενη ήττα και ότι είναι πιθανόν να κινηθεί αυτός και οι σύμβουλοί του εκτός συνταγματικού τόξου. Αυτοί κινούνται σε αντικοινοβουλευτική τροχιά, όχι η Κωνσταντοπούλου.
Η απίθανη δήλωση Λαζαρίδη θυμίζει δηλώσεις προχουντικές ακροδεξιών, οι οποίοι έφτιαχναν τρομοκρατικό κλίμα εναντίον της Αριστεράς για να δυναμιτίσουν το πολιτικό σκηνικό. Πρέπει να καταδικαστεί άμεσα από όλους και πρέπει επίσης η επικίνδυνη πολιτική ομάδα του Μαξίμου να καταδικαστεί εκλογικά στον μέγιστο δυνατό βαθμό. Η περαιτέρω παραμονή της στην εξουσία θα δώσει και τη χαριστική βολή στην ίδια τη ΝΔ.

*Ο Απόστολος Διαμαντής είναι Πανεπιστημιακός και συγγραφέας.

protagon.gr

Ορκς με γραβάτα. Του Στάθη.

Επιμένει η ταπεινότης μου: η Χρυσή Αυγή πέφτει στα ποσοστά της. Δεν χρειάζεται να ’ναι κανείς οιωνοσκόπος και οπωσδήποτε δεν πρέπει να είναι γκάλοπ μέικερ (ελληνιστί: γκαλοπομάγειρας) για να δει ότι τον
τελευταίο καιρό δεν της «έβγαινε» της Χρυσής Αυγής η τακτική της - οι συγκεντρώσεις της, λυμφατικές (ή βαρβαροκιτσάτες όπως αυτή στις Θερμοπύλες), οι αποτυχίες της να οργανώσει συγκεντρώσεις (όπως στην Καλαμάτα) επαναλαμβανόμενες, στράβωνε το πράγμα.

Γενικώς, πέραν της καπηλείας του μεταναστευτικού προβλήματος και των εθνικιστικών γρυλισμών, άρχισε να γίνεται φανερό σε πολλούς πολίτες ότι η μελανόκαρδη συμμορία των μελανοχιτώνων ουδέν άλλο είχε να πει. Οι μηρυκασμοί των ανακοινώσεων για τους «ξένους τοκογλύφους» έχουν κι αυτοί ένα όριο και πάντως δεν μπορούν να καλύψουν το κενό πολιτικής αυτής της οργάνωσης. Αποκαλύπτεται πλέον ότι πρόκειται για ένα σχήμα «βοηθητικό».

Βοηθητικό ποίου; Της δεξιάς. Οπως πάντα. Η ακροδεξιά είναι η εφεδρεία της δεξιάς. Το ερώτημα κάθε φορά είναι πότε η δεξιά χρειάζεται να αμολήσει τα ακροδεξιά σκυλιά εναντίον του «όχλου», των μαζών, ή πότε η δεξιά χρειάζεται να γραβατώσει τα ντόπερμαν και να τα κάνει πεκινουά στο σαλονάκι της εξουσίας.

Μην ξεχνάτε ότι το εργάκι αυτό το έχουμε ξαναδεί στη γέννηση, τη διαδρομή και το σβήσιμο του ΛΑΟΣ. Ενα ακροδεξιό περιθωριακό σχήμα στην αρχή (με αναφορές κι αυτό, αν όχι ντιρέκτ στον ναζισμό, αλλά οπωσδήποτε στην εθνικοφροσύνη και το εμφυλιοπολεμικό παρελθόν) που στη συνέχεια νομιμοποιήθηκε απ’ τη δεξιά (αλλά και το σύστημα) ως συνομιλητής, έπειτα ως συνεταίρος και τέλος ως συγκυβερνήτης.

Αξιοθαύμαστη διαδρομή και κατά την ταχύτητα και κατά την κατάληξη: ένα κόμμα του οποίου ηγείτο ένας «Καρατζαφύρερ», υμνητής ακόμα και της χούντας, έφθασε, με την αποενοχοποίηση που του προσέφερε το σύστημα και τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, από πραιπόζιτος να γίνει ομοτράπεζος.

Ο ΛΑ.Ο.Σ. διαλύθηκε με δική του ευθύνη, απ’ τις πολλές κωλοτούμπες και κατέστη άχρηστος για το σύστημα, αφήνοντας όμως πίσω του, πριν να επιστρέψει στην αφάνεια, δωράκια χρήσιμα για όλους μας, όπως ο κ. Αδωνις Αδης Γεωργιάδης, ο κ. Βορίδης και άλλοι.

Η ακροδεξιά του ΛΑΟΣ έπαιξε τον ρόλο της υπέρ της δεξιάς του συστήματος (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ), μένει να δούμε αν θα επιτύχει και η Χρυσή Αυγή το ίδιο. Και σε ποιες συνθήκες; Σε συνθήκες Βαϋμάρης ή σε συνθήκες στρογγυλής τραπέζης τύπου Παπαδήμου;

Η Χρυσή Αυγή δεν φαίνεται έτοιμη για το δεύτερο, ενώ της τρέχουν τα σάλια για το πρώτο. Το νεοναζίδικο αυτό παραμόρφωμα γνωρίζει ότι απευθύνεται εν πρώτοις στους ακροδεξιούς της ελληνικής κοινωνίας, οι οποίοι συμποσούνται σε ένα ποσοστό γύρω στο 7% (με συν και πλην), αν λάβει κανείς υπ’ όψιν τις εκλογικές επιδόσεις κομμάτων όπως η Εθνική Παράταξη ή η ΕΠΕΝ μετά τη μεταπολίτευση, όπως  και τον φανερό σχεδόν εισοδισμό ακροδεξιών λόμπυ και παραγόντων στα θεσμικά κόμματα του δικομματισμού καθ’ όλην τη διάρκεια της τριακονταετίας.

Σήμερα η Χρυσή Αυγή θέλει να διευρύνει την επιρροή της πέραν των ακροδεξιών σε μικροαστικά αλλά και λαϊκά στρώματα με όχημα κυρίως το μεταναστευτικό πρόβλημα αλλά και μια ακατάσχετη εθνικιστική μπουρδολογία που κάνει κάθε Ελληνα με στοιχειώδη ανθρωπιά μέσα του να ντρέπεται.

Κατ’ αρχήν, αυτή η τακτική της Χρυσής Αυγής της βγήκε. Απέκτησε επιρροή. Κι αυτό την έβγαλε στο φως. Ομως πλέον εκτός απ’ το να κραυγάζει, θα έπρεπε τώρα και να ομιλεί. Κι έτσι η επιτυχία της έγινε το πρόβλημά της. Τα συσσίτια μόνον για Ελληνες, η υφαρπαγή του νόμου και της τάξης απ’ τα χέρια του κυρ Δένδια, η υποκατάσταση του κράτους απ’ τα Τάγματα Εφόδου, οι μπούρδες για τους αγκυλωτούς σταυρούς που είναι γλαδιόλες, και οι υλακές -οι αφόρητες υλακές- έχουν ένα όριο. Πρόβλημα! Οχι όμως άλυτο.

Τα ορκς του Μιχαλολιάκου (μιλώ για τα στελέχη της Χρυσής Αυγής) έπρεπε να κάνουν το επόμενο βήμα τους. Και το κάνουν κατά τα πρότυπα του κόμματος Λεπέν. Προσπαθούν τώρα να μπουν στις εργατικές γειτονιές. Προσπαθούν
να εκμεταλλευθούν την ιδεολογική υποχώρηση της Αριστεράς κατά τα παρελθόντα έτη ή ακόμα και υπαρκτές παθολογίες που η δράση στελεχών της Αριστεράς μπορεί να έχει δημιουργήσει στις τοπικές - πολιορκημένες απ’ την κρίση- κοινωνίες. Ακόμα κι αυτός ο ιδιότυπος εμφύλιος, ενδοαριστερός, πόλεμος κυρίως με ευθύνη του ΚΚΕ, ανοίγει κερκόπορτες για να μπαίνουν οι Χρυσαυγίτες στις οικογένειες σήμερα, στα σωματεία αύριο.

Η τακτική αυτή της ακροδεξιάς έχει τις ευλογίες της δεξιάς. Η Ν.Δ. είναι το μόνο κόμμα που δεν έβγαλε ανακοίνωση καταδίκης των εν δυνάμει δολοφονικών τραμπουκισμών.

Το κόμμα που απαιτεί να μην υπάρχει αντιπολίτευση διότι αυτό συνιστά δολιοφθορά(!!) κάνει απ’ την άλλη την πάπια μπροστά σε μια σκαστή υποβάθμιση της πολιτικής σε υπόθεση δολοφονιών. Κάνει την πάπια διότι τη βολεύει το «βήμα της χήνας».

Στο προσεχές διάστημα η Χρυσή Αυγή θα εντείνει τις προσπάθειές της να κάνει θόρυβο - κι έτσι να σκορπίσει τον φόβο, να χύσει αίμα - κι έτσι να εδραιώσει τον τρόμο. Θέλει να μετατρέψει τη φθορά που παρουσιάζει η ίδια σε φθορά της Αριστεράς, εμπλέκοντας με προβοκάτσιες τους ανθρώπους της σε σκυλοκαβγάδες. Μπλοκάροντας έτσι τις πολιτικές εξελίξεις σε μια αρένα ανωμαλίας χρήσιμης μόνον στο σύστημα.

Το οποίον σύστημα διά του Μπάμπη του Σκάη κι άλλων αστέρων αρχίζει δειλά-δειλά (δηλαδή θρασύτατα) να εξοικειώνει τον δεξιό πλην ευπρεπή κόσμο με την ιδέα ότι ο εθνικισμός δεν είναι στο κάτω κάτω αμαρτία.

Πράγματι, καμιά εκατοστή ακόμα φορές να μεταλάβει (ουπς! - όμως το αίμα του Ιησού δεν είναι ελληνικό) ο κ. Μιχαλολιάκος και θα μπορέσει να γίνει Καρατζαφέρης. Πώς μεταμορφώνεται ο σβούμπουρας σε αρκουδοπεταλούδα; αυτό!

Αλλωστε Ευρωπαίοι είμαστε! Το κόμμα του Νορβηγού φονιά που έδωσε την τελική λύση στη ζωή 80 ανθρώπων στη Νορβηγία είναι τώρα στην κυβέρνηση και θα συναποφασίζει με την υπόλοιπη δεξιά για τη ζωή εκατομμυρίων Νορβηγών.

enikos.gr

Η αποκάλυψη της αυταπάτης δεν είναι "δεξιά στροφή". Συνέντευξη του Γιάννη Δραγασάκη στην Εφημερίδα "ΔΡΟΜΟΣ της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ"

 
1. Οι εξελίξεις και οι (όποιοι) σχεδιασμοί για τη Συρία, πόσο περιπλέκουν την κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή και τι κινδύνους εγκυμονούν για τη χώρα μας;

Οι κίνδυνοι είναι τεράστιοι και απρόβλεπτοι στις ακριβείς τους διαστάσεις διότι η κατάσταση  είναι εκρηκτική στην ευρύτερη περιοχή. Μια στρατιωτική επέμβαση, όποια μορφή κι αν πάρει, το μόνο που μπορεί να πετύχει  είναι να ρίξει λάδι στη φωτιά των αιματηρών συγκρούσεων.

Ο κίνδυνος μετεξέλιξης των συγκρούσεων σε γενικευμένο περιφερειακό πόλεμο δεν μπορεί να αποκλεισθεί, αφού κανείς δεν είναι σε θέση να προβλέψει με σιγουριά την αντίδραση του Άσσαντ στο ενδεχόμενο μιας στρατιωτικής επίθεσης καθώς και τη στάση και άλλων χωρών της περιοχής.

Η λύση βεβαίως δεν είναι να μην γίνει τίποτε, διότι η συνέχιση του καταστροφικού εμφύλιου πολέμου έχει δραματικές συνέπειες. Η αναζήτηση διεξόδου επείγει αλλά αυτή πρέπει να αναζητηθεί στην κατεύθυνση πολιτικής λύσης με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων μερών.
 
2.    Η στάση της κυβέρνησης, που έτρεξε πριν καν της ζητηθεί να παράσχει κάθε διευκόλυνση σε μια ενδεχόμενη επέμβαση, τι δείχνει και πόσο σχετίζεται με τη γενικότερη πολιτική της υποτέλειας;
 
Σε μια στιγμή που όλες οι χώρες αλλά ακόμη και οι ίδιες οι ΗΠΑ διαπερνώνται  από μεγάλες αντιθέσεις για το τι πρέπει να γίνει, τη στιγμή που το βρετανικό κοινοβούλιο τάσσεται ενάντια στην στρατιωτική εμπλοκή,  ο κος Βενιζέλος, το μόνο που δεν είπε ήταν το «ιδού ο στρατός σας». Αλλά ακόμη πιο σοβαρό πολιτικό θέμα δημιουργεί, και δεν πρέπει να το αφήσουμε να περάσει έτσι, η άρνηση του κου Σαμαρά να ενημερώσει το ελληνικό κοινοβούλιο, και, μέσω αυτού, τον ελληνικό λαό. Αυτή η βαθύτατη περιφρόνηση του κου Σαμαρά προς το ελληνικό κοινοβούλιο θα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά όχι μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και όλον τον δημοκρατικό κόσμο της χώρας μας. Έχουμε κάθε λόγο όχι απλώς να αντιταχθούμε στη συζητούμενη στρατιωτική επέμβαση αλλά να στρατευθούμε ενεργητικά για την εξεύρεση πολιτικής λύσης για το σταμάτημα του ανθρώπινου ολοκαυτώματος στη Συρία και την ευρύτερη περιοχή.

3.     Στις γερμανικές εκλογές, ένα από τα κύρια ζητήματα είναι η Ελλάδα. Τι αναδεικνύει η συζήτηση που γίνεται εκεί αλλά και στη χώρα μας;
 
Το ελληνικό οικονομικό πρόβλημα πράγματι κυριάρχησε στις γερμανικές εκλογές αλλά αυτό έγινε για να συγκαλυφθεί ο συστημικός χαρακτήρας της κρίσης. Οι Γερμανοί πολίτες ακούν πολλές  υποκρισίες και ψέματα σαν  να είναι η Ελλάδα η αιτία της κρίσης και όχι η νεοφιλελεύθερη αρχιτεκτονική του ευρώ και η πολιτική της λιτότητας που προωθείται με επιμονή των ηγετικών δυνάμεων της Γερμανίας αλλά και όλης της Ευρώπης. Πρέπει, επομένως, να αξιοποιήσουμε τις επερχόμενες ευρωεκλογές και, μαζί με τις άλλες αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης, να οργανώσουμε μια πανευρωπαϊκή καμπάνια με ποικίλες μορφές και να αποκαλύψουμε τις πραγματικές αιτίες της κρίσης και την ανάγκη κοινής δράσης των εργαζομένων και των λαών της Ευρώπης ενάντια στις πολιτικές και τα συμφέροντα που είναι οι  πραγματικοί υπεύθυνοι στην κάθε χώρα ξεχωριστά και στην Ευρώπη ως σύνολο.

4.     Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον ενιαίο κόμμα. Ποια τα κύρια καθήκοντα σήμερα,  ποια είναι κατά την εκτίμησή σας η άμεση κεντρική στόχευση;

Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε ένα πολύ μεγάλο και αποφασιστικό βήμα. Και μάλιστα το βήμα αυτό, σε αντίθεση με ό,τι περίμεναν πολλοί, έγινε με δυσκολίες αλλά χωρίς μεγάλα  τραύματα ή απώλειες. Τώρα όμως πρέπει να προχωρήσουμε  σε μια εμβάθυνση της ενοποιητικής διαδικασίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να είναι απλά ένα τυπικά ή μόνο εξωτερικά ενιαίο κόμμα. Πρέπει να μετεξελιχθεί σε ένα εσωτερικά συμπαγές σύνολο, με σαφή και κοινή διευθύνουσα βούληση. Με μια οργάνωση ριζωμένη στο λαό, δεμένη με τα κοινωνικά κινήματα, ικανή να ανταποκρίνεται ταυτόχρονα σε πολλά και διαφορετικά  καθήκοντα.

Ένα δεύτερο καθήκον είναι να κάνουμε πιο παραγωγική τη λειτουργία των οργάνων και όλου του κόμματος, στη βάση μιας πιο ουσιαστικής λειτουργίας της δημοκρατίας και της συλλογικότητας. Πρέπει επίσης να εμπεδώσουμε ένα κλίμα ανοιχτού, ειλικρινούς δημοκρατικού διαλόγου πάνω στα πραγματικά προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε.

Έχουμε επίσης να κάνουμε πολλή δουλειά ώστε το σχέδιό μας  να γίνει ακόμη πιο ολοκληρωμένο και συγκεκριμένο, και κυρίως πρέπει αυτό να κατανοηθεί ως ένα σχέδιο το οποίο  πρέπει να υλοποιείται από σήμερα στις βασικές του πτυχές, με την έννοια ότι πρέπει από σήμερα να οικοδομούνται  συμμαχίες και συναινέσεις από τα κάτω και να διαμορφώνονται πρακτικές και νοοτροπίες καινούριες πάνω στις οποίες μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα μπορέσει να ακουμπήσει αύριο.
 
Ο  ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή πρέπει να λειτουργεί ως ένα κόμμα που ακούει, σκέπτεται και μαθαίνει από την πείρα του. Ένα κόμμα επιτελικό.

5.    Θα έχετε ακούσει κι εσείς από ανθρώπους που είδαν και βλέπουν μια ελπίδα στον ΣΥΡΙΖΑ την ερώτηση «πού είστε και τι κάνετε;». Από την επαφή σας με την κοινωνία τι εισπράττετε; Ανταποκρίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ σε όσα περιμένει απ’ αυτόν ο κόσμος;

Στη συνείδηση πολλών ανθρώπων η κυβέρνηση της Αριστεράς παίρνει   διαστάσεις μιας συλλογικής λαϊκής ελπίδας. Αυτό είναι πάρα πολύ θετικό, αλλά μας φορτώνει και με μεγάλες ευθύνες. Ευτυχώς πολλοί  αντιλαμβάνονται ότι η λύση απαιτεί και την ίδια την κοινωνία. Άλλωστε ο ίδιος ο κόσμος μας ρωτάει επίσης: «πώς θα τα κάνετε αυτά που λέτε»; «με ποιους θα τα κάνετε»; «με ποιο κράτος, με ποιον λαό, με ποιες νοοτροπίες»;  Άρα ο ίδιος ο κόσμος έχει επίγνωση ότι η εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής απαιτεί μια άλλη συνείδηση, μια  άλλη συνεργατική λογική, ένα άλλο φρόνημα, μια άλλη στάση, στάση ευθύνης απέναντι στα δημόσια πράγματα και στη διαμόρφωση των συλλογικών όρων της κοινωνικής μας ζωής.

Το ερώτημα λοιπόν «πού είστε και τι κάνετε» είναι μια καλή αφορμή για να "συστηθούμε" ξανά και να εξηγήσουμε  με ειλικρίνεια ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε και πού θέλουμε να πάμε, σε ποιο στάδιο είμαστε τώρα και τι κάνουμε εμείς, αλλά είναι, το ερώτημα αυτό, και μια καλή αρχή για να συζητήσουμε πού είμαστε και τι κάνουμε όλοι μαζί.

6.    Πολλές φορές από τον ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει η πρόβλεψη ότι τελειώνει ο χρόνος της κυβέρνησης. Ωστόσο ζήσαμε ένα πολύ «παραγωγικό» καλοκαίρι με την κυβέρνηση κυριολεκτικά να «δίνει ρέστα». Μήπως οι προβλέψεις και η επίκληση των αντικειμενικών αδυναμιών της κυβέρνησης επιβεβαιώνουν την αντίληψη του «ώριμου φρούτου», για την οποία από πολλούς κατηγορείται ο ΣΥΡΙΖΑ;

Έχετε δίκιο. Το ζητούμενο δεν είναι οι προβλέψεις. Αυτό που εμείς έχουμε να κάνουμε είναι να προβάλλουμε τις ανάγκες, όπως εμείς εκτιμούμε. Και είναι γεγονός ότι όσο η κυβέρνηση αυτή παραμένει τόσο τα προβλήματα θα γίνονται πιο περίπλοκα.

Από την άλλη πλευρά, βέβαια, οι αντιθέσεις στο κυβερνητικό στρατόπεδο είναι τόσο μεγάλες, και η συσσωρευμένη οργή του κόσμου τόσο έντονη που η κυβέρνηση, ανά πάσα στιγμή μπορεί να επιχειρήσει εκλογικούς τακτικισμούς  ή να βρεθεί χωρίς τη δεδηλωμένη. Επομένως, η διαρκής ετοιμότητα και διεκδίκηση των εκλογών, ως μέσο για να απαλλαγούμε από αυτή την κυβέρνηση, είναι μια αναγκαιότητα η οποία όμως δεν έχει καμία σχέση με την αντίληψη περί «ώριμου φρούτου». 

7.    Μετά την πρόσφατη συνέντευξή σας στο Βήμα πολλοί φίλοι και «φίλοι» του ΣΥΡΙΖΑ έσπευσαν να μιλήσουν για στροφή ή προσαρμογή του στον ρεαλισμό και τη δύσκολη πραγματικότητα. Τελικά, ο ΣΥΡΙΖΑ υποστέλλει τη σημαία του ριζοσπαστισμού, όσο αντιλαμβάνεται με τι θα αναμετρηθεί όταν γίνει κυβέρνηση;

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υποστέλλει καμία σημαία. Αντίθετα οι δυσκολίες πρέπει να κάνουν πιο ριζοσπαστική τη σκέψη μας, πιο τολμηρές και καινοτόμες τις αναζητήσεις μας, πιο ευρηματική  και σχεδιασμένη τη δράση μας.

Στη συγκεκριμένη συνέντευξή μου στο Βήμα εξέθεσα τις γνωστές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Αν υπήρξε κάποιο νέο στοιχείο, αυτό είχε να κάνει με την αναφορά μου στην ανάγκη να σκεφτούμε και μη συμβατικά μέσα πολιτικής. Και έκανα ειδική αναφορά στην ανάγκη να σκεφτούμε εναλλακτικά μέσα χρηματοδότησης και ρευστότητας, εναλλακτικά μέσα πληρωμών κλπ. Όμως η αναφορά μου σε μη συμβατικές πολιτικές κάθε άλλο παρά σημαίνει "στροφές" ή υποχωρήσεις από τις θέσεις μας.

Θα ήθελα να επισημάνω ακόμη πως η συνέντευξή μου στο μεν Βήμα παρουσιάστηκε, με πρωτοβουλία της ίδιας της εφημερίδας, με τον τίτλο «στροφή στον ρεαλισμό», από δε το ΠΑΣΟΚ, αυτά που είπα, χαρακτηρίστηκαν ως προετοιμασία του εδάφους για την επιστροφή στη δραχμή. Είναι προφανές, και δεν συμβαίνει για πρώτη φορά, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ από ορισμένους παρουσιάζεται ως ένα ανεύθυνο κόμμα των άκρων, και, την ίδια στιγμή, από άλλους εμφανίζεται ως ένα κόμμα που είναι έτοιμο να διαχειριστεί το σύστημα ή ακόμη και να γίνει νέο ΠΑΣΟΚ. Πρέπει να περιμένουμε πολλά τέτοια και ακόμη χειρότερα και στη συνέχεια, όχι μόνο διότι θέλουν να καλλιεργήσουν σύγχυση αλλά και επειδή αυτές οι διαφορετικές εικόνες του ΣΥΡΙΖΑ έχουν να κάνουν με διαφορετικές τάσεις στο εσωτερικό των κυρίαρχων τάξεων για τις προοπτικές.

8. Ανάλογα όμως κριτικά σχόλια και συζητήσεις για στροφή στο ρεαλισμό κλπ γίνονται και στο χώρο της αριστεράς, ακόμη και του ΣΥΡΙΖΑ…
         
Σε ό,τι με αφορά, ό,τι γράφω ή λέω δεν είναι υπεράνω κριτικής. Άλλωστε, μίλησα ήδη για την ανάγκη για έναν ανοιχτό και ουσιαστικό διάλογο. Ο διάλογος βέβαια προϋποθέτει αναγνώριση των προβλημάτων. Όμως υπάρχουν και στο χώρο της αριστεράς, ακόμη και σε ορισμένα τμήματα του ΣΥΡΙΖΑ, δεξιές και αριστερές αυταπάτες, άγνοια ή παραγνώριση των προβλημάτων.

Για παράδειγμα, διάβασα κι εγώ απόψεις που υποστηρίζουν πως αν διαγραφεί το χρέος θα τελειώσουμε με τα ελλείμματα. Και μάλιστα θα μείνει και περίσσευμα για επενδύσεις. Άρα δεν χρειάζεται να συζητάμε για ειδικά ομόλογα ή εναλλακτικές πολιτικές.  Τη διαγραφή του χρέους πρέπει να τη διεκδικήσουμε σύμφωνα με όσα λέει το πρόγραμμά μας. Όμως το χρέος είναι το αποτέλεσμα και όχι η αιτία των ελλειμμάτων. Αν δεν αλλάξουμε, επομένως,  το κράτος, αν δεν αλλάξουμε το φορολογικό σύστημα, αν δεν χτυπήσουμε τη φοροκλοπή και όλες τις άλλες αιτίες των ελλειμμάτων, ακόμη και αν διαγραφεί όλο το χρέος, το πρωτογενές έλλειμμα θα παραμείνει έλλειμμα και το χρέος θα αναπαραχθεί.  Όταν λοιπόν υπάρχει η αυταπάτη των εύκολων και ανώδυνων λύσεων, τότε όταν κάποιος λέει πως "δεν υπάρχουν ούτε εύκολες ούτε ανώδυνες λύσεις" δεν ακούγεται ευχάριστα, και μάλιστα η αποκάλυψη της αυταπάτης ονομάζεται "δεξιά στροφή". Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα και ο λαός πρέπει να τη γνωρίζει.

Σε σχόλια πάλι του ΚΚΕ, και όχι μόνο, είναι εμφανής πολλές φορές μια αλαζονεία της άγνοιας. Πιστεύουν ορισμένοι πως η αριστερά έχει έτοιμες λύσεις για όλα, άρα δεν έχει ανάγκη από νέα γνώση. Δεν κατανοούν ότι το αριστερό κίνημα βρίσκεται σήμερα σε μια κατάσταση που, ενώ έχει πολλές εμπειρίες να μελετήσει, δεν έχει κάποιο πρότυπο να αντιγράψει. Τα νέα πρότυπα πρέπει να δημιουργηθούν. Ταυτίζοντας την αριστερά με τα στερεότυπα του παρελθόντος, θεωρούν "δεξιά στροφή" και ενοχοποιούν κάθε καινούρια ιδέα ή αναζήτηση που ξεφεύγει από τα στερεότυπα αυτά.
 
Ορισμένες φορές, πάλι, η αριστερή πολιτική περιορίζεται στα όρια μιας προοδευτικής παραλλαγής της αστικής πολιτικής, ενός ύστερου αστικού εκσυγχρονισμού. Ακόμη όμως και ένας τέτοιος εκσυγχρονισμός σήμερα δεν μπορεί να υλοποιηθεί παρά από μια πολιτική με κορμό τους εργαζόμενους και την Αριστερά, στην κατεύθυνση ριζοσπαστικής αλλαγής της κοινωνίας.  Ο ρόλος της αριστερής πολιτικής δεν περιορίζεται στη δικαιότερη και αποτελεσματικότερη για τους εργαζόμενους διαχείριση των υφιστάμενων θεσμών και μέσων πολιτικής, αλλά κύρια αποστολή της είναι η ανίχνευση και διάνοιξη νέων δρόμων, η ανάδειξη νέων θεσμών και μέσων πολιτικής που να διευρύνουν τους βαθμούς ελευθερίας και να διευκολύνουν την άσκηση μιας πολιτικής με κριτήριο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών. Στις πρωτόγνωρες συνθήκες που βρισκόμαστε αυτή ακριβώς η διάσταση της πολιτικής είναι που κυρίως πρέπει να αναπτύξουμε: τι καινούριο και τι διαφορετικό μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να επιτύχουμε την ανόρθωση και ανασυγκρότηση της κοινωνίας προς την κατεύθυνση της δημιουργίας νέων παραγωγικών και καταναλωτικών προτύπων και νέων μορφών προωθημένης δημοκρατίας.

9.     Από μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, σε τι ορίζοντα θα μπορεί ο λαός να δει κάποια απτά αποτελέσματα;

Η κρίση που ζούμε τροποποιεί την έννοια του χρόνου και της συγκυρίας, με την έννοια ότι κάθε στιγμή συμπυκνώνει αιτήματα και ανάγκες διαφορετικού τύπου και χρονικού ορίζοντα. Πρέπει δηλαδή άμεσα να αντιμετωπίσουμε προβλήματα επιβίωσης, και ταυτόχρονα να θέσουμε σε κίνηση διαδικασίες μακρόπνοων μετασχηματισμών και να κάνουμε επιλογές που θα καθορίσουν τη φυσιογνωμία της κοινωνίας γα τα επόμενα 20, 30 ή και περισσότερα χρόνια.

Μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει, επομένως,  από την αρχή της θητείας της να δείξει απτά αποτελέσματα, και με ένα σοκ ανακούφισης του κόσμου, ιδίως αυτού που υφίσταται την ανθρωπιστική κρίση, αλλά και ένα σοκ μεταρρυθμίσεων και αλλαγών που θα ανοίγουν δρόμους για την ανασυγκρότηση της κοινωνίας στη βάση νέων παραγωγικών προτύπων, μιας προωθημένης δημοκρατίας και μιας λογικής που προτάσσει τις ανάγκες και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων.

dragasakis.gr

Πολιτική Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής (31/8-1/9) του ΣΥΡΙΖΑ

Η κατάσταση στη χώρα

Μετά από 3,5 χρόνια άγριας «μνημονιακής» λιτότητας η κοινωνία και η χώρα βρίσκεται μπροστά σε μια καταστροφική πορεία. Η κυβέρνηση Σαμαρά μέσα στο καλοκαίρι πέρασε στην τελική φάση του σχεδίου: επίθεση με όλα τα μέσα απέναντι στην αξιοπρέπεια ενός ολόκληρου λαού και στη δημοκρατία προς όφελος των εγχώριων οικονομικών ελίτ και των δανειστών. Τελικός στόχος ένας λαός χωρίς δικαιώματα, ένας λαός φτωχός και «φθηνός», ένας λαός χωρίς δημόσια αγαθά, ένας λαός γονατισμένος.

Το περίφημο «success story», όπως ήταν αναμενόμενο, κατέρρευσε. Δεν υπήρξε ποτέ και δεν θα υπάρξει ποτέ για τον ελληνικό λαό. Δεν προβλέπεται να υπάρξει διαφορετική πορεία όσο ο ίδιος ο λαός δεν την επιβάλλει. Η πολιτική της υποταγής του λαού στους οικονομικά ισχυρούς δεν είναι προσωρινή, είναι η «Νέα Ελλάδα» που οραματίζεται και για τις επόμενες γενιές η μνημονιακή παράταξη. Αυτό είναι το μόνο «success story» και αφορά την οικονομική εγχώρια και διεθνή ολιγαρχία. Δεν υπάρχει άλλο σχέδιο για τη μνημονιακή παράταξη. Γι’ αυτό άλλωστε ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει εναλλακτικός δρόμος και εναρμονίζονται με τόση ευκολία με τα διεθνή κέντρα των δανειστών και την ευρύτερη  νεοφιλελεύθερη στρατηγική στην Ευρώπη. Οι διεθνείς συζητήσεις για την αναδιάρθρωση του χρέους, την αποτυχία των μνημονίων στην Ελλάδα, τον προβληματισμό για το μέλλον και τη δημοκρατία στη χώρα μας και στην Ευρώπη συνολικότερα γίνονται με τη χώρα μας πλήρως απούσα.

Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, η πληττόμενη κοινωνική πλειοψηφία, έχουν πλέον συνειδητοποιήσει ότι η «έξοδος στις αγορές» και το «πρωτογενές πλεόνασμα» εξαγγέλλονται για να σηματοδοτήσουν τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής, που ρίχνει τα βάρη της κρίσης στις πλάτες τους, και αυξάνει τα προνόμια και τον πλούτο μιας μικρής μειοψηφίας κερδοσκόπων.

Η επίθεση στη δημοκρατία και την ελευθερία με το κλείσιμο της ΕΡΤ έδειξε ότι δεν υπάρχει «κατώφλι» στο πόσο χαμηλά μπορεί να φτάσει η κυβέρνηση. Για τα συμφέροντα της εγχώριας οικονομικής ολιγαρχίας δεν υπάρχει δικαίωμα που να μην καταπατηθεί, δεν υπάρχει τήρηση του συντάγματος, δεν υπάρχει όριο στο πού μπορούν να οδηγήσουν τον ελληνικό λαό. Η νέα «Δημόσια» Τηλεόραση καθρεφτίζει πλήρως την πολιτική παρακμή ενός καθεστώτος που μέρα με τη μέρα γίνεται όλο και πιο ακραία αυταρχικό.

Τα νέα μέτρα:

- Χιλιάδες νέες απολύσεις, διαθεσιμότητες που μέχρι το τέλος του 2013 θα φτάσουν τις 25.000 και από αυτές οι 15.000 τουλάχιστον θα είναι απολύσεις.

- Επιπρόσθετα οι πολίτες βρίσκονται μπροστά σε μια τεράστια φοροεπιδρομή υπό τον μνημονιακό κυβερνητικό στόχο άντλησης 10 δις € έως το τέλος του 2013.

- Κλείσιμο-συγχώνευση νοσοκομείων, διάλυση του ΕΟΠΠΥ, μείωση των παροχών υγείας, μεταφορά μεγάλου μέρους του κόστους της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στους ασφαλισμένους.

- Κατάργηση και συγχώνευση σχολείων με αποτέλεσμα την αδυναμία πολλών γονιών να παράσχουν και τη στοιχειώδη εκπαίδευση στα παιδιά τους, ιδιαίτερα στην περιφέρεια.

- Σταδιακή άρση της αναστολής των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας το οποίο θα έχει ως αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες να μείνουν χωρίς σπίτι.

- Νέα μείωση συντάξεων ξεκινώντας από 01-01-2014 με εξαφάνιση σχεδόν των επικουρικών και περαιτέρω περικοπή του εφάπαξ.

- Μείωση του κατώτερου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, απελευθέρωση και των ομαδικών απολύσεων, κατάργηση 13ου & 14ου μισθού.

- Ιδιωτικοποιήσεις με συνοπτικές διαδικασίες, ιδιαίτερα οργανισμών κερδοφόρων π.χ. Ο.Π.Α.Π. (ουσιαστικά ξεπουλήθηκε) ή οργανισμών με μεγάλη στρατηγική ή κοινωνική σημασία, όπως ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ, ΕΑΣ, κ.ά.

- Κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων σε βάρος των ελεύθερων επαγγελματιών και μικρομεσαίων για χρέη και υποχρεώσεις προς το Δημόσιο αδιάκριτα και ανεξάρτητα από τις δυνατότητές τους και την αντικειμενική αδυναμία τους λόγω εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους.

- Η καταστροφή των εκατοντάδων χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρηματιών από τη βάρβαρη πολιτική κυβέρνησης και τρόικα επιδεινώνει την ήδη τρομακτική ανεργία και υποσκάπτει τις δυνατότητες για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Την ίδια ώρα και μετά την αυταπόδεικτη αποτυχία του μνημονιακού προγράμματος βάρβαρης λιτότητας έχει ανοίξει η συζήτηση για «νέο δάνειο». Μετά τη δήλωση Σόιμπλε ότι επίκειται νέο δάνειο πάνω στα παλιά δάνεια και νέο μνημόνιο πάνω στα παλιά μνημόνια και νέα μέτρα πάνω στα παλιά ως το 2020, ήρθε η δήλωση του εκπροσώπου της αντιπολίτευσης του SPD, ότι το νέο δάνειο που έρχεται θα είναι και αυτό κολοσσιαίο.

To νέο δάνειο σημαίνει νέα δεσμά, με νέο μνημόνιο και με νέα μέτρα. Σημαίνει το οριστικό τέλος της Ελλάδας ως μιας κυρίαρχης και ανεξάρτητης χώρας. Σημαίνει οριστική μετατροπή της χώρας σε οικονομική αποικία των δανειστών, χωρίς δημόσια περιουσία και δημόσιο- κοινωνικό τομέα. Σημαίνει συνεχιζόμενη μετατροπή της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε Γερμανική Ένωση ή Ένωση των δανειστών.

Η Ελλάδα δε χρειάζεται νέα μνημονιακά δάνεια. Η Ελλάδα χρειάζεται διέξοδο από τη κρίση. Και διέξοδος από τη κρίση σημαίνει πρώτα από όλα διέξοδος από τη καταστροφική πολιτική των μνημονίων της λιτότητας. Δεν πρόκειται τα χρέη των τραπεζών να τα φορτώσουμε στην κοινωνία. Δεν πρόκειται να επιτρέψουμε η χώρα να καταρρεύσει πληρώνοντας 24 δις ευρώ τόκους και τοκοχρεολύσια την επόμενη τριετία, εκμηδενίζοντας ταυτόχρονα τους μισθούς και τις συντάξεις των πολιτών. Δεν πρόκειται να συναινέσουμε στην συνταγματοποίηση της λιτότητας και των πιο βάρβαρων πολιτικών.

Την ίδια στιγμή, η μνημονιακή παράταξη έχει το θράσος να ενοχοποιεί τις απόλυτα δικαιολογημένες κοινωνικές αντιδράσεις στην πολιτική τους ως λαϊκισμό, και να εμφανίζει εαυτόν ως υπερασπιστή του ορθού λόγου και της ηθικής. Την ώρα μάλιστα που η ίδια γιγαντώνει ένα καθεστώς διαπλοκής και διαφθοράς, αναζωπυρώνει κάθε είδους πελατειακό σύστημα, αποθεώνει την έννοια του «κολλητού» και δεν διατηρεί πια ούτε τα προσχήματα στο σφιχταγκάλιασμά της με την παλιά και νέα διαπλοκή.

Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ

Η επόμενη περίοδος θα είναι πυκνή σε κοινωνικές διεργασίες και αγώνες και εκτιμούμε ότι οι πολιτικές εξελίξεις θα είναι ραγδαίες. Χρέος του ΣΥΡΙΖΑ, με βάση και την απόφαση του τελευταίου του Συνεδρίου, είναι να συμβάλει στους αγώνες όλων όσων πλήττονται από την μνημονιακή πολιτική, αλλά και να διαμορφώσει τους όρους πολιτικής ανατροπής της μνημονιακής διακυβέρνησης και της συγκρότησης μιας κυβέρνησης της Αριστεράς η οποία θα αλλάξει ριζικά την πορεία της χώρας σε όφελος του λαού.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα σταθεί στην πρώτη γραμμή των κοινωνικών αγώνων θα σταθεί στο πλευρό των κοινωνικών δυνάμεων που αγωνίζονται για μια ζωή με δημοκρατία και αξιοπρέπεια. Ο ΣΥΡΙΖΑ  θα υπερασπίσει το δικαίωμα του λαού στη δημόσια και δωρεάν υγεία και παιδεία. Θα σταθεί δίπλα στους εκπαιδευτικούς, το ιατρικό, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό. Θα συμβάλλει ώστε ο δικός τους αγώνας να γίνει αγώνας όλου του ελληνικού λαού.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα σταθεί ανυποχώρητα ενάντια στις αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις και επικοινωνιακές επιθέσεις της κυβέρνησης. Στηρίζει τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους της ΕΡΤ για πραγματική δημόσια ραδιοφωνία και τηλεόραση, για το δικαίωμά τους στην εργασία. Τα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα συμμετέχουν στα τηλεοπτικά πολιτικά πάνελ της ψευδομεταβατικής τηλεραδιοφωνικής κυβερνητικής καρικατούρας, την οποία δεν αναγνωρίζουμε ως «δημόσια» και λαμβάνουμε τα αντίστοιχα μέτρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξεχνά το «μαύρο» στη δημοκρατία και επιμένει στη θέση του πως η κυβέρνηση της Αριστεράς θα αποκαταστήσει τη δικαιοσύνη για όσους αντισυνταγματικά και πραξικοπηματικά η κυβερνητική μνημονιακή αναλγησία απέλυσε από τον δημόσιο τομέα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται ότι η κινητοποίηση των δυνάμεών του θα είναι καθημερινή σε όλα τα μέτωπα, ενώ παράλληλα η πολιτική του δράση, εκφώνηση και φυσιογνωμία θα βρίσκονται σε πλήρη απόσταση από το συστημικό κάδρο, με ενδυνάμωση του ηθικού πλεονεκτήματος του χώρου μας και με τη μεγαλύτερη δυνατή σαφήνεια στις προτάσεις μας.

Πολλοί αγώνες, ένας στόχος: η ανατροπή της κυβέρνησης

Όμως, σήμερα, μετά από μεγαλειώδεις παλλαϊκές κινητοποιήσεις (πλατείες, 28η Οκτωβρίου του 2011, πανελλαδικές απεργίες κοκ), πάμπολλους τοπικούς και επιμέρους εργατικούς αγώνες, τη σαφή καταδίκη της πολιτικής αυτής στις εκλογές του 2012 έχουμε την πείρα να κατανοήσουμε ότι αυτή η πολιτική δεν αναχαιτίζεται τμηματικά. Δεν υπάρχει επιμέρους νίκη που μπορεί να επιτευχθεί, δεν υπάρχει τμήμα των λαϊκών τάξεων που θα γλιτώσει. Το μνημονιακό καθεστώς είναι ανελαστικό σε κάθε λαϊκό αίτημα, γι’ αυτό ο μόνος δρόμος που του μένει είναι ο αυταρχισμός και η περιστολή της δημοκρατίας. Η μνημονιακή παράταξη καταστρατήγησε βάναυσα –κι εξακολουθεί να το κάνει– θεμελιώδεις προϋποθέσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος: τη συνταγματική νομιμότητα, τη δημοκρατική κοινοβουλευτική πρακτική, και κυρίως τη διαρκή εναρμόνιση της πολιτικής με τη λαϊκή βούληση, με την έκφραση του λαϊκού παράγοντα είτε μέσω των εκλογών, είτε μέσω των κινηματικών εκδηλώσεών του.

Επίσης, ό,τι μέχρι σήμερα αποτελούσε μερική ήττα για την κοινωνία και τα κινήματα (μείωση εισοδημάτων, ανεργία, διάλυση ή καταστολή μεγαλειωδών κινητοποιήσεων, ατελέσφοροι αγώνες) από αύριο θα μπορούσε να σημαίνει κατάρρευση της συλλογικής συνείδησης, αποδοχή των τετελεσμένων και στροφή προς συντηρητικές ατομικές λύσεις.

Απέναντι σε αυτή τη νέα κατάσταση ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει ως κεντρικό κοινό στόχο όλων των κινητοποιήσεων και των αγώνων σε όλους τους τομείς και για όλα τα ζητήματα την πτώση της κυβέρνησης υπό το βάρος της λαϊκής πίεσης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει τα πάντα ώστε να οικοδομηθεί μια πλατιά λαϊκή ενότητα, ένα παλλαϊκό πολιτικό ρεύμα ανατροπής, αποτέλεσμα της πολιτικοποίησης κάθε επιμέρους αγώνα και κινητοποίησης. Μια πολιτικοποίηση που θα οικοδομηθεί μέσα από ανοιχτές λαϊκές επιτροπές με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης οι οποίες θα μετατρέπουν κάθε επιμέρους αγώνα σε υπόθεση όλης της κοινωνίας συνδράμοντας τους εργαζόμενους που βρίσκονται στο επίκεντρο της σύγκρουσης με την κυβέρνηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ, τα μέλη και οι φίλοι του καλούνται να συμβάλλουν ώστε να συγκροτηθούν λαϊκές επιτροπές υπεράσπισης των δημοσίων αγαθών, ενάντια στις απολύσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις σε κάθε πόλη, νομό και περιφέρεια. Ανοιχτές λαϊκές επιτροπές παντού. Επιδίωξή μας είναι να εκπεμφθεί ρητά και πειστικά στην κοινωνία η αποφασιστικότητα του ΣΥΡΙΖΑ για δημοκρατική ανατροπή τώρα.

Όλο το δυναμικό του ΣΥΡΙΖΑ, από την Κοινοβουλευτική Ομάδα και την Κεντρική Επιτροπή, μέχρι την πιο μικρή Οργάνωση Μελών, καθορίζει τη δράση του με βάση την προτεραιότητα αυτή και προχωρά σε μια μεγάλη πολιτική εξόρμηση προς όλο τον λαό. Να προσπαθήσουμε ο αγώνας για την επιβίωση και την αξιοπρέπεια, που άμεσα και πρακτικά υπηρετείται από τις πρωτοβουλίες Κοινωνικής Αλληλεγγύης, τις οποίες με θέρμη υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, να αποτελέσει μέρος του μεγάλου κινήματος ανατροπής.

Η ακύρωση των μνημονίων, η δημοκρατία, η αξιοπρέπεια, η ανεξαρτησία, η ισότητα και η αλληλεγγύη είναι η βάση συγκρότησής τους. Η δημόσια απεύθυνση και οι ανοιχτές συνελεύσεις, η υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών αλλά και κάθε πολίτη που κινδυνεύει και συνθλίβεται από την βάρβαρη πολιτική λιτότητας είναι η βάση λειτουργίας τους. Σ’ αυτές τις επιτροπές μπορούν να συμμετέχουν φορείς αλλά και πρόσωπα. Έχει ιδιαίτερη σημασία να βάλουμε σε κίνηση τις εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που μας στήριξαν με την ψήφο τους στις εκλογές. Ο δικός τους ρόλος είναι καταλυτικός για τη συγκρότηση ενός κινήματος – κύματος ανατροπής. Η συνύπαρξη και η συνεργασία του κόμματός μας με στελέχη συνδικαλιστικών και συνεταιριστικών οργανώσεων, οικολογικών κινημάτων, καθώς και με διανοούμενους, πανεπιστημιακούς και καλλιτέχνες θα ενισχύσει ουσιαστικά το πολιτικό αντιμνημονιακό μέτωπο. Μπορεί να αποτελέσει οργανικό στοιχείο της διεκδίκησης της ηγεμονίας απέναντι στο σύνθετο και πολυπλόκαμο, συνεχώς αναδιαμορφούμενο ακροδεξιάς έμπνευσης μπλοκ των μνημονιακών δυνάμεων, το οποίο εκτείνεται όμως μέχρι σε παραδοσιακές κεντροαριστερές δυνάμεις.

Σήμερα το σύνθημα «ή εμείς ή αυτοί» εκφράζει τον αγώνα για ζωή της μεγάλης πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας. Δεν μπορεί να τους αφήσουμε να καταδικάσουν την κοινωνία στην καταστροφή, την ανεργία, τα λουκέτα και την φτώχεια. Δεν μπορεί να τους αφήσουμε να στερήσουν την πρόσβαση των παιδιών μας στην γνώση και του λαού στην υγεία. Δεν μπορεί να τους αφήσουμε να πάρουν τα σπίτια μας, να πουλήσουν το νερό, να ζουν οι πολίτες χωρίς πρόσβαση στα βασικά αγαθά.

Ήδη μεγάλοι κλάδοι των οποίων τα μέλη βρίσκονται «υπό διωγμό» κινητοποιούνται. Οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι στο χώρο της υγείας και της Αυτοδιοίκησης ήδη εκδηλώνουν την μεταξύ τους αλληλεγγύη και συντονίζουν τον αγώνα τους. Να συμβάλλουμε στον αγώνα τους, να συμβάλλουμε στη διεύρυνση του συντονισμού τους και να καλύψουμε πολιτικά τις κινητοποιήσεις τους. Ιδιαίτερα τονίζουμε ότι στο βαθμό που η κυβέρνηση επιλέξει τον γνώριμό της αντιδημοκρατικό κατήφορο ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί στο πλευρό των απεργών και θα υπερασπιστεί τον δίκαιο αγώνα τους εναντίον κάθε επιστράτευσης.

Τα κεντρικά διλήμματα της επόμενης περιόδου είναι: «μνημόνιο ή δημοκρατία», «μνημόνιο ή οικονομία των κοινωνικών αναγκών» με τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού να είναι αποφασισμένη να υπερασπιστεί το λαϊκό εισόδημα, τα δικαιώματα, τις ελευθερίες και τη δημοκρατία.

Η ανατροπή της κυβέρνησης αποτελεί τη βασική προϋπόθεση για μια νέα πορεία της χώρας απαλλαγμένη από τα μνημόνια της λιτότητας και της εξαθλίωσης: με διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, με ριζική αναδιανομή εισοδήματος ώστε να αναχαιτιστεί η ανθρωπιστική κρίση και η αναξιοπρεπής διαβίωση, με ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας με κριτήρια τις ανάγκες και τις δυνατότητες του ελληνικού λαού, αύξηση της σταθερής απασχόλησης και του εργατικού και αγροτικού εισοδήματος στήριξης του κοινωνικού κράτους και προστασίας των λαϊκών στρωμάτων. Για να ανοίξει ένας νέος δρόμος κοινωνικής δικαιοσύνης, ισότητας, αλληλεγγύης, δημοκρατίας και αξιοπρέπειας.

Επιγραμματικά αναφέρουμε τις βασικές κατευθύνσεις του προγράμματός μας:

«ακύρωση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων»,

«επαναδιαπραγμάτευση των δανεικών συμβάσεων με στόχο τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και το υπόλοιπο με ρήτρα ανάπτυξης»,

«αντιμετώπιση των ελλειμμάτων προτάσσοντας την αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου»,

«αποκατάσταση στα προ μνημονίου επίπεδα των κατώτατων μισθών, συντάξεων, οικογενειακών επιδομάτων και ανεργίας»,

«δημόσια ιδιοκτησία και έλεγχος του τραπεζικού συστήματος»,

«ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων και επαναφορά στο δημόσιο των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας που έχουν ιδιωτικοποιηθεί ώστε να διαμορφωθεί ένας ισχυρός, παραγωγικός και αποτελεσματικός δημόσιος τομέας»,

«ακύρωση των προνομίων της ολιγαρχίας και των πολυεθνικών επιχειρήσεων»,

«μέτρα κατά των ολιγοπωλιακών-μονοπωλιακών δομών»,

«προώθηση της παραγωγικής ανασυγκρότησης με κύρια κριτήρια την κάλυψη των αναγκών της κοινωνίας, την σταθερή εργασία, την κοινωνική ασφάλιση για όλους», κά.

Όσον αφορά το κρίσιμο ερώτημα τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ αν στην εφαρμογή όλων των παραπάνω, υποστεί πιέσεις και εκβιασμούς από την τρόϊκα και ευρωζώνη, η συνεδριακή απόφαση τονίζει με αφετηρία το σύνθημα «καμιά θυσία για το ευρώ», ότι «δεσμευόμαστε να αντιμετωπίσουμε τις ενδεχόμενες απειλές και εκβιασμούς των δανειστών με όλα τα δυνατά όπλα που μπορούμε να επιστρατεύσουμε, ενώ είμαστε ήδη έτοιμοι να αναμετρηθούμε με οποιαδήποτε εξέλιξη, βέβαιοι ότι σε κάθε περίπτωση, ο ελληνικός λαός θα μας στηρίξει».

Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ για μια πλατιά λαϊκή ενότητα με τη μορφή ενός λαϊκού ρεύματος πολιτικής ανατροπής έχει απέναντί της τη στρατηγική της έντασης και του διχασμού του μνημονιακού καθεστώτος. Η μνημονιακή κυβέρνηση και το ολιγαρχικο-μιντιακό κατεστημένο συνεπικουρούμενοι από παρακρατικά και αντιδημοκρατικά στοιχεία επιχειρούν να διχάσουν τον πληττόμενο λαό και να αποδιαρθρώσουν πλήρως το δημοκρατικό πλαίσιο. Απέναντι στην στρατηγική του διχασμού ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπαραθέτει τη στρατηγική της λαϊκής ενότητας. Μια στρατηγική η οποία λαμβάνοντας υπόψη της το ιστορικό μέγεθος των επιχειρούμενων αλλαγών στη φυσιογνωμία της ελληνικής κοινωνίας ενώνει τον λαό καλώντας τον να υπερασπιστεί θεμελιώδεις αξίες όπως η λαϊκή κυριαρχία, η δημοκρατία και η αξιοπρέπεια.

Η λαϊκή ενότητα δεν οικοδομείται στη βάση της κυρίαρχης λογικής της ικανοποίησης στενών επιμέρους συμφερόντων, αλλά με αίσθημα ευθύνης για το σύνολο της κοινωνίας, για τις μελλοντικές γενιές, απέναντι στην ιστορία. Η ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και η αντιμετώπιση των εκρηκτικών προβλημάτων διαβίωσης δεν κατανοούνται ως ικανοποίηση επιμέρους συμφερόντων, αλλά ως πράξεις στοιχειώδους αυτοσεβασμού του λαού, ως αυτονόητη κοινή υπόθεση όλων, ως στοιχειώδης ένδειξη ηθικού και πολιτισμικού αναστήματος από τη μεριά της κοινωνίας. Μόνο η νοσηρή λογική του μνημονίου θα μπορούσε να θεωρήσει την αξιοπρεπή σίτιση ενός παιδιού ή την αξιοπρεπή διαβίωση ενός ηλικιωμένου ως ικανοποίηση επιμέρους συμφερόντων. Η λαϊκή ενότητα που επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτα και κύρια μια μεγάλη αλλαγή στις συνειδήσεις των ίδιων των πολιτών, η ενίσχυση της λογικής της συνεργασίας και της αλληλεγγύης, της αίσθησης της κοινής μοίρας, του αλληλοσεβασμού, δηλαδή μια ριζική αλλαγή νοοτροπίας.

Ο αγώνας για την ανατροπή της απολυταρχίας της αγοράς και την ανάσχεση του φασισμού βασίζεται πλέον και στη δυνατότητά μας να εκπονήσουμε, να προτάξουμε και να πραγματώσουμε μέσα στις γειτονιές και τους χώρους εργασίας μια εναλλακτική αντίληψη για τη ζωή και την κοινωνία – βγαλμένη μέσα από το ίδιο το βίωμα των λαϊκών τάξεων στη βάση του δίπτυχου δημοκρατία και αξιοπρέπεια – πλάι στο αυστηρά πολιτικό μας πρόγραμμα και την κινηματική δράση.

Πολιτικές συγκλίσεις για τη συγκρότηση κυβέρνησης της αριστεράς

Πολιτικό σχέδιο δημοκρατικής ανατροπής σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνει την ευθύνη για διακυβέρνηση της χώρας – ακόμη κι αν αυτό καταλήξει σε διεκδίκηση της αυτοδυναμίας στις εκλογές. Ωστόσο, η εκφρασμένη βούλησή μας είναι η συγκρότηση μιας πλατειάς, πλειοψηφικής κοινωνικής συμμαχίας που θα στηρίξει το εγχείρημά μας.

Τα ερωτήματα «με ποιες συμμαχίες θα διαμορφωθεί ένα πλειοψηφικό πολιτικό κίνημα ανατροπής της κυβέρνησης» και «ποιες δυνάμεις θα στηρίξουν κοινοβουλευτικά και μέσα στην κοινωνία την αριστερή κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ» θα πρέπει να τίθενται ενιαία και να επιχειρηθεί να απαντηθούν επίσης ταυτόχρονα.

Εφόσον εκτιμούμε και αναγνωρίζουμε ότι εμβρυουλκός στις εξελίξεις υπήρξαν, και θα είναι και στο αμέσως προσεχές διάστημα, οι κρίσιμες κοινωνικές διεργασίες που συντελούνται στο πεδίο των κοινωνικών αναγκών στο έδαφος της κρίσης, θα πρέπει οι πρωτοβουλίες μας να στοχεύουν, με όρους συναίνεσης και συσπείρωσης δυνάμεων, στο κεντρικό ζήτημα της περιόδου: Είναι επιτακτική ανάγκη η διαμόρφωση ενός πολιτικού κινήματος ανατροπής μέσα από την αναβάθμιση και τη σύγκλιση των επιμέρους κοινωνικών μετώπων και τον συντονισμό των διαμορφούμενων πολιτικών αντιστάσεων.

Η συνεδριακή μας απόφαση για συνεργασία όλων των δυνάμεων από τα αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας έως τις δυνάμεις της οικολογίας και αυτές της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς προϋποθέτει δύο παραδοχές οι οποίες αποτελούν κοινό τόπο για όλους μας:

Προϋπόθεση πρώτη είναι, ότι με βάση και την πρόσφατη πολιτική εμπειρία, αυτήν που οδήγησε στις ανατροπές των συσχετισμών στις προηγούμενες εκλογές, η αναφορά μας στο εύρος των πολιτικών δυνάμεων δεν είναι καθόλου στατική, δεν αναφέρεται στερεότυπα μόνο στις σημερινές συγκροτήσεις και σε παγιωμένες αντιλήψεις μέσα στα κόμματα και τις ομάδες αυτού του φάσματος που μας ενδιαφέρει αλλά είναι ανοικτή σε μια δυναμική θετικών διαφοροποιήσεων σε προοδευτική αντιμνημονιακή κατεύθυνση.

Προϋπόθεση δεύτερη είναι, ότι έχουμε συνειδητοποιήσει ότι βρισκόμαστε σε μια παρατεταμένη φάση ριζικής μεταστροφής προς τον ΣΥΡΙΖΑ πολιτών που παραδοσιακά είχαν διαφορετική πολιτική συμπεριφορά, μεταστροφή που παράγεται μέσα από τις δραματικές αλλαγές και αναδιατάξεις, κυρίως στα μεσαία και χαμηλά κοινωνικά στρώματα, αλλά και την εκ νέου επιστροφή στρωμάτων που έχουν από καιρό διαβεί το κατώφλι του αποκλεισμού σε επιλογές που ενισχύουν το σημερινό καθεστώς (υιοθέτηση του κοινωνικού δαρβινισμού, ένταξη στα αναζωπυρωμένα πελατειακά δίκτυα, προσχώρηση στον φασισμό, παθητικότητα και αποχώρηση από την πολιτική κ.ο.κ.).

Η έκφραση λοιπόν και η συσπείρωση αυτών των νέων δυνάμεων πρέπει να γίνει στο ιδιαίτερο επίπεδο της κινηματικής συμπόρευσης, στο έδαφος των ιδεών και των αξιών της αριστεράς και να μετουσιωθεί σε πολιτική συμμετοχή και στήριξη στο αίτημα της ανατροπής-αλλαγής μέσα από πολιτικές πρωτοβουλίες συνάντησης και συνύπαρξης κατά χώρο.

Αρκεί βέβαια να υπερβούμε συλλογικά παθογένειες που είτε οδηγούν σε δυσανεξία και σε περιχαρακώσεις εντελώς αναντίστοιχες τόσο με τον ανοικτό ενωτικό δημοκρατικό χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ όσο και με την εξυπηρέτηση της επιτακτικής ανάγκης για τη διαμόρφωση μιας ευρύτατης κοινωνικής-πολιτικής συμμαχίας, είτε ακόμη σε ηττοπάθεια και συρρίκνωση του πολιτικού, ιδεολογικού και αξιακού φορτίου της ριζοσπαστικής αριστεράς.

Οι πολιτικές και κοινωνικές συγκλίσεις στην κατεύθυνση συγκρότησης μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, θα προωθούνται πιο ουσιαστικά όταν στηρίζονται στις τοπικές λαϊκές επιτροπές ανατροπής, με στόχο την ανατροπή της μνημονιακής διακυβέρνησης.

Εκεί, στην πρώτη γραμμή των συγκρούσεων για την υπεράσπιση της λαϊκής κυριαρχίας, της δημοκρατίας και της αξιοπρέπειας θα κριθούν όλοι. Γιατί, για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται για πολιτικές συγκλίσεις μιας προηγούμενης εποχής – δηλαδή μια στενά πολιτική διεργασία προγραμματικών συγκλίσεων με παραδοσιακούς όρους – αλλά αφορούν την ιστορικού τύπου απόφαση όλων όσων συμμετέχουν να σταθούν απέναντι σε αυτή τη ριζική αλλαγή της φυσιογνωμίας της ελληνικής κοινωνίας και να υπερασπιστούν με αυταπάρνηση θεμελιώδεις αξίες όπως η δημοκρατία και η αξιοπρέπεια του λαού μας. Κρίσιμης σημασίας για την προώθηση του σχεδίου μας είναι η αποφασιστική οργανωτική ανάπτυξη του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και πρέπει γρήγορα να πολλαπλασιαστεί. Η ΚΕ, με όλες τις ΟΜ, να δουλέψουν γι’ αυτόν τον στόχο.

Πρωτοβουλίες μπροστά στον κρατικό αυταρχισμό και τη φασιστική απειλή

Συγχρόνως και μέσα από τη μάχη ενάντια στις βάρβαρες πολιτικές λιτότητας αλλά και πάνω στις αξίες της δημοκρατίας δυναμώνουμε τον αγώνα εναντίον της φασιστικής απειλής που στη χώρα μας κατά κύριο λόγο εκφράζεται από την Χρυσή Αυγή. Συμβάλλουμε στη συγκρότηση πλατιού αντιφασιστικού κινήματος σε όλες τις γωνιές της χώρας και επιδιώκουμε τον πανευρωπαϊκό αντιφασιστικό συντονισμό με συγκεκριμένη αναφορά στην Ελλάδα. Αυτό το αντιφασιστικό κίνημα χρειάζεται να αναδεικνύει με συγκεκριμένο τρόπο τις αιτίες πάνω στις οποίες εδράζεται η εμφάνιση και ανάπτυξη των ακροδεξιών πολιτικών δυνάμεων, να έχει σαφές μέτωπο εναντίον τους, να αναδεικνύει τις αρχές της Δημοκρατίας, της Ειρήνης και του ουμανισμού.

Η πρόσφατη εξέγερση των έγκλειστων μεταναστών στην Αμυγδαλέζα και οι απώλειες της ζωής νέων ανθρώπων, που φυλακίστηκαν με μόνο έγκλημα ένα διοικητικό παράπτωμα, υπενθυμίζουν ότι τα στρατόπεδα κράτησης και τα κρατητήρια-κολαστήρια πρέπει να κλείσουν άμεσα και να αντικατασταθούν από Ανοιχτά Κέντρα Πρώτης Υποδοχής, για τα οποία η Ελλάδα επιδοτείται από την Ε.Ε. Μακράν του να αποτελούν μεταναστευτική πολιτική ή εγγύηση για την ασφάλεια, στρατόπεδα κράτησης και κρατητήρια εξοικειώνουν την ελληνική κοινωνία με τη λογική του εγκλεισμού, την κρατική ανομία και το θάνατο, προκειμένου να σταλεί το μήνυμα ότι “η χώρα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι”. Στο επόμενο διάστημα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση, με μια πανελλαδική καμπάνια διεθνούς εμβέλειας, και σε συντονισμό με ανθρωπιστικές οργανώσεις και κοινωνικούς φορείς που δραστηριοποιούνται στο πεδίο.

Προγραμματική προετοιμασία

Ιδιαίτερη σημασία στην προσπάθεια μας για τη δημοκρατική ανατροπή αποκτά η διαμόρφωση του εκλογικού – κυβερνητικού μας προγράμματος. Στην κατεύθυνση αυτή η εξουσιοδοτημένη επιτροπή προγράμματος προχωράει το έργο της στηριζόμενη στα τμήματα και τα στελέχη μας. Η προγραμματική δουλειά θα οργανωθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να εμπλέκει ενεργά και ουσιαστικά τα μέλη, αλλά και όλους όσοι έχουν διάθεση και γνώσεις για να συμβάλουν στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ και του ελληνικού λαού να χαράξουν μια πορεία στη βάση ενός σοβαρού, δημοκρατικού σχεδιασμού με γνώμονα τις ανάγκες και τις δυνατότητες του ίδιου του λαού. Ανάλογα με τις εξελίξεις θα εξεταστεί η διοργάνωση προγραμματικού Συνεδρίου ή Συνδιάσκεψης τους επόμενους μήνες.

Μέτρα για την οργάνωση της δράσης μας στο εργατικό, συνδικαλιστικό και μαζικό κίνημα.

1. Να σταλούν συγκεκριμένες κατευθύνσεις προς όλες τις νομαρχιακές για συζήτηση των εργατικών θεμάτων με στόχο την καλύτερη προετοιμασία και οργάνωση για τις μελλοντικές κινητοποιήσεις.

2. Ανοικτή σύσκεψη των οργανώσεων με συμμετοχή και φίλων του ΣΥΡΙΖΑ, εργαζομένων, απολυμένων για τη συζήτηση και την αντιμετώπιση των γενικότερων προβλημάτων αλλά και των ειδικότερων που παρουσιάζονται σε τοπικό  επίπεδο.

3. Συνεδριάσεις που θα ολοκληρωθούν μέχρι τις 15-20 Σεπτεμβρίου των πολιτικών κινήσεων, ΔΕΚΟ Δημοσίου – Υγείας – Παιδείας με θέμα  απολύσεις, ιδιωτικοποιήσεις, κατάργηση κοινωνικών αγαθών και στήριξη των απεργιακών κινητοποιήσεων που θα αρχίσουν από τα μέσα Σεπτεμβρίου.

4.  Να συγκροτηθεί επιτροπή για τη στήριξη των εργαζομένων της ΕΡΤ και τον συντονισμό του αγώνα τους, με τους κλάδους που αγωνίζονται για τα ίδια αιτήματα.

5. Σε περιοχές όπου καταργούνται νοσοκομεία και σχολεία, απαιτείται συνεδρίαση των κομματικών οργανώσεων και με πρωτοβουλία των συντρόφων να δημιουργηθούν περιφερειακά συντονιστικά με συμμετοχή των τοπικών κοινωνικών φορέων (εργατικό κέντρο, ΕΛΜΕ, νομαρχιακό τμήμα ΑΔΕΔΥ, σύλλογοι νοσοκομείων και άλλα) με στόχο την καλύτερη οργάνωση της τοπικής κοινωνίας και την ανάληψη πρωτοβουλιών για την υπεράσπιση των δημοσίων κοινωνικών αγαθών αλλά και τη δημιουργία κοινωνικής στεφάνης αλληλεγγύης στους απεργούς (π.χ. για την παιδεία: εκπαιδευτικοί-μαθητές, γονείς, τοπικοί φορείς, δημοτικές κινήσεις, κ.λ.π.). Τα συντονιστικά αυτά μπορούν να εξελιχθούν σε μόνιμες επιτροπές αγώνα των κατοίκων που θα διεκδικούν τελικώς όχι μόνο την διατήρηση του σχολείου, του νοσοκομείου ή της υπηρεσίας και του εργοστασίου αλλά σταδιακά να θέσουν θέμα συνολικής ανατροπής των μνημονιακών πολιτικών και της κυβέρνησης.

6. Προετοιμασία του ΣΥΡΙΖΑ πάνω στα θέματα που θα αντιμετωπίσουμε το επόμενο διάστημα και ιδιαίτερα για το θέμα της σταδιακής άρσης της απαγόρευσης των πλειστηριασμών των σπιτιών το οποίο μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης για την αντίδραση των λαϊκών στρωμάτων.  Απαιτείται επικαιροποιημένη πρόταση, απάντηση στην προπαγάνδα της κυβέρνησης (π.χ. εισοδηματικά κοινωνικά κριτήρια) και οργάνωση της αλληλεγγύης και αντίστασης στις περιπτώσεις κατασχέσεων.

Να μην επιτρέψουμε να χάσει κανένας το σπίτι του οποιοσδήποτε. Η μάχη της πρώτης κατοικίας μπορεί να αποτελέσει αιτία πολέμου για την ελληνική κοινωνία.

7. Ευρεία σύσκεψη των συνδικαλιστών Δικτύου Ριζοσπαστικής Αριστεράς στις αρχές Σεπτεμβρίου με στόχο την οργάνωση των κινητοποιήσεων και τον συντονισμό όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων και για την κινητοποίηση στη Δ.Ε.Θ., που θέλουμε να είναι η μεγαλύτερη που έχει γίνει μέχρι σήμερα, αλλά και για τις κινητοποιήσεις οι οποίες προετοιμάζονται με επίκεντρο την παιδεία, υγεία, Ο.Τ.Α..  Τις ημέρες της Δ.Ε.Θ. μπορούν να γίνουν κινητοποιήσεις και σε άλλα μέρη της Ελλάδας.

8.  Οι κινητοποιήσεις στη Δ.Ε.Θ. στις 7 Σεπτεμβρίου πρέπει να αποτελέσουν σταθμό, έκφραση της οργής και της αντίδρασης και της αποφασιστικότητας  εργαζομένων, ανέργων, συνταξιούχων, ελευθέρων επαγγελματιών για αντίσταση στις πολιτικές της συγκυβέρνησης.  Είναι απαραίτητο ο ΣΥΡΙΖΑ να συμβάλλει με όλες τους τις δυνάμεις για μαζική συμμετοχή αλλά και οι συνδικαλιστές του Δικτύου να παρέμβουν στα συνδικάτα για συμμετοχή όλων των εργαζομένων και για την πολιτικοποίηση των αιτημάτων της κινητοποίησης.

Για την παρουσία μας στη ΔΕΘ.

Σε αυτό το πλαίσιο, η παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στη ΔΕΘ αποτελεί σημαντικό σταθμό της επόμενης περιόδου. Ο ΣΥΡΙΖΑ τα μέλη και οι φίλοι του καλούνται να δώσουν όλες τους τις δυνάμεις για την επιτυχία των κινητοποιήσεων και των πολιτικών μας πρωτοβουλιών.  Τόσο η συμμετοχή στη διαδήλωση των συνδικάτων και των κοινωνικών φορέων, όσο και η παρουσίαση της εναλλακτικής προγραμματικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ στη ΔΕΘ είναι γεγονότα κεντρικής σημασίας. Στον αντίποδα μιας κυβέρνηση πλήρως απονομιμοποιημένης, πολιτικά αναξιόπιστης και επικίνδυνης, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εκείνη η δύναμη που απαντώντας στις ανάγκες της κοινωνίας και στηριζόμενη στον ίδιο το λαό και τους αγώνες του, αποτελεί τη μόνη εναλλακτική  λύση που προσφέρει ελπίδα και προοπτική.

α. Συμμετέχουμε με όλες μας τις δυνάμεις στη διαδήλωση της Θεσσαλονίκης με πανκινητοποίηση των Οργανώσεων της Μακεδονίας, Θράκης, Θεσσαλίας, Ηπείρου, Αθήνας, Πειραιά, Αττικής κ.λ.π.

β. Οργανώνουμε διαδηλώσεις και σε άλλες πρωτεύουσες νομών. Ήδη έχει  εκδοθεί υλικό και αφίσα.

γ. Δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στην παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον Πρόεδρο, στη ΔΕΘ ( ομιλία και συνέντευξη τύπου).

Στόχος μας είναι να αναδείξουμε με συγκεκριμένο τρόπο το προγραμματικό πλαίσιο της κυβέρνησης που διεκδικούμε. Τα άμεσα και μεσοπρόθεσμα μέτρα ανακούφισης, παραγωγικής ανασυγκρότησης και δημοκρατίας όπως τα επεξεργαστήκαμε στο Συνέδριο και όπως έχει προχωρήσει η Μόνιμη Επιτροπή Προγράμματος και τα Τμήματα.

δ. Από τις 2 έως τις 15/9/2013 οργανώνουμε εκδηλώσεις σε όλες τις πρωτεύουσες νομών της Βόρειας Ελλάδας αναδεικνύοντας ιδιαίτερα τις προγραμματικές μας θέσεις ενάντια στη φτώχεια, την ανεργία, για την παραγωγική ανασυγκρότηση και την ανάγκη ανατροπής.

Το Φεστιβάλ νέων ΣΥΡΙΖΑ

Σημαντικό γεγονός της περιόδου είναι η διοργάνωση του Φεστιβάλ νέων ΣΥΡΙΖΑ 27-29 Σεπτεμβρίου. Του Φεστιβάλ θα προηγηθούν προφεστιβαλικές εκδηλώσεις σε επιλεγμένες πόλεις όλης της χώρας. Είναι η ευκαιρία να δυναμώσουν οι δεσμοί μας με την νεολαία στη κατεύθυνση της πιο ενεργητικής συμμετοχής της στο κίνημα ανατροπής. Το κάλεσμα του Φεστιβάλ και με τη δική μας βοήθεια πρέπει να ακουστεί σε κάθε χώρο εκπαίδευσης, εργασίας και κατοικίας. Να ακουστεί δυνατά ανάμεσα στους ανέργους νέους, στους νέους, επιστήμονες που φεύγουν, στους νέους αγρότες που δουλεύουν χωρίς ανταπόδοση.

Το Φεστιβάλ είναι ένα μεγάλο βήμα για τη συγκρότηση της Οργάνωσης Νέων ΣΥΡΙΖΑ που με βάση τις αποφάσεις του Συνεδρίου πρέπει να έχει ολοκληρωθεί ως το τέλος του 2013.

 Για τις εκλογικές μάχες της επόμενης περιόδου

Έχουμε κηρύξει ανένδοτο αγώνα έως ότου καταφέρουμε να φύγει η κυβέρνηση, τα μνημόνια και η τρόικα. Θέλουμε να το πετύχουμε το ταχύτερο. Θέλουμε να το πετύχουμε τώρα. Όλες μας οι δυνάμεις κινούνται προς αυτή τη κατεύθυνση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα οφείλει να συνδυάσει  μεγάλους εκλογικούς και πολιτικούς στόχους.

1. Να διεκδικήσει με επιτυχία την διακυβέρνηση της χώρας πρωτοστατώντας στους αγώνες του ελληνικού λαού για την ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης

2. Να αναδείξει την αυτοδιοίκηση ως δύναμη λαϊκής Εξουσίας και στις εκλογές να  επιβεβαιώσει ο λαός την εμπιστοσύνη του στην  κυβέρνηση της Αριστεράς.

3. Να εργαστεί ώστε να ενισχυθεί η ενότητα της Αριστεράς και των αυτόνομων κινημάτων σε όλη την Ευρώπη και να ενισχυθούν  οι δυνάμεις της Αριστεράς στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.

 Σε κάθε άλλη περίπτωση αυτές οι μάχες να δείξουν την αναντιστοιχία λαϊκής βούλησης με τη μνημονιακή κυβέρνηση.

Ευρωεκλογές

Οι Ευρωεκλογές συμπίπτουν με μεγάλους  αγώνες των λαών της Ευρώπης εναντίον της  λιτότητας, της ύφεσης και των αντιδημοκρατικών εκτροπών.

Με την προσπάθεια  του κόμματος μας για την ανατροπή της μνημονιακής κυβέρνησης.

Με την ανάληψη της Προεδρίας της Ε.Ε. από την κυβέρνηση της χώρας μας.

Στο διάστημα μέχρι τις Ευρωεκλογές θα πραγματοποιηθούν οι Γερμανικές Εκλογές.

Θα πραγματοποιηθεί τέλος και το Συνέδριο του ΚΕΑ το οποίο προσδοκούμε να είναι ένα ακόμα βήμα για την ενότητα και την ενίσχυση του ρόλου της Ευρωπαϊκής Αριστεράς τόσο στην Ευρώπη, όσο και στο παγκόσμιο Αριστερό κίνημα.

Από την εξέλιξη σε όλα αυτά τα μέτωπα και στο καθένα ξεχωριστά θα εξαρτηθεί και ο συνολικότερος χαρακτήρας της εκλογικής αναμέτρησης.

Το κόμμα θα καταθέσει στο Ελληνικό Λαό  το πολιτικό του σχέδιο αλλά και το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Αριστεράς τα οποία θα απαντάνε στο κορυφαίο για σήμερα ερώτημα «Τι Ευρώπη θέλουμε;»,στη κατεύθυνση μιας ριζικής επαναθεμελίωσης.

Το σχέδιο μας αφορά όλους τους πολίτες ,εκτός από μια μειοψηφία που κερδοσκοπεί ακόμα και όταν η οικονομία και η κοινωνία βρίσκονται σε κρίση.

 Αν η κρίση είναι ιδιαίτερα έντονη σε μερικές Ευρωπαϊκές χώρες σε όλες σχεδόν  παρουσιάζονται στοιχεία της κρίσης. Αύξηση της ανεργίας, επίθεση στο κοινωνικό κράτος και τα εισοδήματα των εργαζομένων, περιστολή των δημοκρατικών τους δικαιωμάτων.

 Αυτός είναι ο λόγος που το σχέδιο της Αριστεράς αφορά την μεγάλη πλειοψηφία των λαών της Ευρώπης.

Δυστυχώς στο πολιτικό επίπεδο οι δυνάμεις της Αριστεράς δεν είναι αρκετές για να σηκώσουν το βάρος των αλλαγών που χρειάζονται.

Επιπλέον δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας που σε προηγούμενες ιστορικές περιόδους  βρέθηκαν στην ίδια πλευρά με την Αριστερά, σήμερα έχουν ταυτιστεί με τις συντηρητικές δυνάμεις και υπηρετούν όλες τις νεοφιλελεύθερες επιλογές.

Το  σχέδιο της Αριστεράς πρέπει να γίνει κτήμα ευρύτατων λαϊκών δυνάμεων, ώστε να αναγνωρίσουν την ιδιαιτερότητα τους σ’ αυτό και να αγωνιστούν  για την επικράτηση του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ να αναδειχθεί πρώτη δύναμη στη μάχη των ευρωεκλογών.

Το ΚΕΑ να πρωτοστατήσει ώστε να διαμορφωθεί ο πολιτικός και κοινωνικός συσχετισμός μέσα και έξω από τους θεσμούς.

Στο ευρωκοινοβούλιο οι βουλευτές μας να διαμορφώσουν ευρεία συναίνεση με κάθε οργανωμένη η αυτόνομη δύναμη πάνω στο προτεινόμενο σχέδιο.

Το ίδιο πρέπει να κάνουν οι εκπρόσωποι της Αριστεράς σε όλα τα κοινοβούλια, σε κάθε τοπική κυβέρνηση, περιφέρεια ή δήμο.

Η μεγάλη δύναμη όμως πρέπει να αναπτυχθεί μέσα στα κινήματα των εργαζομένων, της νεολαίας, των δυνάμεων της διανόησης στα πανεπιστήμια, στους ανθρώπους της τέχνης, στο κίνημα γυναικών αλλά και κάθε ομάδας με ιδιαιτερότητες με ιδιαίτερους θεματικούς προσανατολισμούς και ομάδες κοινωνικά αποκλεισμένες.

Κεντρικό χαρακτηριστικό τους η αναπόδραστη ανάγκη να συντονίσουμε την δράση όλων των ομάδων σε ευρωπαϊκό επίπεδο ώστε να διαμορφώσουμε “ντε φάκτο” τον “Ενιαίο Ευρωπαϊκό δημόσιο δημοκρατικό και κοινωνικό  χώρο”, ενάντια στον κοινωνικό ανταγωνισμό που προωθούν οι ευρωπαϊκές συνθήκες.

Αυτοδιοικητικές εκλογές

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014 θα αποτελέσουν κορυφαία πολιτική μάχη, είτε έχουν προηγηθεί οι βουλευτικές εκλογές, όπως επιδιώκουμε, είτε όχι. Με την έννοια αυτή, η προετοιμασία μας για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, εντάσσεται αντικειμενικά στον κεντρικό πολιτικό στόχο που θέτουμε, την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής και της κυβέρνησης και την υλοποίηση ενός σχεδίου κοινωνικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας από μία κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας, από μία κυβέρνηση της Αριστεράς. Και σε όλη αυτή τη διαδικασία, η Αυτοδιοίκηση θέλουμε να είναι πολύτιμος πυλώνας αντίστασης και αλληλεγγύης, αλλά και κοινωνικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης, δημοκρατίας και υπεράσπισης της εθνικής ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας.

Τον προηγούμενο χρόνο η Αυτοδιοίκηση, ενώ θα έπρεπε να είναι μορφή λαϊκής εξουσίας, υπέστη ακόμα πιο έντονα τις συνέπειες της μνημονιακής πολιτικής, γεγονός που οδήγησε στην ανάπτυξη σημαντικών αγώνων και δημιούργησε ρήγματα στη συνοχή του άλλοτε κραταιού μπλοκ του δικομματισμού. Για το λόγο αυτό, τα κόμματα της συγκυβέρνησης, φοβούμενα την έκφραση της λαϊκής οργής, επιδιώκουν να δώσουν «τοπικό επίχρισμα» στις εκλογές. Σε αυτό το μήκος κύματος, ήδη από τώρα τα αυτοδιοικητικά τους στελέχη προσπαθούν να απεκδυθούν των κομματικών τους «σημαιών» και χρισμάτων, ενώ την ίδια στιγμή οι ηγεσίες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ εργάζονται πάνω σε σενάρια διακομματικής συνεργασίας.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο δικός μας στόχος θα πρέπει να είναι ακριβώς η ματαίωση των σχεδίων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για μία «χαλαρή» αυτοδιοικητική ψήφο. Πρέπει να αναδείξουμε ότι πάντοτε, και κυρίως μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια που θέτει το μνημόνιο, πολιτικό και αυτοδιοικητικό συμβαδίζουν.

Ο αγώνας μας σήμερα είναι πρώτα απ’ όλα αγώνας επιβίωσης της Αυτοδιοίκησης και στη συνέχεια επαναπροσδιορισμού της σε νέες βάσεις. Δεν επιδιώκουμε τον εξωραϊσμό, αλλά την ανατροπή της βάρβαρης κυρίαρχης πολιτικής, την ανατροπή των συσχετισμών στις τοπικές κοινωνίες και την ανατροπή του σημερινού αυτοδιοικητικού χάρτη της χώρας.

Προχωρούμε στις αυτοδιοικητικές εκλογές με αυτοδιοικητικά σχήματα με αντιμνημονιακά, ριζοσπαστικά, δημοκρατικά, οικολογικά και αντιφασιστικά χαρακτηριστικά, με βάση τον αυτοδιοικητικό λόγο που επεξεργαστήκαμε και τις συλλογικές θέσεις που διαμορφώσαμε, με αιχμή την ανατροπή της πολιτικής των μνημονίων και του Καλλικράτη. Το πρόγραμμά μάς θα αποτελέσει τον άξονα για πλατειά εκλογική συνεργασία, η οποία δεν μπορεί να αφορά ούτε φθαρμένα κόμματα, ούτε αναξιόπιστα πρόσωπα, ούτε μνημονιακού τύπου πολιτικές.

Στις εκλογές αυτές πρέπει να νικήσει ο λαός, να νικήσουν οι δυνάμεις που αντιστέκονται στο σημερινό μονόδρομο της καταστροφής. Πρέπει να δώσουμε τη μάχη με αξιοπρέπεια, αριστερή ανιδιοτέλεια, μυαλό και καρδιά, αλλά να τη δώσουμε έτσι ώστε να ανατρέψουμε συσχετισμούς, προγνωστικά και σενάρια υποδούλωσης και να νικήσουμε. Να διαμορφώσουμε ένα μεγάλο συμπαραταγμένο κίνημα ελευθερίας, δημοκρατίας και αντίστασης σε κάθε περιφέρεια, κάθε δήμο και κάθε γωνιά της χώρας, που θα σαρώσει το παλιό, φθαρμένο δικομματικό σύστημα, θα αντιτάξει στην ιδιοτέλεια, στο ψέμα, στους εκβιασμούς, στους παραγοντισμούς μια άλλη λογική, μια άλλη ηθική, μια άλλη αισθητική για την τοπική αυτοδιοίκηση και τη δημοκρατία που αγκαλιάζει και υπολογίζει όλους τους πολίτες και τον καθένα ξεχωριστά.

 Στην κατεύθυνση αυτή, οι οργανώσεις μας να προχωρήσουν στα παρακάτω:

• Ενίσχυση των ήδη υφιστάμενων παρατάξεών μας, αναβάθμιση των παρεμβάσεών μας στα τοπικά πράγματα. Δημιουργία αυτοδιοικητικών παρατάξεων, εκεί όπου δεν έχουμε ήδη, με ανοιχτό κάλεσμα.
• Αναζήτηση συγκλίσεων και συνεργασιών με τοπικές κοινωνικές δυνάμεις, συλλογικότητες, κινήματα κ.λπ., στην κατεύθυνση δημιουργίας ευρύτερων συσπειρώσεων με άξονα την απόρριψη των μνημονίων και του «Καλλικράτη» και την υπεράσπιση του κοινωνικού κράτους, των δημόσιων αγαθών και της δημοκρατίας.
• Μέσα από τις διαδικασίες αυτές, θα προκύψουν και τα πρόσωπα που είναι κατάλληλοι/-ες για υποψήφιοι/-ες, όχι μόνο Δήμαρχοι και Περιφερειάρχες, αλλά και για όλες τις υπόλοιπες θέσεις του ψηφοδελτίου, επιλογή η οποία θα εγκριθεί από τις οικείες οργανώσεις και όργανα. Ειδικά για τους μεγάλους δήμους, με πληθυσμό πάνω από 60.000, και για τις 13 περιφέρειες, θα ληφθεί ειδική απόφαση της ΚΕ, κατόπιν διαβούλευσης με τις τοπικές οργανώσεις και όπου χρειάζεται με τη σύμφωνη γνώμη τους, βάσει του καταστατικού.
• Προσπάθεια τα αυτοδιοικητικά μας σχήματα ανά την Ελλάδα να αποκτήσουν μία κοινή και διακριτή ταυτότητα, ως η αυτοδιοικητική έκφραση της ριζοσπαστικής Αριστεράς, με αναφορά στον προγραμματικό αυτοδιοικητικό μας λόγο.
• Τα αυτοδιοικητικά σχήματα βρίσκονται σε στενή συνεργασία με τους εργαζόμενους σε κάθε δήμο και περιφέρεια, διαμορφώνοντας τους όρους κοινών αγώνων και κοινής εκλογικής αντιπαράθεσης στις μνημονιακές πολιτικές δυνάμεις.
• Οι αυτοδιοικητικές εκλογές είναι μια καλή ευκαιρία ανάδειξης μιας νέας γενιάς αυτοδιοικητικών στελεχών, τα οποία σε συνεργασία με τα έμπειρα στελέχη μας θα είναι σε θέση να αναδείξουν και να προωθήσουν τις θέσεις μας στην αυτοδιοίκηση.

ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

• Συνεδρίαση των ΟΜ και των ΝΕ του κόμματος, με θέμα την απόφαση της ΚΕ για την αυτοδιοίκηση.
• Νέα ειδική συνεδρίαση της ΚΕ για τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
• Συγκρότηση ειδικής επιτροπής από μέλη της ΚΕ και του Τμήματος Αυτοδιοίκησης, που θα αναλάβει την παρακολούθηση της παραπάνω διαδικασίας σε όλη την Ελλάδα, παρέχοντας και την απαραίτητη βοήθεια στις τοπικές οργανώσεις.
• Οικονομική εξόρμηση, για τις ανάγκες των αυτοδιοικητικών εκλογών.

Ψήφισμα της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ για τη Συρία: ” Όχι στον πόλεμο-Καμία Συμμετοχή – Καμία Διευκόλυνση”

Οι τελευταίες εξελίξεις στην Συρία αποδεικνύουν ότι ο ΟΗΕ συνεχίζει να αποτελεί εμπόδιο για τις ΗΠΑ και την «συμμαχία των προθύμων χωρών» που ακλουθούν και παραβιάζουν ρητά και κατηγορηματικά για πολλοστή φορά  την διεθνή νομιμότητα και την ιδρυτική χάρτα του ΟΗΕ, με μονομερής πολεμικές ενέργειες έναντι  τρίτων χωρών. Ο βραβευμένος με το νόμπελ ειρήνης Πρόεδρος Ομπάμα δεν μπορεί να πείσει ούτε την πλειοψηφία της κοινής γνώμης στη χώρα του για την ανάγκη διεξαγωγής στρατιωτικής δράσης στη Συρία.

 Ο ΟΗΕ είναι ο μοναδικός διεθνής οργανισμός που πρέπει να διερευνά και ανάλογα να αποφασίζει για  κάθε παράβαση της διεθνούς νομιμότητας, συμπεριλαμβανόμενου και την χρήση απαγορευμένων όπλων ( βιολογικά, χημικά, πυρηνικά).

 Η επίθεση στις 21/8/13 στην Συρία με χημικά όπλα αποτελεί καταδικαστέα εγκληματική ενέργεια. Δεν είναι όμως έργο των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ να «εντοπίσει» τους αυτουργούς.

  Έξαλλου η «αξιοπιστία» των μυστικών υπηρεσιών  ΗΠΑ  είναι πλέον γνωστή, όταν το 2003 οι Μπους – Μπλερ αποφάσισαν την εισβολή στο Ιράκ διαβεβαιώνοντας την παγκόσμια κοινή γνώμη ότι είχαν εντοπίσει πυρηνικό οπλοστάσιο του Σαντάμ, ισχυρισμός που ποτέ δεν αποδείχτηκε. Παραπλάνησαν, έτσι την διεθνή κοινή γνώμη εκμεταλλευόμενοι και το γεγονός ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν ήταν ένας αδίστακτος δικτάτορας που είχε χρησιμοποιήσει χημικά όπλα εναντίον των Κούρδων, δηλαδή των ίδιων των πολιτών του Ιράκ, είχε εισβάλει στο Κουβέιτ το 1990 και ευθυνόταν για τον οχτάχρονο πόλεμο εναντίον του Ιράν.

 Τότε, το 2003, οι ελεγκτές του ΟΗΕ υπό τον Χανς Μπλιξ είχαν υποχρεωθεί να εγκαταλείψουν το Ιράκ χωρίς να ολοκληρώσουν την αποστολή τους.

 Οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Βρετανίας, έπαιξαν το “χαρτί” των αντικαθεστωτικών στον πολυαίμακτο εμφύλιο της Συρίας ανάμεσα σε ένα ακραία αυταρχικό καθεστώς και ακραίους ισλαμιστές που το αντιπολιτεύονται. Για μεγάλο διάστημα αρνούνταν την πολιτική λύση της κρίσης με διαπραγματεύσεις, στις οποίες θα συμμετείχε και η πλευρά Άσαντ, όπως πρότεινε ο ΟΗΕ. Το γεγονός ότι επίκειται μία ιμπεριαλιστική επίθεση δεν ωραιοποιεί τον χαρακτήρα του δικτατορικού καθεστώτος Άσαντ. Ο ιμπεριαλιστικός αυτός  πόλεμος,  προσβλέπει σε νέο-αποικιακές στρατηγικές που ήδη έχουν υλοποιηθεί σε μια σειρά από χώρες στην Μ. Ανατολή και Β. Αφρική.

  Όπως και η ανάληψη στρατιωτικής δράσης δεν  είναι  αρμοδιότητα του ΝΑΤΟ ή συγκεκριμένων χωρών, που ήδη εμπλέκονται στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας με την πλευρά των αντικαθεστωτικών. Το ΝΑΤΟ με το νέο παγκόσμιο δόγμα του έχει μετατραπεί σε ένα επικίνδυνο εργαλείο επέμβασης και καταστροφής σε κάθε γωνία του πλανήτη.

 Η ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να πρωτοστατήσει σε μια πολιτική λύση. Αντίθετα όμως, από τις ως τώρα κινήσεις, φαίνεται έτοιμη να σύρει τη χώρα σε περιπέτεια, να την εμπλέξει σε ιμπεριαλιστικούς πόλεμους παρέχοντας στρατιωτικές διευκολύνσεις. Επιπλέον, το νέο λουτρό αίματος θα δημιουργήσει, πράγματι,  ένα νέο προσφυγικό κύμα φυγής από τη Συρία, ένα μέρος του οποίου  θα κατευθυνθεί και στη χώρα μας. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε συντηρητικά αντανακλαστικά άρνησης υποδοχής των προσφύγων αυτών, ούτε να επιτρέψουμε, όπως γίνεται σήμερα, τον εγκλεισμό τους σε σύγχρονα κολαστήρια, όπως αυτό της Αμυγδαλέζας, ή άλλων περιοχών της χώρας, τα οποία πρέπει ούτως ή άλλως να καταργηθούν για όλους τους πρόσφυγες και μετανάστες.

 Είναι φανερό, αν και τραγικό, πως η αιτιολογική βάση της κυβερνητικής συμπεριφοράς, είναι η ελπίδα εύνοιας από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Κάνουν εγκληματικό λάθος. Πόλεμος κατά της Συρίας, ανεξάρτητα από τις «χειρουργικές» προθέσεις των εμπνευστών του, θα δημιουργήσει απρόβλεπτες επιπτώσεις στην περιοχή που, ανεξάρτητα από την διάρκεια του, την μετατρέπουν σε μπαρουταποθήκη για απροσδιόριστα μεγάλο διάστημα.

 Η κυβέρνηση δεν έχει κανένα δικαίωμα να αποφασίσει εν κρυπτώ και υπό ιμπεριαλιστικές εντολές για την ειρήνη στην περιοχή αλλά και για τα εθνικά συμφέροντα. Ήδη έχουμε ζητήσει άμεση σύγκλιση της Ολομέλειας της Βουλής. Ήδη έχουμε ζητήσει η χώρα να εκφράσει με τον πιο έντονο τρόπο την αντίθεσή της για επέμβαση σε όλους τους οργανισμούς που συμμετέχει.  Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί τον ελληνικό λαό να διατρανώσει την αντίθεση του στα σχέδια πολέμου και τον ίδιο τον πόλεμο.   Ήδη σε ΗΠΑ, Βρετάνια Γάλλια και Βρετανία, μαζικές διαμαρτυρίες κατά του πολέμου έχουν λάβει χώρα.  Σε όλες της πόλεις της χώρας ιδιαίτερα στο Άκτιο, την Καλαμάτα και την Σούδα, πόλεις όπου εδρεύουν Νατοϊκές βάσεις, μπορεί η μαζική και αγνωστική παρουσία του λαού μας να δώσει το έναυσμα  για  ένα μόνιμο , μαζικό και αναπτυσσόμενο αντί-ιμπεριαλιστικό και ειρηνικό κίνημα που θα βρει μιμητές σε όλες της χώρες στη Μεσόγειο. Η σταθερότητα και η ειρήνη στη χώρα και στην περιοχή είναι ασύμβατες με τις μνημονιακές πολιτικές βαρβαρότητας και με τη σύμπλευση και τα συμφέροντα των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

 Μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα παλέψει για το οριστικό κλείσιμο των Νατοϊκών βάσεων και την απομάκρυνση –απεμπλοκή της χώρας μας από το ΝΑΤΟ. Μια Ελλάδα της ειρήνης μπορεί να γίνει το παράδειγμα στην Μεσόγειο, μια θάλασσα και μια περιοχή  απαλλαγμένη από ξένους στόλους, πυρηνικά και αλλά απαγορευμένα όπλα μαζικής καταστροφής. Οι χώρες στις δυο όχθες της Μεσογείου και οι λαοί τους μπορούν και πρέπει να αναπτύξουν ένα ισχυρό φιλειρηνικό, αντί – ιμπεριαλιστικό κίνημα που θα αποτελεί αξεπέραστο εμπόδιο στα γεράκια του πολέμου.

 Σήμερα, εξακολουθεί να παραμένει ζητούμενο η άμεση κατάπαυση του πυρός και ο τερματισμός του εμφυλίου πολέμου στη Συρία. Η άμεση έναρξη ειρηνικών διαπραγματεύσεων ανάμεσα σε όλες τις πλευρές, που θα δώσει το δικαίωμα στον κυρίαρχο λαό της Συρίας, σε όλους τους πολίτες της, ανεξάρτητα από θρησκευτική και εθνοτική καταγωγή να αποφασίσουν δημοκρατικά  για το μέλλον της χώρας τους, χωρίς ντόπιους δυνάστες και ξένους πάτρωνες, όποιοι και αν είναι αυτοί.

03/09/2013

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ